شیخ زکزاکی مجرم ، عبدالملک حوثی جنایتکار، سید حسن نصرالله خائن است!

به گزارش پایگاه عدالت خواهان" حسین شمسیان، سردبیر روزنامه کیهان طی یادداشتی نوشت:روز چهارشنبه مجلس شورای اسلامی،روز تاریخی و فراموش نشدنی بود که در آن استقلال ملی در میانه جهل و بی خبری حیرت آور برخی و وطن فروشی و وادادگی برخی دیگر، بی سر و صدا چوب حراج خورد و صدا از کسی در نیامد!

برجام بیست دقیقه ای و در میان اشک غیورانه «علی اصغر زارعی» تصویب شد و کنوانسیون پالرمو با قلب واقعیت توسط رئیس جلسه و در میانه فریاد غیرتمندانه «حاجی دلیگانی».

چهارشنبه الحاق ایران به و کنوانسیون پالرمو» تصویب شد و ما رسما تعهدات فراوانی درباره آنچه که غربی ها نام آن را «جرائم سازمان یافته فراملی» می نامند دادیم .
 
همان چیزی که روزگاری در جمهوری اسلامی بخشی از آن بعنوان «نهضت های آزادی بخش » مورد حمایت بود و اکنون هم یگانه مزیت و برگ برنده ما در دیپلماسی منطقه ای و جهانی است.

این یکی از تعهدات دولت یازدهم به اربابان غربی بود که مجلس به آن رنگ قانونی زد.

فراموش نکنید که تصویب الحاق به این کنوانسیون در حالی است که سه سال قبل مرکز پژو هش های مجلس و کمیسیون حقوقی و قضایی،رسما الحاق به آن را مغایر منافع ایران و در بر دارنده تعهدات متعدد و خلاف موازین و مبانی انقلاب اسلامی دانسته بودند! به نظر شما در این سه سال،غرب کنوانسیون را مطابق میل ما اصلاح کرده است!؟

بی تعارف همه حرکات جنبش های اسلامی و انقلابی منطقه و جهان ،از دید غربی ها کاملا تروریستی و خطرناک است و هرگونه همراهی و معاضدت آنها،جرم قلمداد می شود و ما تصویب کردیم که این حرف آنها را قبول داریم و قول دادیم که در مسیر مبارزه با آنها،همدوش برادران عزیزمان در آمریکا و اسرائیل و انگلیس باشیم!!

آمریکا از سال 2004 حزب الله را متهم به باج گیری از تجار، اخاذی،پولشویی و بالاخره قاچاق بین المللی مواد مخدر کرده و در پی آن است که با این حربه ها،اجماعی جهانی علیه آن تشکیل دهد.

با منطق آنها،زکزاکی مجرم است، حوثی جنایتکار است، نصرالله خائن به آرمان نئولیبرالیزم غرب است و ما هم باید با پنبه «دیپلماسی» و طبق قانون مصوب در مجلس شورای «اسلامی» سرشان را به قبله گاه تمدن و حیات امپریالیسم جهانی هدیه کنیم!

 بعد هم باید مزورانه و بلکه احمقانه کوشید با چند بند شرط،ملت و دیگرانی که باید فریادشان بلند شود را فریب داد و ادعا کرد که ما به این کنوانسیون پیوستیم ولی با تعاریف و شرط های خودمان!!

یعنی بپذیریم که آمریکا احمق است و قبول می کند که ما در مبارزه با تروریسم جهانی،حزب الله و انصارلله و زکزاکی و ... را مستثنا کرده ایم!؟ خب پس آمریکا منتظر همراهی ما در مبارزه با کیست!؟ با داعش!؟ آن را که خودش بوجود آورده و ما برای مبارزه با آن کلی شهید دادیم!

مشکل همین نفهمی برخی مثلا مدعیان بزرگتری است که با شنیدن کلمه «تصویب مشروط» قانع و لال می شوند و حتی اصرار دارند ما هم لال شویم!

برای شما به عنوان یک طلبه ساده حقوق شرح می دهم که شرط در معاهدات بین المللی،آن چیزی نیست که حضرات دروغگو می گویند.

کنوانسیون وین(1969) که در مورد حقوق معاهدات بین المللی بعنوان مبنا مورد قبول کشورهای جهان قرار گرفته تصریح دارد کشور ها در هنگام پیوستن به یک پیمان جهانی می توانند از« حق شرط» استفاده کنند.

آن کنوانسیون ، «حق شرط» را این گونه تعریف کرده: «حق شرط عبارت است از بیانیه ای یک جانبه که یک کشور تحت هر نام یا هر عبارت در موقع امضا، تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق به یک معاهده صادر می کند و یا به وسیله آن، قصد خود را دایر بر عدم شمول یا تعدیل آثار حقوقی بعضی از مقرّرات معاهده نسبت به خود بیان می دارد.»

بموجب همان کنوانسیون،این شرط اولا نباید مخالف با هدف اصلی پیمان باشد و ثانیا باید از سوی سایر کشورها پذیرفته شود یعنی حتی اگر تنها از سوی یک کشور هم مورد پذیرش قرار گیرد، تنها میان آن کشور و کشور واضع حق شرط ،رابطه قراردادی در حدود همان حق شرط برقرار می شود و فقط میان آن دو تأثیر متقابل خواهد داشت.

به نظر موضوع روشن است و انتظار اینکه آمریکا و دیگر نوکرانش،شروط ما را بپذیرند، انتظاری عبث و امیدی کودکانه است.

عذر خواهی می کنم که موضوع مطول وکمی حقوقی و بخصوص حقوق بین المللی شد.راستش امیدی ندارم از بین 132 نماینده ای که به این لایحه خیانت بار رای مثبت دادند،کسان زیادی باشند که حتی یکبار متن کامل کنوانسیون پالرمو» و یا «کنوانسیون وین» را کامل و با دقت خوانده باشند،پس لاجرم با شما درمیان گذاشتم.

شاید جناب حافظ احوال امروز برخی از آنها  را در آینه جام دیده بود که گفت:
همای گو مفکن سایه شرف هرگز
بر آن دیار که طوطی کم از زغن باشد

*نگاهی دیگر به پیامدهای پیوستن به کنوانسیون پالرمو

محمد عبدالهی نیز نوشته است:در خصوص تبعات پیوستن به کنوانسیون پالرمو که از آن به عنوان یکی دیگر از قراردادهای  محرمانه برجام یاد می‌شود؛ چند نکته قابل ذکر است:

1️) مهمترین مشکلی که در کنوانسیون پالرمو به چشم می خورد قرار گرفتن گروه های مقاومت از جمله حزب الله در لیست گروه های تروریستی و الزام امضا کنندگان این کنوانسیون برای مقابله به گروه های مقاومت می باشد. لذا ایران با امضای این کنوانسیون ملزم به  مقابله با گروه‌های مقاومت میگردد.‼️

2) الحاق به این توافق فراملی این الزام را برای  ایران به ‌وجود می‌آورد تا قوانین و فرآیندهای کیفری خود را همسو با انتظارات کنوانسیون بازنگری و ترمیم یا در مواردی که رفتاری مجرمانه تلقی نشده است اقدام به جرم‌انگاری کند! این مساله قطعا راه نفوذ در دستگاههای تصمیم ساز کشور را هموار خواهد کرد و تبعات امنیتی خطرناکی را برای جمهوری اسلامی در پی خواهد داشت.

3) از آنجا که نهادهای مدعی مبارزه با جرائم سازمان یافته در دنیا همواره می‌کوشند جمهوری اسلامی را با اتهامات مختلف تحت فشار قرار دهند لذا پیوستن جمهوری اسلامی ایران به این کنوانسیون معضلی جدی برای ‌کشور به وجود خواهد آورد. ضمن اینکه پالرمو قطعا با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که همواره از نظر غرب متهم به تامین مالی تروریسم و حتی اقدامات تروریستی در سطح جهان است، نیز کار دارد!

4) این سخن که می‌توانیم با شروط خودمان در معاهدات حضور داشته باشیم قابل قبول نیست چرا که طبق کنوانسیون وین که مربوط به حقوق معاهدات است، در رابطه با اعلام شرط برای الحاق به معاهدات، سه شرط گذاشته شده است؛ از جمله اینکه شروط اعلامی از طرف یک کشور با روح معاهده تناقض نداشته باشد که این در مورد ما تناقض دارد و دیگر اینکه محدودیتی برای معاهده ایجاد نکند و سوم اینکه هیچ کشوری به این شروط اعتراض نکند . بنابراین الحاق به این کنوانسیون بدون توجه به این الزامات جرم‌انگاری تلقی شده و به ابزاری برای فشار در سطح فراملی نسبت به ایران شود؛ تا جاییکه ممکن است پیوستن به این کنوانسیون کشور را با تحریم‌های مالی جدید روبه‌رو کند.

پیوستن ایران به کنوانسیونهای بین المللی همچون fatf  و پالرمو که از جمله  قراردادهای  محرمانه در راستای اجرای برجام منطقه ای به شمار می آیند؛ تعهداتی را در پی دارد که  به‌عنوان چراغ سبز برای گفت‌وگو پیرامون موضوعاتی همچون برنامه موشکی و  سیاست های منطقه ای، با غرب است .این تعهدات درنهایت با  کنترل قدرت ایران  و کاهش اثرگذاری در منطقه؛ امنیت ملی کشور  را به مخاطره خواهد انداخت.

*زمینه‌سازی برای برجام منطقه‌ای و عقب نشینی ایران از منطقه