بی شک علی جنتی را می توان یکی از پرحاشیه ترین وزرای دولت یازدهم معرفی کرد. وزیری که از روز اول هم پیش‌بینی می شد که کار سختی در مسند وزارت ارشاد داشته باشد.
به گزارش عدالت خواهان گلستان"جنتی وزیری است که هز ار چند گاهی یا با یک اظهار نظر، جوی رسانه ای به راه می انداخت یا با ارائه یک مجوز و حمایت از یک هنرمند حامی فتنه و ضدانقلاب واکنش رسانه ها را بر می انگیخت.
بر همین اساس وی چندی قبل و در اظهارنظری تعجب برانگیر گفته بود: «سیاست ما روشن است کسانی که نسبت به انقلاب بی‌تفاوت هستند و یا احیانا مخالف انقلابند و در حال فعالیت فرهنگی و هنری هستند قطعا از حمایت ما برخوردار نبوده و نخواهند بود.»
شاید در وهله نخست این اظهارات چندان حاشیه دار نباشد و حتی عده ای معتقد باشند که باید از وزیر ارشاد بابت چنین موضعی تقدیر و تشکر هم نمود اما تاملی بر کارنامه یک ساله وزارت ارشاد به خوبی نشان می دهد که چنین حرفهایی هیچ سنخیتی با عملکرد وزارتخانه تحت مدیریت علی جنتی ندارد.
ماجرا «دم خروس» و «قسم حضرت عباس» پیش می آید. مردم این اظهارات را باید باور کنند یا حمایت از «محمود دولت آبادی» را؟ مردم به این اظهارات دلخوش باشند یا با عینک واقعیت از مجوز اکران به «عصبانی نیستم» ابراز نگرانی کنند. هر چند سراسر کارنامه دولت در حوزه فرهنگ پر است از نقاط تناقض با اظهارات آقای وزیر اما آش به قدری شور شده است که حالا صدای اهالی هنر نیز در آمده است.
وقتی وزیر ارشاد مدعی می شود که « کسانی که نسبت به انقلاب بی‌تفاوت هستند و یا احیانا مخالف انقلابند و در حال فعالیت فرهنگی و هنری هستند قطعا از حمایت ما برخوردار نبوده و نخواهند بود» براحتی می توان نتیجه گرفت که نقطه مقابل(یعنی هنرمندان انقلابی) باید مورد حمایت تیم تحت مدیریت آقای وزیر قرار بگیرند اما کمال تبریزی کارگردان نام آشنای سینمای ایران نظر متفاوتی دارد: «تصور می‌کنم کمتر کارگردانی در سینمای ایران وجود داشته باشد که تمایل به ساختن فیلم در خصوص دفاع مقدس نداشته باشد اما واقعیت تأسف‌بار این است که علی‌رغم ادعای فراوان مسئولین و نهادهای مرتبط هیچ‌کدام به‌صورت واقعی از ساخت فیلم‌های مربوط به دفاع مقدس حمایت نمی‌کنند».
تبریزی ادامه داد: «عملاً تنگناها و دشواری‌های ساخت این‌گونه سینمایی به حدی است که کارگردان و سازنده را به‌تدریج ناامید و سرانجام از کرده خویش پشیمانمی‌کنند».
وی افزود: «ساخت فیلم مناسب و در شان این سینما نیازمند پشتیبانی و حمایت همه‌جانبه و بی‌شائبه است که باید گفت در عمل وجود خارجی ندارد ولی ادعای آن در حرف بسیار است به حدی که گوش آسمان را کر می‌کند اما صد افسوس که آفتابه‌لگن هفت دست است و شام و نهار هیچ. مادامی‌که این‌گونه است اتفاق جدی در این خصوص رخ نخواهد داد. فیلم‌نامه شهید باقری بیش از یک سال است که توسط آقای گوهری نوشته‌شده و بنده آمادگی خود را برای ساخت آن اعلام کرده‌ام اما حرکت و تمایل جدی از طرف نهادهای ذی‌ربط برای تأمین بودجه لازم و کافی برای آن نشان داده نشده و وجود ندارد».
تبریزی تأکیدکرد: «هرچند که فیلم‌نامه‌ای زیبا و منحصربه‌فرد توسط آقای گوهری به رشته تحریر درآمده است و به‌ناچار باید اعلام تأسف عمیق کرد از این‌همه فاصله موجود میان حرف و شعار از یک‌سو و عمل همه نهادهای ذی‌ربط پرمدعا از سوی دیگر».
پرویز شیخ طادی هم در تشریح گفته‌های اخیرش مبنی بر ممانعت از فیلم‌سازی درباره جنایات غزه و دیگر فجایعی که در خاورمیانه در حال وقوع است، گفت: «در کلام چنین مانعی نمی‌گذارند، ولی در عمل اتفاقی که رخ می‌دهد، همین مسئله است؛ یعنی ما به لحاظ هدف‌گذاری و تشخیص و دیپلماسی در این عرصه میان مدیران فرهنگی، فیلم‌سازان و محققان اختلاف‌نظر وجود دارد و شاهد انسجام لازم در این زمینه نیستیم. کاری که ما در پی‌اش هستیم تا ارائه دهیم، زیربنایی است و یک هدف‌گذاری دقیق دارد؛ بنابراین، همکاری نهادهای مسئول را می‌طلبد».
محمد حسین قاسمی نیز تهیه کننده فیلم تحسین برانگیز «شیار143» که سرانجام و پس از کشو و قوس های فراوان توانست فیلمش را به بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر ببرد و اتفاقا رتبه اول از نگاه مخاطبان را نیز کسب کند، در گلایه از شیوه برخورد برای اکران «شیار 143» با انتشار یادداشتی نوشت: «روزهای پس از جشنواره بود و درخواست های متعدد پخش کننده‌ها که نهایتاً منجر به بستن قرارداد با فیلمیران به عنوان یکی از قدرتمندترین پخش کنندگان فیلم شد. در گام نخست مهمترین دغدغه زمان اکران فیلم بود و عید نوروز به عنوان پیشنهاد اولیه مطرح شد. این پیشنهاد به همان راحتی که مطرح شد به همان آسانی نیز کنار گذاشته شد و اکران عید نوروز به فیلم هایی رسید که از قبل اکران نوروز، به نامشان خورده بود. بسیاری از دوستان و مسئولان قول همکاری برای بهترین زمان اکران سال، بعد از نوروز را دادند و گفتند اکران عید فطر پیش روست و خیالتان راحت، تمام قد کنارتان هستیم و بر همین اساس برنامه‌های خود را برای اکران عید فطر تنظیم کردیم و کار شروع شد.
اما انگار شروع نشده بود و ما خیال می کردیم شروع شده است. هر چقدر ما پیگیرتر و صریح تر بودیم جواب ها گنگ تر بود. بعدها فهمیدیم باز در مسیری ما را قرار داده اند که زمان را از دست بدهیم تا فرصت تصمیم گیری نداشته باشیم. بارها به ما گفتند فیلم شما نیاز به سرگروه ندارد و بروید به طور آزاد اکران کنید. فیلمی که بهترین فیلم از نگاه مردم در جشنواره فجر بوده نیاز به سرگروه ندارد. آنقدر این حرف را با آرامش خاطر می گفتند که گویی در ذهن خودشان چنین سرنوشتی برای این فیلم متصور بودند. فیلم در چند سینمای اندک به نمایش درآید و همین. فیلم را در مسیری حرکت دهند که مخاطب به آن دسترسی نداشته باشد.
و این بلاتکلیفی هنوز ادامه دارد و زمان اکران آن وابسته شده به اینکه فیلمی از گردونه رقابت اکران عید فطر خارج شود و از پرده پایین بیاید تا فیلم «شیار 143» بر پرده سینماهای ایران نقش ببندد. واهمه دارم. بیشتر از این واهمه دارم مسیری را که با خون دل از سال گذشته در آن حرکت کرده ایم، به پایان نرسانیم. شرمندگی‌اش برای من می ماند که نماینده خوبی برای نسلی که رمز ماندگاریمان شدند، نبودم.»
همه اینها تنها بخشی از تناقضات اظهارات وزیر ارشاد و عملکرد وی در طول یک سال گذشته است و تمام این تناقضات باز هم ما را به یک نقطه می رساند: «دم خروس یا قسم حضرت عباس»؟! /تهران پرس
