به گزارش پایگاه عدالت خواهان" فرد کم‌توان یا معلول به کسی گفته می‌شود که بر اثر ضایعه جسمی، ذهنی، روانی یا توأم، اختلال مستمر و قابل توجهی در سلامت و کارآمدی عمومی وی ایجاد شده، به طوری که موجب کاهش استقلال فرد در زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی شود.
اما به هر روی جامعه معلولان نیز عضوی از جامعه بوده و باید همچون همه شهروندان از حقوق اساسی و شهروندی بهره‌مند شوند و متناسب با نیاز خود به مطالبات قانونی خود برسند.
افراد معلول باید در تصمیم‌گیری‌ها، به ویژه در خصوص سازمان‌هایی که اعضای آن از معلولان تشکیل شده، یا معلولان در آن عضویت دارند و برای معلولان خدمت‌رسانی می‌کنند، مشارکت جدی و تأثیرگذار داشته باشند. وجود چنین تشکیلاتی، موجب می‌شود تا افراد ضمن برخورداری از رابطه اجتماعی، استقلال اقتصادی، احترام اجتماعی، دسترسی به خدمات تخصصی و نیز زندگی زناشویی و تشکیل خانواده، بتوانند دیدگاه‌ها و ایده‌هایشان را مطرح و در مورد مسایل مربوط به زندگی خود، تصمیم‌گیری کنند.
معلولان باید فرصت یابند تا استعدادهای خلاّق هنری و فکری خود را رشد داده و آن را نه تنها برای منافع خود، بلکه برای غنی‌سازی جامعه به کار گیرند، به این منظور، باید دسترسی آنان برای مشارکت در فعالیت‌های فرهنگی تضمین شود.
حال در برخی از موارد معلولان عزیز در کشور ما نه تنها از این مواهب و امتیازات قانونی متعلق به خود بهره‌مند نیستند بلکه از کوچک‌ترین خدمات برای کاهش آلام و مشکلات خود محروم بوده و این محرومیت‌ها و مشکلات خود زمینه‌ساز بروز مشکلات اجتماعی دیگری در جامعه می‌شود که در موارد حاد و شدید آن می‌توان به تکدی‌گری و سرقت اشاره کرد.
در شهرستان گنبدکاووس بنا به دلایلی که متاسفانه فقدان هویت و تابعیت ایرانی پدر خانواده عمده‌ترین آن بوده است، یک خانواده که دارای چهار فرزند دختر معلول بود در شرایط بسیار سخت و نا به سامانی قرار داشت که زندگی آنها در آستانه بحران اجتماعی قرار گرفته بود و اگر نبود لطف خدا و پیگیری‌های پُرمهر و مادرانه کارشناسی در فرمانداری ویژه گنبدکاووس که خود مادر یک فرزند معلول بوده است معلوم نبود امروز سرنوشت این خانواده چه بود.
کارشناس فرمانداری گنبدکاووس در گفتوگو با خبرگزاری فارس در گنبدکاووس با اشاره به اینکه در راستای اجرای طرح‌های خدمات محور در محلات هدف طرح شهید شوشتری یک خانواده دارای چهار فرزند معلول را شناسایی کردیم، اظهار کرد: در این خانواده به دلیل آنکه پدر خانواده تابعیتی افغان داشت متاسفانه امکان خدمات رسانی و ساماندهی معلولان وجود نداشت و موجب شده بود این خانواده با فشارهای متعدد روحی، روانی، مالی و معیشتی نیز روبه‌رو شود.
حنیفه عصمتی با بیان اینکه فرماندار ویژه، معاون سیاسی و اجتماعی فرماندار و رئیس اداره بهزیستی گنبدکاووس نیز پس از اطلاع از شرایط این خانواده پیگیر رفع مشکل شدند، افزود: سه نامه کتبی و جلسات متعددی در این خصوص با دادستان محترم شهرستان و مراجع ذیربط برگزار کردیم تا بتوانیم این مشکل را حل کنیم.
وی با تاکید بر اینکه با همکاری صمیمانه و مسوولانه دادستان محترم شهرستان گنبدکاووس دستور رفع مشکل این خانواده و منع ارائه خدمات صادر شد، خاطرنشان کرد: با این دستور که در نوع خود کم‌نظیر و قابل تحسین است این چهار فرزند معلول خانواده افغان برای ساماندهی و ارائه خدمات به گرگان منتقل شدند.
کارشناس فرمانداری گنبدکاووس با اشاره به اینکه سه تن از این دختران معلول که بالای 14 سال سن داشتند در مرکز سوده همدانی و یک نفر دیگر از این خواهران معلول که زیر ۱۴سال بود در مرکز نوبهار ساماندهی شده است، تصریح کرد: امروز به لطف خدا و با همکاری مجموعه مدیران شهرستان گنبدکاووس چهار فرزند این خانواده از خدمات مراکز توانبخشی دولتی به صورت رایگان بهره می‌برند.
مدیرعامل موسسه اجتماعی فردای روشن در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در گنبدکاووس با اشاره به اینکه هر چند مشکل این خانواده با همکاری و کمک مسوولان رفع شد اما از این دست موارد نمونه‌های دیگری نیز وجود دارد، گفت: باید با آموزش صحیح و غربالگری‌های به موقع مانع از این شویم که خانواده‌ای چهار فرزند معلول به دنیا بیاورد.
سعید الهی با تاکید بر اینکه اگر خانواده‌ها اطلاعات کافی را در اختیار داشته باشند و قبل و بعد از ازدواج مورد مشاوره قرار بگیرند، دیگر شاهد این رخدادها نیتسیم، اظهار کرد: فرزندان سرمایه‌های اجتماعی خانواده‌ها و جامعه هستند و باید چاره‌ای برای این موضوع اندیشید که افراد به دلیل نژاد و یا ملیت خود از برخی خدمات محروم نباشند زیرا آسیب‌ها و مشکلات تبعی آن در آینده گریبان جامعه خودمان را خواهد گرفت.
به هر تقدیر اقدام اخیر مسوولان گنبدکاووس به ویژه کارشناس پیگیر و تلاشگر فرمانداری ویژه و دادستان محترم این شهرستان قابل ستایش و تحسین برانگیز است اما به نظر می‌رسد باید با بازنگری در قانون و برخی دستورالعمل‌ها متناسب با مقتضیات زمان و مکان‌های مختلف برای رفع مشکلات خانواده‌های بسیاری در شهرهای کوچک و در محلات و مناطق کمتر توسعه یافته و آسیب‌پذیر که با این گونه معضلات گریبان‌گیر هستند چاره‌ای اندیشید.
