طوماري سرشار از تناقض " جاده ابر

به گزارش پایگاه عدالت خواهان گلستان"در حالي که اين روزها فعالان محيط زيستي و گردشگري به دنبال ارتقاي معيشت محلي و اقتصاد روستاهاي حاشيه جنگل ابر بودند، بار ديگر امضاي 151 نماينده مجلس به رئيس جمهوري با موضوع اجراي مصوبه هيات دولت قبل در ساخت جاده بار ديگر آنها را غافلگير کرد. گرچه يکي از نمايندگان همان روز با اين استدلال که بدون توجه به محتوا و تحت ملاحظه دوستان نامه را امضا کرده، امضاي خود را پس گرفت اما 150 نماينده ديگر همچنان بر محتواي نامه اي که در آن جاده سازي در اين جنگل باعث رونق و تسهيل عبور و مرور و جلوگيري از اتلاف وقت و تسهيل روابط تجاري با آسياي ميانه خواهد بود، پاي فشردند. آنها در اين نامه که براي نخستين بار در خبرگزاري تسنيم منتشر شد اعلام کردند اين جاده مربوط به جنگ جهاني دوم بوده و دولت بايد 8 کيلومتر باقي مانده از جاده اي که سه مصوبه دولت محمود احمدي نژاد را به دست آورده تکميل کنند.
    آنها در حالي روي اين نکته تاکيد مي کنند که دولت دهم قصد داشت اين جنگل را به منطقه حفاظت شده ارتقا دهد که البته سودجويي گروه هاي دخيل در ماجرا آنها را منتفي کرد.
    اسماعيل کهرم مشاور رئيس سازمان حفاظت از محيط زيست در گفت و گو با «ايران» با بيان اين مطلب که جنگل هاي هيرکاني از ابتداي دوره سوم زمين شناسي به جاي مانده است مي گويد: <جنگل ابر در واقع پيشروي اين جنگل ها به سمت شهرستان شاهرود است که بهشتي را در اين منطقه به وجود آورده است. او با بيان اينکه جاده اي که بر ساخت آن اصرار مي شود تنها دو روستاي ابر و شيرين آباد را به هم متصل مي کند، مي گويد: ساخت اين جاده موجب تکثير نور در اين جنگل باستاني شده و ترکيب گونه هاي آن را تغيير خواهد داد.>
    او شهرک سازي و ويلاسازي مشابه ساير نقاط کشور را از نتايج غيرقابل اجتناب چنين اقدامي عنوان کرده و مي گويد: با ادامه چنين روندي مي توان گفت تا 30 سال آينده اثري از جنگل بکر ابر نخواهد بود.
    فريبرز غيبي مشاور و مجري طرح گياهان دارويي سازمان جنگل ها، مراتع و آبخيزداري نيز مي گويد: <جنگل ابر يکي از جنگل هاي بي نظير در کشور است که بواسطه اکوسيستم ويژه خود انواع گونه هاي جانوري و گياهي خاص را در خود جاي داده است.> او برخي گونه هاي اين جنگل نظير سرخدار را فسيل زنده عنوان مي کند و مي گويد: هر گونه دستکاري موجب از بين رفتن چرخه حياتي در اين جنگل مي شود.
    غيبي در پاسخ به اين پرسش که آيا ساخت اين جاده توجيه اقتصادي دارد يا نه، مي گويد: <ادعاي استفاده از جاده جنگل ابر به عنوان وسيله ارتباطي با آسياي ميانه محلي از اعراب ندارد.>
    او با بيان اينکه برنامه ريزي صحيح گردشگري همراه با جامعه بومي و محلي ساکن اطراف اين جنگل قادر است ارتقاي معيشت محلي را به دنبال داشته باشد، مي گويد: کسب درآمد براي جامعه بومي و حفاظت از جنگل ابر از دستاوردهاي گردشگري پايدار در اين جنگل است.
    خسرو خندان از فعالان محيط زيست شاهرود نيز در گفت و گو با «ايران» مي گويد: جاده ترانزيتي که در اين نامه به آن اشاره شده است بايد دو بانده و عريض باشد و اين امر حتي با جاده روستايي که پيش از اين برخي نمايندگان به دنبال آن بودند تعارض دارد.> او با رد اين ادعا که جاده ابر تنها جاده موجود در زمان جنگ جهاني دوم است، مي گويد: <جاده خوش ييلاق که اکنون در حال تبديل شدن به آزادراه است قديمي ترين جاده شهرستان شاهرود به شهرهاي شمالي است و بهبود و ارتقاي آن مي تواند با هزينه کمتري از جاده ابر محقق شود.>
    اين فعال زيست محيطي شيب زياد در منطقه را از ديگر مشکلات جاده سازي مي داند و مي گويد: با توجه به اين شيب کاربري ترانزيتي که مدنظر موافقان آن است، محقق نخواهد شد و ما مشابه آن را در جاده تويسسکان از ديگر راه هاي مواصلاتي شهرستان شاهرود به شمال نيز شاهديم.
    او در بخش ديگري از سخنان خود به مشکلات امنيتي اين جاده اشاره مي کند و مي گويد: ما در جاده تويسسکان نيز شاهديم که تردد وسايل نقليه اي نظير ميني بوس نيز در آن با مخاطراتي همراه است و در ايام سرد سال نيز اغلب تردد در آن امکان پذير نيست. با توجه به ويژگي هاي آب و هوايي ابر مي توان گفت همين مشکلات را ما در جاده ابر نيز شاهد خواهيم بود.
    به گفته خندان اصرار بر ساخت اين جاده با صرف هزينه هاي چند ميلياردي در حالي صورت مي گيرد که با صرف يک دهم اين هزينه ها در راه ارتقاي معيشت جوامع بومي قادر خواهيم بود توسعه پايدار را در اين منطقه به وجود آوريم. او طبيعت گردي را که اکنون در برخي مناطق روستايي حاشيه جنگل ابر در حال جريان است به عنوان يکي از اين فعاليت ها عنوان مي کند و مي گويد: توسعه طبيعت گردي در کنار حفظ طبيعت مي تواند حافظ منافع روستاهاي اين منطقه باشد.
    به اعتقاد او صحبت هايي نظير آنچه در اين نامه آمده است تنها منافع پيمانکاران راهسازي را تامين مي کند و بيشتر خاصيت تبليغاتي براي نمايندگاني را دارد که دوره کارشان در مجلس به انتها رسيده است.
    محسن شريعتي از اهالي روستاي ابر و تور ليدر شناخته شده اين منطقه نيز در همين رابطه به دو گروه موافقان و مخالفان جاده سازي در اين جنگل در جوامع حاشيه اي اين جنگل اشاره مي کند و مي گويد: کساني که در حوزه گردشگري در حال فعاليت هستند معتقدند ساخت اين جاده مي تواند اين صنعت در حال شکل گيري در منطقه را با مخاطرات جدي مواجه کند زيرا آنها را از حالت بکر امروز خارج مي کند.
    او با بيان اينکه در حال حاضر محورهاي مواصلاتي متعددي در شهرستان شاهرود به شمال کشور وجود دارد، اصرار بر جاده سازي در اين جنگل را فاقد توجيه اقتصادي خواند و مي گويد: رونق گردشگري سازگار با طبيعت علاوه بر بهبود و ارتقاي معيشت ساکنان و اهالي روستاهاي حاشيه اين جنگل، حتي قادر است در اقتصاد شهرستان شاهرود نيز موثر باشد.
    رحمت الله نوروزي از امضا کنندگان اين نامه اما معتقد است مطالعات زيست محيطي اين جاده در دوران رياست جمهوري محمود احمدي نژاد به انجام رسيده و وزارت راه بايد اين کار را به انجام برساند.
    وي در گفت و گو با «ايران» عنوان کرد: اين جاده از آن زمان آغاز به کار کرده و تنها 8 کيلومتر آن باقي مانده است.
    اين نماينده مجلس اضافه کرد: اين جاده روستايي از زمان جنگ جهاني دوم توسط اهالي مورد استفاده قرار مي گرفت و در آن زمان در شهرستان شاهرود يک جاده آسفالته وجود نداشت. نوروزي در پاسخ به اين پرسش که جاده ترانزيتي در اين جنگل نياز به جاده اي با عرض بسيار زياد دارد و آيا اين امر تخريب بالارا به همراه نخواهد داشت، تصريح کرد: مطالعات اين جاده توسط وزارت راه دولت قبل انجام شده است. گفته هاي اين کارشناسان نشان دهنده تناقضات بي شماري است که در اين نامه به چشم مي خورد. آنها در حالي بر رونق و تسهيل عبور و مرور و توجيه اقتصادي در صورت ساخت اين جاده تاکيد مي کنند که به گفته کارشناسان نه تنها توجيهات اقتصادي مورد نظر آنها منطقي به نظر نمي رسد، بلکه حتي ملاحظات ايمني و امنيت ترددکنندگان اين جاده نيز لحاظ نشده است؛ سرما و برفي که از نيمه هاي پاييز در اين منطقه شروع شده و تا ارديبهشت ادامه دارد يخي است که تنور گرم هر موافق جاده ابر را سرد و خاموش خواهد کرد. حال پرسشي که همچنان مطرح است انگيزه نمايندگان آن هم در اين اندازه وسيع بر جاده سازي در جنگلي است که با صرف هزينه هاي چند ميلياردي قرار است دو روستاي 300 نفره و 1500 نفره را به هم وصل کند؛ روستاهايي که به آنها تا امروز کمترين توجه حتي در آسفالت سازي معابر روستايي نيز نشده است. براستي زماني که دولت يازدهم بودجه اندکي براي پر کردن بدهي هاي دولت قبل دارد، اصرار بر اجراي طرحي ميلياردي که هيچ کارشناسي بر آن مهر تاييد نمي زند از سوي 150 نماينده به چه معناست؟ایران