به گزارش پایگاه عدالت خواهان"هر آنکس که روحانی 96 را با روحانی 92 مقایسه میکرد متوجه ند موضوع می شد. او دیگر آن روحانی نبود که بر سینه اش بزند و مدعی حقوق دانی شود. فضای موجود در استودیو و پاس کاری اش با جهانگیری نشان داد، روحانی دیگر قدرت قبلی و تسلط بر آمارهای اقتصادی و اجتماعی ندارد. نمیخواهد در مقام دفاع از کابینه دولت یازدهم باشد و قصد دارد برای انتخابات 96 و دور دوازدهم فکر کند. این درحالی است که یا روحانی مطمئن هست اصلاح طلبان از او عبور کردند یا میخواهد با یک فرار رو به جلو از اصلاح طلبان عبور کنند. در هر دو حالت میداند اگر دولتی تشکیل دهد تا 1400 میدان داری میکند و برهمین اساس میخواهد به راحتی خسارت دولت قبل را به دوش اصلاح طلبان بیندازد و کابینه را در دور دوازدهم یک دست و بدون اصلاح طلب قرار دهد. شاید همین هم موجب شد تا جهانگیری با خنده از کنار سوال خبرنگاری که از او پرسید « آیا در کابینه بعدی حضور دارید؟» عبور کند.
در کنار همه اینها روحانی با دستان لرزان، عدم مدیریت وقت و سکوت در برابر حملات قالیباف و فراموش کردن وعده هایِ دور یازدهم نشان داد، اصلاح طلبان برای عبور از روحانی فضای مناسب تری دارند. تحلیل توئیت های اصلاح طلبان و حتی نوشته های آنان در صفحات مجازی گواه این مدعاست که جهانگیری قوی تر از روحانی است و این جهانگیری بود که ستاره اصلاح طلبان شد. او حتی خود را نماینده اصلاح طلبان معرفی کرد و نشان داد روحانی می تواند نماد هیچ جناحی و هیچ گروهی و حتی هیچ تفکری نباشد. جهانگیری کارگزارانی است. از هاشمی گفت و از اصلاح طلبی در واقع او بود که خود را روحانی 92 معرفی کرد و روحانی به حاشیه رفت!
البته این را نباید فراموش کنیم که اصلاح طلبانی چون ابطحی رسما در ابتدا تصورشان این بود که جهانگیری ضربه گیر خوبی هست اما با گذشت زمان مناظره و ضعف های مختلف روحانی در برابر منتقدان و رفتارهای اشتباه در زبان بدن در توئیتر خود نوشت : « میگم راه نداره آقای روحانی وقتشو بده به جهانگیری» همه اینها نشان میدهد اصلاح طلبان دیگر طاقت روحانی را ندارند. حتی به این نتیجه رسیدند این بار باید روحانی برای جهانگیری کنار بکشد. البته روحانی تلاش کرد تا دفاع خودش را از موضوع بابک زنجانی و عصبانیتش مطرح کند اما عبور از وقت و تلاش بیش از حد برای پاسخگویی موجب شد تا بیش از همه نیازش به یار کمکی عیان شود.
به نظر می رسد جمع بندی در اردوگاه اصلاح طلبی می بایست عبور از روحانی باشد و این نباید مورد فراموشی قرار گیرد. اصلاح طلبان به این جمع بندی خواهند رسید که بودن روحانی به ضررشان تمام می شود. او برای دفاع از خود هم نتوانست از جهانگیری کمک بگیرد و جهانگیری در واقع یکه تازی کرد. هرچند جواب های قالیباف جهانگیری را هدف قرار داد اما رفتن جهانگیری و ماندن برای روحانی یک چیز را حقیقت می بخشد « اصلاح طلبی تمام شد». به عبارت دیگر اصلاح طلبان دیگر نخواهند توانست کاندید مستقلی داشته باشند و حتی با دولت در اختیار هم کاندید مستقلی ندارند. این بیش از پیروزی روحانی به آنان ضربه وارد میکند.
