معلم عزیز روزت مبارک؛ ‌ای که الفبای زندگی را از سرچشمه نگاهت آموختم...

 

سلام برتو ای گوهر گرانقدر و ای دُر گرانبهای قله های ایثار و استقامت ، تو با نسیم علم ودانشت طراو ت خاصی به این بدن های خواب و نا آگاه ما بخشیدی ، تو باعث شدی تا ما از تاریکی و ذلت جهل بسوی روشنایی وسربلندی علم و از غبار کده بی معرفتی و ناآگاهی بسوی دهکده علم معرفت راه یابیم . به راستی اگر تو نبودی چه کسی دستگیر مادراین طوفان سهم گین زندگانی شده وما را بسوی کشتی پر بار علم و معرفت راهنماییمیکرد . مگر نه این است که تو چراغ راه ما دراین دهکده امتحان و بلکه ظلمت کده غفلت واز خدا بی خبری شدی ، تو که بعنوان یک معلم دلسوز هیچگاه دست پر مهر و محبت ومملواز امیدت را از سر ما برنداشتی و شب وروز به راه درست و صراط مستقیم بودی ، همانراهی که تمام پیامبران الهی وامامان معصوم (ع) تا اخرین نفس شان سعی داشتند مردمرا از منجلاب غفلت وانحراف بسو ی رستگاری ابدی سوق دهند و راهی که فلاح ورستگاری ما در آن نهفته است . پس این تو بودی ای معلم آزاده که آزادی و آزادگی را به مااموختی و به ما یاد دادی که چگونه با سلاح برنده ایمان خودرا از زنجیر های اسارت وبردگی این دنیای دنی رهانید . سلام ابدی ما نثار گام های استوارتو باد ای معلم عزیز ، توباعث شدی تا ما آفریدگار حقیقی خودمانرا بشناسیم و به دستورا ت او عمل کنیم و باکارهایی خدا پسندانه خودمان بجای نارضایتی او سایه لطف ومهربانی اش را بر سر ما احساس کنیم . بهشت جاویدان جایگاه ابدیت باد ای معلم عزیز . بار دیگر روزت مبارک باد .

به نام اولین معلم

او که در اولین کلام فرمود: بخوان

چه میتوان نوشت که کلمات همیشه کم می آورد در مقامی که مولای متقیان فرمود:«مَن عَلَمَنی حرفا فقد صیرنی عبدا»

پس مثل همیشه (روز معلم) را بهانه می کنیم و آنچه را در کلام نمی گنجد از ته دل می نویسیم:

استاد گرامی

با همه بلندی مقامتان و همه کوتاهی مرتبه مان در برابر شما ، قدردان زحمات همیشگی تان هستیم و دعا می کنیم آنچه را که ما از جبرانش عاجزیم و در ظرف زمان و مکان نمی گنجد،

قادر مطلق در هر دو جهان برایتان جبران فرماید.

روزتان مبارک.