به گزارش پایگاه عدالت خواهان" مشرق، رسیدگی به این پرونده از بیست و هشتم شهریور 89 به‌دنبال کشف جسد زنی جوان مقابل ساختمانی نیمه کاره در خیابان گرگان تهران شروع شد. شواهد نشان می‌داد زن جوان با یک طناب خفه شده است.
جنازه زن ناشناس به پزشکی قانونی فرستاده شد و پلیس به بررسی گوشی تلفن همراه این زن پرداخت و چندین شماره ناشناس به دست آورد.در تحقیقات مشخص شد قربانی بهاره 32ساله معتاد به ماده مخدر شیشه بوده است. در ادامه تحقیقات پلیس به مرد جوانی به نام محمد که بیش از 30 بار با تلفن همراه مقتول تماس گرفته بود ظنین شد و او را بازداشت کرد.
این مرد 37 ساله در بازجویی‌ها منکر قتل بهاره شد و ادعا کرد دو دوستش به نام‌های گل آقا و عزیز که با این زن مواد مخدر مصرف می‌کردند او را کشته‌اند.
با این ادعا،ردیابی متهمان آغاز شد اما ردی از آنها به دست نیامد و محمد ادعا کرد که آنها به افغانستان گریخته‌اند.در حالی که خانواده بهاره نیز شناسایی نشده بودند متهم در شعبه 74دادگاه کیفری سابق استان تهران پای میز محاکمه ایستاد و به درخواست دادستان به قصاص محکوم شد.
اما این حکم در دیوان عالی کشور تأیید نشد. پرونده برای رسیدگی دوباره به دادگاه کیفری فرستاده شده بود که زن سالخورده‌ای به دادگاه رفت و ادعا کرد مادر بهاره است.وی گفت: من و همسر و پسرم در مشهد زندگی می‌کنیم. 10سال قبل بهاره ازدواج کرد و به تهران آمد اما یکسال بعد وقتی به مشهد آمده بود گفت که از همسرش جداشده است. از او خواستم تا برای زندگی در مشهد بماند اما قبول نکرد و به تهران برگشت.
به همین خاطر من در این مدت هیچ خبری از او نداشتم. تا اینکه از اداره ثبت احوال با پسرم تماس گرفتند و گفتند بهاره چند سال قبل در تهران کشته شده است. حالا من حاضر به گذشت هستم و از قاتل دخترم دیه می‌خواهم. این زن عکسی را به دادگاه ارائه داد و مدعی شد این عکس خودش و دخترش بهاره است.
بدین ترتیب پرونده در شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران تحت رسیدگی قرار گرفت. در این جلسه که سال گذشته به ریاست قاضی اصغرعبداللهی تشکیل شد مادر و پدر بهاره درخواست دیه را مطرح کردند.سپس محمد به دفاع پرداخت و گفت: باور کنید من زن جوان را نکشتم. 7سال است که بی‌گناه در زندانم و تقاضای کمک دارم.در حالی که مدرکی علیه محمد به دست نیامده بود قضات دادگاه پرونده را از موارد لوث تشخیص داده و حکم به برگزاری مراسم قسامه دادند. به این ترتیب محمد 50 بار سوگند بی‌گناهی یاد کرد و از اتهام قتل عمدی تبرئه شد.
در پایان جلسه قضات دادگاه حکم به پرداخت دیه را از صندوق بیت المال به خانواده مقتول صادر کردند. اما این حکم بار دیگر توسط قضات دیوانعالی شکسته شد چرا که آنها به موضوع دستگیری دومتهم دیگر اشاره کرده بودند اما این درحالی بود که آنها از کشور خارج شده ودسترسی به آنها میسر نبود بنابراین بار دیگر محمد از زندان به شعبه چهارم منتقل شد تا محاکمه شود.
خانواده مقتول نیز بار دیگر خواستاردریافت دیه دخترشان شدند ومتهم این بار هم با تکرار اظهارات گذشته گفت: من بهاره را نکشته‌ام!! دو دوستم که فرار کردند او را کشتند....پس از پایان اظهارات متهم قضات ختم جلسه را اعلام کرده وبرای تصمیم‌گیری درباره سرنوشت متهم وارد شور شدند.
