به گزارش پایگاه عدالت خواهان"یکی از مشخصه های اصلی انقلاب اسلامی و به تبع آن نظام جمهوری اسلامی که آن را از دیگر حکومت ها و نظام های سیاسی و حتی انقلاب های دیگر متمایز می کند، عدم وابستگی به جریان های فکری حاکم بر ابرقدرت های سیاسی است. در واقع شکل گیری انقلاب اسلامی و تشکیل نظام جمهوری اسلامی در نفی نظام لیبرال سرمایه داری به عنوان اصلی ترین نحله فکری حاکم بر نظام های سیاسی جهان بود.
در شرایطی که تفکر حاکم بر جهان دین ستیزی بود و تقریبا همگان از لزوم به حاشیه راندن دین از عرصه زندگی سخن می گفتند و جدایی دین از سیاست و سکولاریسم سکه‌ی رایج آن زمان بود؛ انقلاب اسلامی با صبغه ی دینی و با نماد درهم‌تنیدگی دین و سیاست به وقوع پیوست.
از ابتدای انقلاب تاکنون جریان های فکری و سیاسی ایران به چند دسته اصلی تقسیم می‌شوند که یکی از آن ها جریانی است که مبانی فکری و سیاسی آن با مبانی فکری و سیاسی که انقلاب بر اساس آن ها شکل گرفت فاصله قابل توجهی دارد و مولفه‌های فکری آن‌ها بیشتر با مولفه‌های غربی همخوانی دارد.
جریانی که امروز با نام اصلاحات شناخته می‌شود هرچند ریشه‌ی خود را جریان چپ سابق می داند که در ابتدای انقلاب بر مولفه ها و مبانی اصلی انقلاب تاکید فراوانی داشتند، اما اصلاح‌طلبان امروزی رویکردی متفاوت با چپ های ابتدای انقلاب دارند و بسیاری از مولفه هایی که در ابتدای انقلاب، چپ ها با آن شناخته می‌شدند، امروز دیگر نه تنها هیچ جایگاهی در بین اصلاح‌طلبان ندارد بلکه فاصله‌گیری و فراتر از آن تقابل اصلاح‌طلبان با شاخصه‌های مذکور واقعیت این روزهای حاکم بر این جریان است.
در واقع هویت اصلی جریان سیاسی موسوم به اصلاح‌طلب نه با گفتمان انقلاب بلکه با انگاره‌های غربی قابل تعریف است به طور کلی شاخص‌های اصلی این جریان را در این موارد می‌توان تعرف کرد:
1-این جریان به مبانی سیاسی لیبرال دموکراسی و سکولاریسم معتقد است و نسبت به درهم تندیدگی دین و سیاست باوری ندارد.
2- به تکنوکراتیسم غربی و عمل‌گرایی باور دارند.
3-به چارچوب های تفکر و عمل انقلابی اعتقاد چندانی ندارند.
4- در عرصه اقتصاد بیشتر خود را به مبانی اقتصادی غرب و همان لیبرال سرمایه داری غربی پایبند می دانند.
5-به طور کلی حاکمیت ظالمانه غرب بر جهان را پذیرفته اند.
6-انقلابی گری را تفکر احساسی دانسته و عمیقا بر این باورند که دوران انقلابی گری و تفکر احساسی سپری شده است.
7-به انجام امور فرهنگی توسط دولت باور چندانی ندارند و بیشتر به پلورالیسم معرفتی و به تبع آن پلورالیسم فرهنگی معتقدند.
8-اندیشه‌های سیاسی غرب را قبول داشته به طور کلی غرب گرایی، غرب باوری و حتی در مواردی علقه‌های غرب پرستی دارند.
این ها مواردی است که آنچنان پنهان نبوده و در موضع گیری ها و رسانه های جریان مذکور کاملا مشخص است و حتی سیاسی این جریان برای انتقال دیدگاه فکری و سیاسی خود به بدنه جامعه اصرار دارد.
در شرایطی که اصول و مبانی اساسی انقلاب اسلامی و آرمان های امام خمینی(ره) بر مسائلی چون استکبارستیزی و به طور خاص مبارزه با آمریکا و صهیونیسم مبتنی است و مسائلی چون کمک به مستضعفان جهان، ساده زیستی و دوری از اشرافی گری و مواردی از این دست، از شاخصه های اصلی گفتمان امام و انقلاب محسوب می شود؛ جریان مذکور آشکار این مسائل را مورد هجمه قرار می دهد و در مواضع و رسانه های آن ها به طور بارز طرد و نفی این شاخصه ها مشهود است.
مع الاسف بخشی از اصلاح‌طلبان در این مسیر به قدری پیش رفته‌اند که در مواردی حتی از غرب‌زدگی هم عبور کرده‌اند و به غرب‌پرستی رسیده‌اند. به عنوان نمونه نوع مواجهه این جریان با مسئله خصومت های ایالات متحده آمریکا با مردم ایران که به ویژه در جریان مذاکرات هسته ای چهار سال اخیر بیش از گذشته خود را نشان داد، از جمله مصدایقی است که شوق و ذوق آن ها نسبت به غرب را حتی با وجود دشمنی های مکرر غربی ها با مردم ایران نشان داد.
آن ها در جریان توافق هسته ای و برجام، تمام عیار به بزک دشمن شماره یک مردم ایران پرداختند و طوری در موضع گیری ها و رسانه هایشان با مسئله برخورد کردند که در جبهه غرب و ایران آن ها بیش از آنکه برای تقویت جبهه ایرانی گام بردارند برای خود وظیفه بزک چهره دشمن و هموار کردن مسیر آن ها را تعریف کرده بودند.
آن ها در این مسیر به قدری جلو رفتند که مدیرمسئول یکی از اصلی ترین رسانه هایشان آشکارا از این مسئله پرده برداشت. مهدی رحمانیان صاحب امتیاز و مدیرمسئول روزنامه شرق در پاسخ به این سئوال که رسانه های اصلاح طلب مانند روزنامه شرق هموار کننده تحمیل برجام به مردم بودند و آن ها در این مسیر به طور غیرواقعی و مبالغه آمیز با مسئله ی برجام برخورد کردند، آشکارا به بزک دشمن اذعان می کند و می گوید: «من مبالغه را قبول دارم. این مبالغه‌ها باید می‌شد به این خاطر که فضا خیلی فضای تنگ و ترشی بود، دولت باید در حقیقت این موضوع را قدری بزک می‌کرد که بتواند حرفش را به کرسی بنشاند.»
این تنها یکی از نمونه هایی است که هویت غربی اصلاح طلبان را نشان می دهد و نمونه های مشابه این را به کرات می توان در رسانه های جریان مذکور دید؛ تا جایی که حالا دیگر می توان ادعا کرد که ستون فقرات فکری رسانه های این جریان بر اساس انگاره های غربی بنا شده است.
