وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که با 234 رأی موافق به کلید ساختمان بهارستان این وزارتخانه را به دست گرفت، گویا این روزها اعتماد وزرای مجلس را به کلی از یاد برده است و با تکروی در این وزارتخانه، نه انتقادی را پذیراست و عجیب تر آنکه با توسل به فرار و سیاه نمایی می خواهد به نوعی از بار انتقادات علیه خود بکاهد.
علی جنتی ضمن سطحی دانستن انتقادات علیه وزاتخانه متبوع خود در همایش «دل‌آرامی» که به همت حزب مردم‌سالاری در هتل المپیک برگزار شد،در پاسخ گفت:
«ما هم نگرانیم اما نگرانی ما با شما متفاوت است. تمام نگرانی شما این است که چرا یک خانم ساپورت پوشیده و بعد وزیر را به مجلس می‌کشانید و بعد رای عدم اقناع می‌دهید اما ما معتقدیم که باید با روش‌های صحیحی در حوزه فرهنگ عمل کنیم». وی افزود: «ما نگرانی‌های عمیق‌تری داریم. نگران آینده کشور، وضع اقتصاد، میلیون‌ها جوان بیکار که نمی‌توانند ازدواج کنند و نمی‌توانند مسکن بخرند هستیم که همه اینها ام‌الفساد است. سرقت در حال افزایش است، فساد اخلاقی زیاد شده و...»
به نظر می رسد که آقای وزیر در برابر اقدامات غیر قابل توجیه خود چاره ای جز سیاه نمایی نیافته است و حال آنکه تمام نگرانی های جنتی با نمایندگان منتقد وی مشترک است و اینگونه تمسک ها راهکار عقلایی نیست.
«ساپورت پوشیدن» دغدغه کدام نماینده است؟
پیش از آنکه از نگرانی های واقعی نمایندگان مجلس در مسائل وزارت ارشاد بگوییم، لازم است خدمت آقای وزیر یادآوری شود که خانم های «ساپورت پوشیده» دغدغه کسی نیست جز علی مطهری که ضمن پخش تصاویر زنان ساپورت پوش در مجلس با اشاره به انتقاد وزیر کشور نسبت به فقدان ضمانت اجرایی قانون عفاف و حجاب گفت:
«اگر معتقدید قانون مذکور ضمانت اجرایی ندارد خودتان اصلاحش کنید. وقتی در شرع مسئله حجاب مورد تأکید است انجام آن نیاز به قانون ندارد. باید از ورود بانوان ساپورت‌پوش به سازمان‌ها جلوگیری شود. بحث اصلی نیز نوع برخورد حکومت با ناهنجاری‌های فرهنگی است و باید به گونه‌ای برخورد شود که مردم اراده‌ی دولت را در این زمینه به‌خوبی احساس کنند.»
حال باید به این موضوع توجه داشت که نمایندگان مجلس نسبت به کدام قسم از عملکردهای وزارت ارشاد انتقاد دارند و نسبت به آن دلواپس و نگران هستند.
ورود عناصر محکوم فتنه 88 به وزارت ارشاد
از جمله انتقادات جدی وارد به وزارت ارشاد که البته در مورد سایر وزارتخانه ها(و به خصوص وزارت علوم) نیز صادق است، ورود اشخاص فعال فتنه 88 است که این افراد تنها دارای شبهه ی رسانه ای نیستند بلکه از دادگاه دارای حکم قطعی می باشند.
از جمله این افراد «جهانبخش خانجانی» از اعضای حزب کارگزاران سازندگی و محکوم فتنه 88 است که در نخستین روزهای شروع به کار آقای جنتی به عنوان مسئول انتصابات استان‌های این وزارتخانه برگزیده شد.البته این انتصاب بدون حکم رسمی از سوی جنتی بوده تا راه فرار از پاسخگویی برای این انتصاب مسئله‌دار را باز گذاشته باشند.
خانجانی در دفتر وزارت ارشاد در طبقه چهارم ساختمان ارشاد مستقر شده و تمام کسانی که احتمال پست گرفتن آنها در رده معاون وزیر، مدیرکل و سایر سمت‌های حساس در وزارت ارشاد باشد در ابتدا توسط این شخص مصاحبه خواهند شد و در صورت تایید وی مراحل بعدی گزینش را طی خواهند کرد.
گفتنی است جهانبخش خانجانی ، سخنگوی وزارت کشور در دوران اصلاحات در فتنه 88 به اتهام اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور و فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی و تشویش اذهان عمومی محاکمه و به 6 سال حبس محکوم شده بود.
اما این پایان کار نیست و جای تاسف است که کار وزرات ارشاد از فعالان فتنه نیز عبور کرد و «یدالله رویایی» شاعر ضد انقلاب در لیست دعوت های جشنواره شعر فجر قرار گرفت!
رویایی همان کسی است که در یکی از مصاحبه‌های خود می‌گوید: «در ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ به ما دروغ گفتند، در بهمن‌ماه سال ۱۳۵۷ به ما دروغ گفتند، در دوم خرداد سال ۱۳۷۷(۱۳۷۶!) به ما دروغ گفتند و به قول کارو غیر از مامان همه به ما دروغ گفتند.»
خصوصی سازی فرهنگ
از دیگر مواردی که این روزها نگرانی بسیاری را برانگیخته است، اهتمام ویژه جناب وزیر به خصوصی سازی فرهنگ در زمینه های حساس و حاکمیتی چون ممیزی کتاب است.
نخستین اظهارات وزیر ارشاد در این رابطه به دیدار وی با هنرمندان باز می گردد که علی جنتی در آیین دیدار هنرمندان با رئیس جمهور که در تالار وحدت تهران برگزار شد، با تاکید بر اینکه شعار ما شفافیت، راستگویی، اعتماد متقابل و امانتداری است، اظهار داشت: «دموکراسی فرهنگی، مردمی کردن فرهنگ و هنر، پاسداری از ارزش های ایرانی و اسلامی و رونق بخشیدن به اقتصاد فرهنگ وهنر را از اصول سیاست های فرهنگی خود می دانیم.»
وزیر فرهنگ و ارشاد افزود: «کاهش تصدی گری دولت و واگذاری امور به بخش خصوصی و اصناف را راهی مطمئن برای پویایی فرهنگ و هنر می دانیم.»
کار به همین جا ختم نشد و آقای وزیر در بازدید از اتاق بازگانی ایران به مصادیق خصوصی نیز اشاره کرد و گفت در نظر داریم بسیاری از امور فرهنگی از جمله برگزاری جشنواره های مختلف (فیلم فجر، تئاتر فجر، موسیقی فجر و...)، نمایشگاه های کتاب، ممیزی کتاب! و... را به بخش خصوصی و انجمن ها واگذار کنیم و به سمتی برویم که در روزنامه همه چیز بگویند و فقط تخریب نکنند!
حال این سوال بی پاسخ می ماند که کدام حکومت بخش های حساسی چون ممیزی را به بخش خصوصی واگذار می کند و بگذریم از اینکه مردمان ما هیچ پیوند خاصی با جامعه هنری احساس نمی کنند که حتی بتوان با خیالی آسوده تصدی گری امور فرهنگی را نیز به آنها سپرد.
مهم ترین دغدغه آقای وزیر
در حالی که جنتی منتقدان خود را به سطحی نگری متهم می کند، نگاهی به دغدغه های آقای وزیر عمق دغدغه های وی را نمایان می سازد.
از جمله دغدغه های آقای جنتی و تنی چند از وزرا از نخستین روزهای تصدی در پست وزارت خانه، رفع فیلترینگ از فیس بوک و سایر شبکه های اجتماعی بوده است و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در جلسه با اتاق بازرگانی با ذکر مثالی از حضور خود در فیسبوک و متنی که نوشته است و از آن طرف تاکید بر اینکه یک عضو شورای فیلترینگ است، نشان داد که این عضو شورای فیلترینگ عملاً ارزشی برای قانون مصوب این شورا مبنی بر فیلتر بودن فیسبوک قائل نیست و خود به فعالیت در این شبکه مشغول است.
وقتی همه این موارد را در کنار مواردی چون: عدم حضور مقام معظم رهبری از نمایشگاه کتاب امسال، دیدار جنتی و معاونانش با عوامل فتنه 88، توهین روزنامه ها به مقدسات دینی، هشدار و توقیف روزنامه های منتقد دولت و... قرار می دهیم به خوبی نشان می دهد که اظهارات آقای وزیر فرافکنی بیش نیست که با تمسک به آنها می خواهد از انتقادات رهایی یابد.
