به گزارش عدالت خواهان گلستان"به نقل از جام جم، او در 41 سال زندگی اش 33 نفر را به قتل رسانده بود. اصغر بروجردی جنایاتش را از عراق آغاز کرد و پس از به قتل رساندن چند نفر، راهی تهران شد و ادامه سناریوی جنایاتش را در پایتخت اجرا کرد. پرونده اصغر قاتل تیر سال 1313 با به دار آویخته شدن او در میدان توپخانه برای همیشه مختومه شد و آرامش بار دیگر به پایتخت برگشت. دهم دی ماه سال 1312 زمانی که پسر نوزده ساله ای به اداره تامینات رفت و خبر کشف جسدی را حوالی شترخان داد، نه او و نه ماموران تامینات هرگز تصور نمی کردند که جسد بی سر متعلق به یکی از 33 قربانی است که توسط علی اصغر بروجردی به قتل رسیده اند و آنها با قاتل سریالی بی رحمی مواجه هستند.
جسد زیر چهارطاق ساختمانی مخروبه به صورت عریان و بی سر با هویت نامعلوم کشف شده بود. در حالی که تحقیقات ابتدایی ماموران ادامه داشت، چند روز بعد، اطراف همان مخروبه جنازه سلاخی شده یک پسر نوجوان و سر بریده پسربچه کم سن و سال دیگری نیز کشف شد. با توجه به شباهت قتل ها، احتمال سریالی بودن آنها مطرح شد و بررسی ها ادامه داشت تا این که جمجمه پسر جوانی در میدان جلالیه سابق ـ همان پارک لاله ـ کشف شد. پرونده چهار قتل روی میز بازپرس جنایی بود در حالی که هیچ سرنخی در این مدت به دست نیامد و پنج روز بعد با پیدا شدن جسد مرد سی ساله ای در اطراف قنات امین آباد تعداد قتل ها به پنج رسید.
دوره گرد حلبی بدست
قتل های سریالی در پایتخت ادامه داشت تا این که اوایل اسفند سال 1312 مامور جوانی در خیابان به مرد بامیه فروشی شک کرد. مردی با جثه قوی که پیت حلبی به دست داشت. وقتی مامور جوان از او پرسید چه چیزی داخل پیت حلبی داری. مرد میانسال که بعدها مشخص شد اصغر بروجردی است، گفت ابزار کارش است اما کنجکاوی مامور جوان، کار دست بامیه فروش داد و زمانی که مامور جوان داخل پیت حلبی را جستجو کرد نه تنها ابزار کار پیدا نکرد بلکه چند دست لباس خونین و چاقویی را که رد خون بر آن مشخص بود کشف کرد.
آنچه داخل پیت حلبی بود، دست اصغر را رو کرد و باعث شد تا او را به اداره تامینات ببرند. دروغ مرد میانسال درخصوص پیدا کردن لباس ها در حوالی حرم عبدالعظیم، پلیس را قانع نکرد و همین مساله باعث شد تا آنها به تحقیق از همسایه های اصغر بپردازند. همسایه های اصغر مدعی شدند که او چند شب قبل پسربچه ای را به همراه خود آورده و او را برادر خودش معرفی کرده است اما بعد از آن دیگر برادر اصغر را ندیده اند و این لباس های خونی لباس های همان پسر است.
دفاع از خود
به این ترتیب دوباره تحقیقات از اصغر آغاز شد و او به قتل های خود اعتراف کرد، اصغر راز 25 قتل در عراق و هشت جنایت در ایران را برملا کرد. اصغر در رابطه با جزئیات جنایاتش گفت: در عراق در قهوه خانه برادرم هر چه پول می گرفتم خرج اطفال می کردم. مدتی هم آجیل می فروختم و با اطفال رابطه برقرار می کردم تا این که به علت فریب دادن پنج بچه از فرزندان متمولین آنجا، 9 سال حبس کشیدم. پس از آزادی، از برادرم خواستم برایم زن بگیرد ولی قبول نکرد.
دیگر همیشه با اطفال بودم تا این که یک شب یک شاگرد نجار به نام حسن را فریب دادم و با پنج نفر دیگر به او تجاوز کردیم. به دلیل همین دو سال حبس کشیدم و از طرف محکمه تحت نظر پلیس بودم. هر شب پلیس در خانه می آمد و بودن مرا در خانه کنترل می کرد، تصمیم گرفتم به هر پسری که تجاوز می کنم، او را به قتل برسانم در بغداد ۲۵ پسر را سر بریدم، اغلب جنازه را در شط غرق می کردم، برخی را هم به قدری ماهر شده بودم که پس از سر بریدن هیچ آثاری باقی نمی گذاشتم. آخرین بچه را که می کشتم کودک دیگری مرا دید و به طرف شرطه دوید که من از همانجا به ایران فرار کردم. بعد از آن در ایران تحت عنوان بامیه فروش به جنایات سیاهم ادامه دادم.
پایان راه
اصغر زمانی که از حکم خود باخبر شد، به آن اعتراض کرد و گفت:« اینها یک عده بی پدر و مادر هستند؛ بی سروپا و خوشگل اند. وقتی ریش آنها درآمد، دزدی می کنند. من با اینها دشمنی دارم. اینها دشمن مملکت هستند. به این جهت آنها را کشته ام. من در خارجه که بودم از اینها خیلی بودند و خیلی از آنها را کشتم. اینجا هم که آمدم، دیدم در اینجا هم هستند و آنها را می کشتم.»
در نهایت اصغر قاتل شش تیر 1313 در میدان توپخانه پای چوبه دار رفت. مرد میانسال به جای ابراز پشیمانی با دیدن چوبه دار گفت: «من چند ولگرد و مجهول الهویه را کشتم، شما برای آنها مرا می کشید؟» اعدام اصغر قاتل پایانی بر واهمه و ترس مردم پایتخت بود.
