به گزارش پایگاه عدالت خواهان"حسن روحانی و هیئت دولتش در طول پنج سال دوره تسلط خود بر پاستور، نشان داد که درک درستی از شرایط روز جامعه، مشکلات و دغدغه های مردم ایران ندارند که اگر اینچنین بود قطعا حتی در نازل ترین مثبت اندیشی دیدگاه ها نسبت به رفع و حتی تلاش برای زدودن آثار تورم و رکود ناشی از فقدان برنامه های میدانی دولت اعتدال خویش می توانستند لااقل در کارنامه خود برخی از خدمات داخلی را که به بهبود شرایط اجتماعی – اقتصادی انجامیده باشد را ثبت و ضبط نمایند لاکن رفتارهای دولتی ها و رفتارهای عصبی گونه نسبت به حساسیت های جامعه در خصوص معیشت و رفاه و عزت و غیرت ملی کشور نشان داد که نمی توان حتی در این سطح نیز امیدی به بهبود شرایط داشت.
شاید برخی از حامیان متعصب و لجوج این جریان و جریانات حامی بازهم به استدلال خسته کننده " همه مشکلات کشور به گردن دولت های نهم و دهم است" پناه ببرند.
اما ما ملت ایران از خود می پرسیم که چرا هر قدر:
1- فریاد زدیم که عزت ملت ایران در لبخند زدن به دشمنان و وادادن در برابر همه فشارها و بتن ریزی بر همه استعدادهای درخشان جوانان ایرانی نیست.اما گوش نکردید
2- فریاد زدیم که اتکا به توان داخلی و حمایت از کار آفرینان و توانمندان عرصه اقتصاد مقاومتی تنها راه مقابله با دشمنان هویت تمدن ساز و ملی – اسلامی است . اما گوش نکردید
3- فریاد زدیم که حمایت از مدافعان حرم و نهضت های آزادیبخش جهان تنها راه ماندن و بالیدن درمقابل فرهنگ مهاجم غربی است . اما گوش نکردید
4- فریاد زدیم که اگر کارخانه ها بخوابند و سانتریفیوژها و رشد صنعت هسته ای کشور متوقف شود دچار خسرانی عظیم خواهیم شد اما شمایان با شعار چرخیدن چرخ کارخانه ها و سانتریفیوژ ها در باغ سبزی را بما نشان دادید که در آن به یارانه احتیاجی نداریم و بیکار نخواهیم داشت یا کم خواهند بود اما امروز بالای 1000 واحد تولیدی صنعتی و بیش از سه و نیم میلیون نفر بیکار روی دستمان مانده است و خودتان هم اذعان دارید که تا دهها سال دیگر هم این شرایط درست نخواهد شد. اما گوش نکردید.
5 – فریاد زدیم که به داد فرهنگ و حجاب و عفاف و وضعیت سینما و هنر و میراثهای گرانقدر ملی – اسلامی برسید اما گوش نکردید.
6- فریاد زدیم که ما در بسیاری از زمینه های فنی و تکنولوژیکی / دفاعی و نظامی / فرهنگی و اجتماعی / سیاسی و اقتصادی "می توانیم. پس ما را باور کنید اما گوش نکردید.
7- فریاد زدیم که وصیتنامه امام (ره) را بخوانید و در سیاست داخلی و خصوصا سیاست خارجی به منشور جاویدان آن مرد الهی و رهبر معظم انقلاب اسلامی تکیه کنید اما تلفنی با رئیس جمهور سفاکترین کشورها صحبت کردید و وزیر خارجه شما در خیابانهای کشورهای اروپایی با وزیر همان رئیس جمهور لاف عشق و دوستی و تازه کردن دوستی های قدیم دادند و داشتهای نقد ملت ایران را به ثمن بخس نسیه خواری دادید بدون آنکه چیزی نصیب سفره های تکیده و خالی و بی رمق ملت ایران گردد. اما گوش نکردید.
8- فریاد زدیم که حرام خواران در دولتتان رخنه کرده اند مواظب باشید ترس و لرز ما را به آتش گرم حواله دادید و شد آن چیزی که نباید می شد و اگر در نسل های بعدی بخواهند خصوصیتی از دولتتان را نام ببرند شاید "حقوق های نجومی / مصیبت های یارانه ای /سبد کالای خونین/ صندوق ذخیره ارزی اشرافیت / صندوق ذخیره فرهنگیان از ما بهتران و قس علی هذا" از سرفصلهایی باشد که بنام جنابتان یاد شود. اما گوش نکردید.
9-فریاد زدیم که دیواره سیاست خارجی تان سوراخ و برجامتان فاجعه آفرین است اما گوش نکردید.
10- فریاد زدیم دولتتان پیر و بیحال و خسته از گذران عمرند و حداقل با ترمیم کابینه امیدی تازه به ملت بدهید. اما گوش نکردید.
11- فریاد زدیم گرانی و فشار زندگی کمر شکن و مردان و زنان شرمنده خانواده های خودشده اند و اقلام زیادی از سبد خانوارها کوچ کرده اند . اما گوش نکردید.
12- فریاد زدیم جاسوسان در دولتتان رخنه کرده اند و اطلاعات شما قبل از واشنگتن روی میز نتانیاهوست اما گوش نکردید.
13- فریاد زدیم دیپلماسی لبخند وزیر خارجه تان کم از ذلت در برابر بیگانگان نیست. اما گوش نکردید.
به همین خاطر است که می گوییم ما زبان شما، دین و آداب و رسوم سیاسی شما، سیاست و اقتصاد و فرهنگ و حکومت داری شما را نمی فهمیم شما نیز با زبان ما آشنایی ندارید. در نتیجه بنظر می آید واژه هایی مانند: اعتدال و تدبیر و امید و افراطی و اصولگرایی و ...که واسطه ارتباطی شما و ما ملت ایران است از انجام این وظیفه عاجزاند به همین خاطر تلاش می کنیم تا در دوره سیزدهم ریاست جمهوری کسی بر سر کار آید که در زبان و اخلاق و منش و اقتصاد و سیاست به یک مفاهمه و زبان مشترک ملی برسیم تا نشود که یک کشور اروپایی از دادن بنزین به هواپیمای وزیرمان به بهانه های من در آوردی خودداری کند.
رضا احمد زاده
