به گزارش پایگاه عدالت خواهان"محسن مهدیان- همه گروه‌های انقلابی در یک هدف مشترک‌اند؛ حذف دولت مستقر؛ اما با کدام دغدغه و انگیزه و شعاری؟
آنچه امروز در میان همه گروه‌های مخالف دولت دیده می‌شود پرهیز از شعارهای دوقطبی ساز در عرصه سیاسی است. همه گروه‌ها و نامزدها دغدغه معیشت و کارآمدی یافته‌اند. این یک رشد منطقی در جبهه انقلابیون است. انتقال «دوقطبی‌های سیاسی» به «دوقطبی‌های اقتصادی» یعنی تبدیل «انتخاب ایدئولوژیک» به «انتخاب کارآمدی‌ها».
اما این انتقال شعارها در همه گروه‌های مخالف روحانی با یک محتوا نیست. باید دید این عبور تاکتیکی یک «تغییر نمادین» است یا نشانه یک «تغییر حقیقی»؟
ظاهراً 3 برداشت از شعارکارآمدی وجود دارد.
برداشت اول؛
متعلق به جریانی است که سابقاً وجهه انقلابی داشته و اگرچه مخالف دولت حجت الاسلام روحانی است اما سال‌هاست از شعارهای اصلی انقلاب فاصله گرفته است. این جریان که احتمال می‌رود با تصمیم شورای نگهبان فرصتی هم برای رقابت در انتخابات 96 پیدا نکند، عبور از شعارهای ایدئولوژیک را فرصتی برای جلب گروه‌های مخالف می‌پندارد و به همین جهت، هیچ ابایی ندارد به حریم ولایت تعدی و اجحاف کند یا نهادهای انقلابی را تخریب و تضعیف سازد.
برداشت دوم؛
مرتبط به جریانی است که عبور از شعارهای ایدئولوژیک را نه به جهت اولویت و سرآمدی شعار کارآمدی، بلکه به جهت پیروزی در انتخابات کنار گذاشته است. این جریان معتقد است انتخابات جای طرح شعارهای انقلابی نیست و عرصه رقابت اگر تبدیل به رقابت‌های ایدئولوژیک شود، به شکست منجر می‌شود. این گروه شعار کارآمدی را فصل ممیز خود با دیگر گروه‌ها نمی‌داند و اما به تجربه به این نتیجه رسیده که آرای ایدئولوژیک، متضمن پیروزی برای آنها نیست.
دسته سوم؛
جریان دیگر معتقد است اساس رقابت در هر انتخاباتی کارآمدی است نه شعارهای ایدئولوژیک. این جریان مهمترین اصل ایدئولوژیک را خدمت به مردم دانسته و خدمت مجاهدانه را مساوی کارآمدی شعارهای انقلاب می‌داند.
دسته سوم معتقد است هرشعار ایدئولوژیکی باید توان شایستگی و قدرت تحقق یابی در عرصه عمل داشته باشد واگرنه تکرار هر شعاری به خودی‌خود به تقویت آن در جامعه منجر نمی‌شود. دسته سوم با باور اینکه هر رقابتی در جمهوری اسلامی در درون جبهه انقلاب صورت می‌گیرد، معتقد است گروهی انقلابی‌تر است که با خدمت مجاهدانه به مردم و تقویت قدرت ملی به عنوان یک هدف میانی، به تقویت بیشتر انقلاب اسلامی و اهتزاز پرچم اسلام ضدآمریکایی برسد.
رقابت 96 «رقابتی درونی» میان این 3 گروه مخالف و «درون گفتمانی» میان دو جریان دوم و سوم است. این رقابت بجز نتیجه انتخابات، سبک دیگری از انقلابی گری را در آینده رقم می‌زند.
