به گزارش پایگاه عدالت خواهان ایران" حجت الاسلام احمدی عضو سابق ستاد تحول شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی کشور با ارسال یاداشتی به این پایگاه نوشت:
وقتی دیدار توام با محبت آیات مکرم یزدی و آملی لاریجانی نسبت به یکدیگر را مشاهده کردم بیاد شعر مولانا افتادم که گفت:" متحد ارواح مردان خداست"
چندی پیش جدالی غیر احسن فیما بین آیات مکرم یزدی و آملی لاریجانی از علمای برجسته،انقلابی و ولایی اتفاق افتاد و موجبات شادی دشمنان داخلی و خارجی را فراهم ساخت. تحلیل ها و برداشت های اهل نظر متفاوت بود؛ مخالفان حکومت دینی و نظام اسلامی شادمان و یاران انقلابی هنوز که هنوز است از برخورد هردو[ی] آن بزرگواران دلگیرند؛ کما اینکه نگارنده نیز بشدت دلگیر شده و قلم بدست گرفته و بعنوان نمی از اقیانوس پربرکت حوزه علمیه، آن دو فقیه را به نیابت از بخشی از جامعه انقلابی و اسلامی مذمت نمودم. که البته از سوی کثیری صاحب نظر و علما که نوشته ام را دیده و خوانده بودند مورد عنایت قرار گرفتم.
پس از مدت کوتاهی از سپری شدن آن ماجرا، تصویر چهره گشاده و پر از محبت آن دو بزرگوار را در شورای نگهبان و در کنار آیت الله جنتی مشاهده کردم ناخداگاه باز بیاد مقام معظم رهبری افتادم که اگر این تصویر را مشاهده فرمایندخشنود خواهند شد.کمااین که ملت شریف ایران اسلامی و دغدغه مندان راه شهیدان، از دیدن آن تصویر خوشحال خواهند شد.
سیره علمای سلف تنها برای ثبت در تاریخ نیست بلکه الگوی عملی برای کسانی است که در صدد زندگی مومنانه اند.
نقل است؛ طلبه ای بعنوان مستشکل درس مرحوم آخوندخراسانی به استاد خود در قالب اشکال یک شوخی کرد و مرحوم آخوند نیز در قالب پاسخ با او شوخی طلبگی کرد. مستشکل از شوخی استاد دلگیر شده و دیگر به درس آخوند شرکت نکرد.
وقتی آخوندخراسانی صاحب کتاب نفیس کفایه الاصول متوجه شد که شاگردش دلگیر شده است؛ با شاگردان خود هماهنگ کرده و با تهیه مقداری شکر به دیدن آن شاگرد خود رفت. مرحوم صاحب کفایه (آخوندخراسانی) در ضمن دیدار و دلجویی از ایشان جمله ای طلایی را به شاگرد خود گفت که دانستن و فهمیدن آن جمله، نیاز همه بشریت است و آن جمله این است که:"وقتی که شوخی[یا حرفی] را بر کسی تحمیل کردی بایستی تحمل شوخی را نیز داشته باشی!".
اهل فن تفاوت فی مابین تحمیل و تحمل را می دانند. "تحمیل کردن سخت تر از تحمل کردن است.
سیره بزرگان در مسیر حق چنان است که جهت رفع کدورت پیشقدم می شوند تا در کانون اهل حق رخنه ای پدیدار نشده و رفتارشان دستمایه دشمنان قرار نگیرد.
صاحب این نوشتار در صدد قضاوت بین سخنان آقای یزدی و یا نوشتار آقای آملی لاریجانی نیست که کدام یک سهم بیشتری در ماجرای گذشته دارند ولی در ضمن مذمت رفتار گذشته این دو فقیه بزرگوار، رفتار امروزشان که با حفظ احترام و نادیده گرفتن مشاجره و بگومگوی قبلی خود، مطابق با سیره اولیای الهی و عالمان بزرگ که منبعث از توصیه های روایی و وحیانی است عمل کردند که به نوبه خود قابل ستایش است. [امید آن که جامعه دینی هرگز شاهد اختلاف در جبهه انقلابی نباشد.] البته همانطور که قبلا فقیه عالی مرتبت، آیت الله جنتی نوید چنین رفتاری را داده بودند که به لطف خدا محقق شد و مخالفان نظام ولایی را نا امید ساخت تا بر طبل اختلاف و اختلاف افکنی خود نکوبند.والبته برخی از افراد غافل هم بهتر است که به فضای دوستی جامعه اسلامی بنحو عام و اخوت نخبگان و تاثیرگذاران جامعه بطور خاص همت بگمارند و بجای تحلیل های نفسانی علیه علمای انقلابی و این دو فقیه ولایی بخود آیند و بدانند که در سپاه اهل ولایت و زیر لوای زعیم و امام جامعه اسلامی"جلوه وحدت"پررنگ تر است و در اهداف و استراتژی اهل بصیرت و اهل ولایت اختلافی وجود ندارد. زیرا اگر هم در فرایند، تاکتیک و روشها اختلافاتی وجود داشته باشد ذیل اعتقادات دینی و باور عمیق به قیامت، روز حشر و میزان عدل الهی، از حق تبعیت کرده و در برابر مخالف، کمال تواضع را بخرج می دهند.بر خلاف جریان مخالفان طریق حق، که با لجاجت و عناد و بهانه جویی، تا نابودی خود و مخالفان، از هیچ اقدامی دریغ نمی ورزند.
دشمنان اسلام ناب ومخالفان نظام مبتنی برولایت فقیه که روحانیت اصیل و انقلابی را پرچمدار صف مقدم حکومت دینی می دانند،این را هم بدانند که اهل ولایت الهی، از ولی حق اطاعت کرده و بر مدار ولی امر متحدند؛ برخلاف کانون فتنه باز که تفرقه و شکاف معناداری در جانشان حاکم است و به ظاهر انسجام دارند؛ کمااینکه در کانون اهل فتنه، منحرفان و منافقین، وحدت واقعی وجود ندارد و مع الاسف آنان تحت الامر شیطان و ولایت ابلیس در مقابل حق، صف آرایی یکپارچه ای دارند که البته عمر آنان کوتاه هست چنانکه خداوند در باره این افراد زبون می فرماید.
الَذینَ اتَّخذوا مِنْ دونِ اللّهِ اولیاءَ کمَثلِ العنکبوتِ اتَّخَذَتْ بیتاً وَ اِنَّ أَوْهَنَ البیوتِ لبیتُ العنکبوتِ.
مَثَل كسانىكه غير از خدا را اولياى خود برگزیدند، مثل عنکبوت است که خانه ای را برای خودانتخاب کرد، در حالی که سست ترین خانه ها. خانه عنکبوت است.