ساختمان 36 طبقه بنیاد علوی هفته گذشته و در پی نقض های پی در پی توافقنامه ژنو توسط آمریکا مصادره شد تا دهن کجی دیگری برای مسئولان دیپلماسی ایران رقم بخورد.
بی اعتمادی ایران و ایرانی به وعده های غرب اگر چه از بیان رسا و حکیمانه رهبر معظم انقلاب بارها به مسئولان دیپلماسی لبخند گوشزد شده است، اما متاسفانه تقریباً هر روز با بی اعتنایی بیشتر به آنچه می بایست سراج منیر مسئولان قرار بگیرد، مواجه می‌شود.
صحت و اهمیت منویات رهبری معظم انقلاب مبنی بر این که «ما به مذاکرات خوش بین نیستیم» به خوبی و روشنی هرچه تمام‌تر و با شفافیت کامل از سوی آمریکای خیانتکار، همچون همیشه تاریخ، بر همگان آشکار شد.
در حالی که طرف‌های مذاکرات موافقت خود را با آزادسازی 4.2 میلیارد دلار از دارایی‌های بلوکه شده ایران اعلام کردند، اما به دنبال اعتمادسازی و البته اتلاف زمان بودند. آمریکا هم در مقابل با مصادره ساختمان بنیاد علوی در آمریکا که تنها با یک حساب سرانگشتی حدود بیش از شش میلیارد دلار ارزش دارد، نهایت پایبندی خود به مذاکرات و مفاد توافقنامه فی مابین را به معرض نمایش گذاشت.
نکته قابل توجه این است که رئیس جمهور و تیم دیپلماسی کشور هیچ واکنش موثر و محکمی به این اقدام متناقض کاخ سفید نشان نداده و از هر گونه موضع گیری صریح در برابر اقدامات شنیع غرب خودداری می کند.
البته در بازی برد-برد آمریکایی ها نکته قابل توجه این است که همه معادلات ریاضی را نیز نادیده گرفته اند و حتی در کمال وقاحت شش میلیارد دارایی ایران را که همان ساختمان 36 طبقه بنیاد علوی است، مصادره می‌کنند و از طرف دیگر، به زعم خود چهار میلیارد از دارایی های ایران را آزاد می کنند و این اقدام متناقض خود را در چارچوب مذاکرات می دانند!
طبق بندهای ترجمه شده توافقنامه ژنو هر گونه اعمال تحریم های جدید علیه ایران در صورت همراهی و همکاری ایران ممنوع بوده و هر گونه اعمال تحریم علیه ایران نقض توافقنامه محسوب می‌شود.
حال باید دید چرا رئیس جمهور کشور مقتدری همچون ایران اسلامی در برابر این همه آشفتگی و تناقض در رفتار طرف‌های غربی واکنش صریح و محکمی از خود بروز نمی‌دهد و آیا این‌بار هم مصلحت را بر عدم ابراز واکنش قرار داده است؟ آیا هنوز برای دولت محترم نقض توافقنامه مسجل نشده است.
