ایجاد انقلاب مخملین در ایران از طریق نافرمانی مدنی بخشی از پازل راهبردی آمریکا برای تغییر ساختار جمهوری اسلامی ایران از درون است که تاکنون به دفعات طراحی شده است.
بررسی های به عمل آمده در خصوص تلاش برخی موسسات، بنیادها و سازمان های آمریکایی برای اثرگذاری در جمهوری اسلامی ایران نشان داد، این نهادها سعی دارند تحت پوشش عناوینی همچون دموکراسی سازی، حقوق بشر و غیره نقشی را ایفا نمایند که سرویس های اطلاعاتی و امنیتی آنها در سال های گذشته، علیه کشورهای هدف مورد نظر انجام می دادند.
فعالیت ها و برنامه‌های مربوط به ایران ، از طریق بنیاد معروف آمریکایی "سوروس" حمایت و پشتیبانی مالی شده است. بنیادی که در ایران با ایجاد یک شبکه ارتباط غیر رسمی و تلاش برای توسعه و گسترش آن، اهداف براندازی خود را دنبال می‌کرده است.
برخی از این بنیادها از طریق دعوت افراد برای سخنرانی، شرکت در کنفرانس، دادن پروژه‌های تحقیقاتی و بورس های مطالعاتی و غیره سعی در یارگیری و جذب عناصر موثر کشور و مرتبط نمودن آنها با نهادها و سازمان های تصمیم ساز و تصمیم گیر در آمریکا را داشته‌اند . البته در این میان نقش پنهان برخی عناصر اطلاعاتی آنها در این فرایند و تحت پوشش های یاد شده موثر و کلیدی می باشد.
گرچه اهداف کوتاه مدت بنیادهای مزبور، عمدتاً به فعالیت های ظاهری آنها بر می‌گردد لکن اهداف میان مدت آنها نوعی فرهنگ سازی، نهاد سازی و شبکه سازی در کشور است که به تدریج به ایجاد یک شبکه غیر رسمی و مرتبط با آنها در داخل کشور منجر شده و توسعه و گسترش آن در دستور کار جدی قرار دارد.
هدف غایی و دراز مدت بنیادهای مزبور نیز، توانمندسازی این شبکه در عرصه های مورد نظر و بهره گیری از آن در زمان معین در رویارویی با حاکمیت یک کشور می باشد که این مدل طراحی شده آمریکایی ها با تابلوی ظاهری و فریبنده آن، براندازی نرم را در کشورها دنبال می نماید.
معرفی بنیاد سوروس
بنیاد سوروس یا همان سازمان جامعه باز ( OSi ) توسط فردی صهیونیست و مجاری الاصل به نام جورج سوروس در دهه 70 با هدف کمک به مخالفان شوروی سابق در کشورهای بلوک شرق اروپا از طریق نهادهای پوششی و کمک به نویسندگان ،NGO ها و نخبگان تأسیس شد و بعدها این کمک ها نهادهای حامی حقوق بشر را هم تحت پوشش قرار داد.
جرج سوروس یک سرمایه دار موفق در زمینه بورس و ارز است که سالانه 300 الی 500 میلیون دلار از درآمدهای خود را به تأمین هزینه های بنیادش اختصاص می دهد .
تفاوت عمده بنیاد سوروس با دیگر بنیادهای هم عرض مانند بنیاد "راک فلر" ، "فورد" و "جرمن مارشال فایند" در این است که مدیران این بنیاد اهداف ایدئولوژیک را دنبال می کنند و رسماً اعلام می کنند که صرفاً‌در پی توسعه اقتصادی و یا کمک به نهادها و NGO های صنفی و سیاسی نیستند بلکه از این طریق به دنبال ایجاد جامعه باز – طبق نظریه پوپر ( استاد سوروس ) می باشند و اقدامات و پروژه هایی مانند همکارهای بهداشتی ،فرهنگی یا کمک به زلزله زدگا ن پوشش است برای پیگیری هدف پنهان Osi که همان ایجاد جامعه باز است 0در کشورهای اروپای شرقی این اتفاق یعنی ایجاد جامعه باز در بستر انتخابات شکل گرفت و انقلابهای مخملی یکی پس از دیگری از کرواسی شروع و بعد در سال 2000 مهمترین نمونه آن در صربستان رخ داد.
چندی پیش طی یک مصاحبه ای از جورج سوروس سوال می شود ،آیا شما در مورد دخالت مدیران این بنیاد دراتفاقات کشورهای اروپای شرقی پشیمان نیستند ؟ وی پاسخ می دهد ،نه پشیمان نیستم و اتفاقات بسیار خوب است !
مراحل سه گانه فرآیند انقلاب مخملی
بنیاد سوروس در سه مرحله اقدامات خود را برای تحقق اهداف انقلاب مخملی انجام می دهد . مرحله اول شناسایی و پرورش دادن و ایجاد شبکه ای از افراد متفاوت همسو وهمفکر با ارزشها و اهداف دراز مدت OSi و حمایت آنها از طرق مختلف است .
این افراد از بین گروههای مؤثر جامعه مانند اساتید دانشگاه، روزنامه نگاران ،هنرمندان و دیگر نخبگان انتخاب می شوند. هدف از این اقدام در کوتاه مدت کمک به افراد همسو و شکل دهی گروهها است ولی در دراز مدت هدف یارگیری است تا در هنگام بحران و مراحل پایانی انقلاب مخملی از ایست پتانسیل استفاده شود .مرحله دوم شناسایی یک یا چند نهاد غیر دولتی برای اجرای برنامه های مشترک را شامل می شود و این زمانی است که OSi احساس می کند نمی تواند فعلاٌ بطور مستقل در آن کشور عمل کند و مرحله سوم زمانی است که OSi موفق می شود از طریق یارگیری در درون دولت مجوز تاسیس یک دفتر مستقل را اخذ نماید و مستقیماٌ یک شعبة بنیاد در آن کشور ایجاد شود 0
بنابر نظر کارشناسان اقدامات OSi در کشور ترکیه در مرحله سوم ،در پاکستان در مرحله دوم و در ایران در مرحله یکم قرار دارد یعنی در ایران دنبال جای پا هستند .
ارتباط گیری عوامل سوروس با دفتر نمایندگی ایران
در سال 1383 یکی ازعوامل ایرانی جریان تجدید نظرطلب با سازمان osi بعنوان مشاورهمکاری خود را آغاز نمود .همزمان با شروع این همکاری در سفری که این فرد به نیویورک داشت با چند استاد دانشگاه ایران از جمله ناصرهادیان و هادی سمتی ( اساتید دانشکده حقوق وعلوم سیاسی دانشگاه تهران ) آشنا شد. وی همچنین در آن مقطع از طریق "آنتونی ریکتر" معاون بخش خاورمیانه سازمان جامعه باز با (م) و دکتر سجاد پور، رایزن پژوهشی در نیویورک ،آشناشد.در اینجا بود که "ریکتر" از این عامل خواست که مشاوره فنی (م) را تقبل کند. در آن دیدار قرار شد پروژه های مشترکی برای همکاری تعریف شود مانندهمکاری کتابخانه های ایران و اروپا ،یک پروژه بهداشتی وکمک به چند NGOو این عامل ایرانی مقرر شد بعنوان مشاور فنی پروژه ها در داخل ایران ایفای نقش نماید
این عامل ایرانی به دکتر مصطفی زهرائی معرفی شد که در آن زمان مدیر کل مرکز مطالعات وزارت خارجه بود . زهرائی از سالها پیش با آنتونی ریکتر مسئول بخشی خاورمیانه وایران در OSI آشنا بود.
ارتباط مشاور سوروس با مسئولین دولت وقت
عامل ایرانی بنیاد سوروس و مشاور این بنیاد در اولین سفر خود به ایران در سال 1999که با هدف انجام تحقیقات در زمینة توسعه شهری و مساله سرمایه اجتماعی انجام می شد توسط فردی به نام نادر صدیقی با آقایان حجاریان و تاج زاده آشنا می شود بهانه این آشنایی توصیه ای بوده که نادر صدیقی به او کرده بود. صدیقی پیشنهاد می کند وی در مورد انتخابات شهر و روستا تحقیق نماید که سال بعد – سال 1378 – قرار بود انجام شود . و در این رابطه نیاز به ارتباط و هماهنگی با مسئولین امر در وزارت کشور می باشد .
بنابر این ملاقاتی با آقایان حجاریان و تاج زاده در محل وزارت کشور انجام می گیرد . وی در آن دیدار موضوع سرمایه اجتماعی را ،که در واقع تبلور عینی جامعه معدنی است ،شرح می دهد که بسیار مورد استقبال نامبردگان قرار می گیرد . وی اظهار میدارد که در آن جلسه کتاب آقای پانتام را که در مورد چگونگی گسترش دموکراسی در ایتالیا نوشته شده است به آقای حجاریان و آقای تاج زاده معرفی می کند و بعدهامتوجه می شود که این کتاب توسط حجاریان ترجمه شده است . در جلسه مذکور حجاریان تأکید می کند که مادنبال تقویت جامعه مدنی مستقل از حکومت ،تقویت آزادیهای اجتماعی ،تقویت NGO ها و تقویت فعالیت احزاب در ایران هستیم وبرخی معتقدند این روند منجر به فروپاشی بافت سنتی جامعه می شود ،در حالیکه ما معتقدیم این برنامه ها موجب جلوگیری از فروپاشی می شود. ذکر این نکته ضروری است که سرمایه اجتماعی همان گسترش دموکراسی در سطح فروملی است .
حجاریان در آن جلسه گفت : ما یک زمانی دارای سرمایه انقلابی بودیم که انقلاب 57 را بوجود آورد و امروز نیاز به سرمایه اجتماعی است که جامعه مدنی ودموکراسی را بوجـود آورد .
سفر معاون سوروس به ایران
سال1383 "آنتونی ریکتر" سفری به ایران داشت .در آن زمان عامل ایران ینیاد سوروس بعنوان استاد مدعو در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و دانشکدة علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی تدریس می کرد. ریکتر از سوی مرکز مطالعات وزارت خارجه و شخص دکتر زهرائی دعوت شده بود .ریکتر وقتی متوجه شد که عامل ایرانی بنیاد سوروس قصد دارد در ایران ماندگار شود به وی پیشنهاد کرد که بعنوان مشاور OSI در ایران کار کند.
نکته جالب توجه اینکه "ریکتر" در آن سفر به جز دیدار با عامل ایرانی بنیاد سوروس با افراد دیگری هم ملاقات داشت همچنین وی با افرادی مثل مهرانگیز کار که از قبل ارتباط داشت ملاقات نمود .
عامل ایرانی بنیاد سوروس درآن سالها درموسسه پژوهشهای فرهنگی مشغول به فعالیت بود دراین سفر ریکتر دیداری با خوشنویس، مدیر این موسسه انجام داد و طی آن راههای همکاری مشترک مورد بررسی قرار گرفت از جمله پروژه همکاری کتابخانه ها ،مطرح شد که به توافقاتی نیز رسیدند0
نقش موسسه پژوهشهای فرهنگی
افراد به ظاهر روشنفکری که بعضا وابستگی هایی به برخی کشورهای غربی داشتند و از خارج از ایران می آمدند مثل رامین جهانبگلو جذب این موسسه می شدند.رامین جهانبگلو بعنوان رئیس گروه فلسفه و عامل ایرانی بنیاد سوروس در گروه شهری مشغول به فعالیت شدند. در آن زمان بود که کتاب سرمایه اجتماعی نوشته رابرت پاتنام توسط همین عامل ایرانی ترجمه شد که بسیار مورد استقبال قرار گرفت تا جائیکه از طرف وزیر رفاه وقت دعوت شدکه پروژه ای را در رابطه با سرمایه اجتماعی اجراء نماید! نکته قابل توجه اینکه این پروژه در همان سال توسط یک گروه تخصصی وارد برنامه توسعه چهارم شد!
نحوه شکل گیری حلقه های ارتباطی از سوی Osi
از نتایج سفر آنتونی ریکتر به ایران دعوت از برخی افراد بود به نیویورک بروند تا پروژه خود را به نمایش گذارند.این سفرها باعث آشنائی آنها با یکدیگر و با دیگر نهادها و بنیاد ها می شد طوری که بعد از بازگشت به ایران کسانی که با هم آشنا شده بودند حلقه هائی را شکل می دادند و بعد ارتباط این حلقـه ها با هم موجب ایجاد شبکه ای گسترده از افراد همسو وهمفکر با osi می شد .
عامل ایرانی بنیاد سوروس دربازگشت به ایران با یکی از این حلقه ها در دفتر کار دکتر زهرائی آشنا می شود؛اعضاءاین حلقه عبارت بودند از دکتر زهرائی ،دکتر هادیان ،دکتر سمتی و دکتر (چ). در جلسه مشترک در دفتر زهرایی عامل ایرانی بنیاد سوروس در مورد پروژه هائی که توسط آقای ریکتر و (م) مطرح شده بود توضیحاتی ارائه کرد. پروژه کتابخانه ها ،بهداشت و حقوق بشر همچنین در آن جلسه مقرر گردید که برای شروع همکاری با دفتر مطالعات حقوق بشر دانشگاه تهران زهرائی این عامل را به رئیس موسسه حق.ق بشر یعنی خانم دکتر نسرین مصفا معرفی کند . در آن زمان محسن میـــردامادی رئیس بخش مطالعات بین الملل دانشگاه تهران بودند و موسسه حقوق بشر زیر مجموعه آن بود .
ملاقات عطریانفر با جورج سوروس
د راوائل دهه 70 هیاتی ایرانی به نیویورک رفت در آن سفر محمد عطریانفر با شخص جورج سوروس ملاقات کرده ودر مورد توسعه مطبوعات اصلاح طلب گفتگو نمود. بررسی ها نشان داده که عمده افرادی که د راوایل دهه 70 با بنیادهائی مثل سوورس ارتباط داشتند عمدتاً‌از چهره های سرشناس جریان اصلاحات بودند.
بنابر شواهد مرتبطین با OSI به دو دسته تقسیم می شوند:کسانی که مستقیماً‌درارتباط هستند 0وکسانی که بطور غیر مستقیم در با موسسه جامعه باز ارتباط دارند.برای مثال افرادی ،مانند حجاریان ،تاج زاده ،شیرین عبادی ،باقرنمازی ،نادر صدیقی بصورت غیر مستقیم در ارتباط با موسسه جامعه باز می باشند0
طرحهای بنیاد سوروس در ایران
طرح اول :پروژه کتابخانه ها
دفتر پژوهش های فرهنگی کارگروهی را تشکیل داد که این کارگروه متشکل از رئیس دفتر پژوهشهای فرهنگی ،عامل ایرانی بنیاد سوروس به عنوان کارشناس و مشاور بنیاد سوروس،دکتر عباسی حری بعنوان مشاور تخصصی قسمت کتابخانه دفتر پژوهشهای فرهنگی و یک نماینده از کتابخانه ملی بود . این کارگروه در ابتدای امر بودجه نداشت و ملاحظاتی وجود داشت که این پروژه ها به چه شکلی باید پیش برود . در همین راستا ،بنیاد سوروس به این کارگروه پیشنهاد می کند که ما می توانیم برای اجرای یک پروژه مشترک به شما کمک کنیم .
بنیاد سوروس در راستای اجرای پروژه ها مدرسه ای به نام آیفل را به این کارگروه معرفی کرد . آیفل مدرسه کوچکی است که ستاد آن در رم ایتالیا است . این موسسه سابقاً زیر مجموعه بنیاد سوروس بوده ولــــی درسالهای گذشته بعنوان یک بخش رسمی بنیاد سوروس در آمده و بطور مستقل در ایتالیا ثبت شده است .البته علی رغم اینکه اهداف این مدرسه ظاهراً‌مستقل از Osi است . ولی مسئولانش به این مسئله اذعان دارند که تقریباً100% هزینه شان رااز دفتر نیویورک بنیاد سوروس دریافت میکنند . یعنی این موسسه به نوعی یک مجموعه پوششی بود .
بنا به توصیه آنتونی ریکتر مسئولین این پروژه با این مدرسه تماس برقرارکردند تا این پروژه را به آنها تحویل دهند. .
بدین ترتیب یک خانم آلمانی بنام مانیکا Monika به این پروژه معرفی شد . مانیکا بنابر تجربه ای که در کشورهای دیگر داشت برای انجام این پروژه در ایران طرح مقدماتی را آماده کرد و برای ریکتر ارسال کرد و با تأِیید وی مهیای سفر به ایران شده بود.
مانیکا قبل از سفر به ایران به عامل ایرانی بنیاد سوروس مأموریت می دهد که فهرستی از نهادها و مسئولینی که در سیاست گذاری کتابخانه ها و کتب درسی و کتابخانه ملی مؤثرند را تهیه کند وطی تماسی با آنــان،این گروه را بـرای جلسه ای (همزمان با ورود مانیکا ) دعوت نماید .
این عامل هم برای شناسایی این افراد با کسانی چون عباس حری و دکتر خوشنویس مشورت می کند و بدین ترتیب رئیس کتابخانه ملی به وی معرفی می گردد. اما چون وی به عنوان یک شخصی حقیقی نمی توانستند با رئیس کتابخانه ملی تماس بگیرد از خوشنویس ( رئیس دفتر پژوهش های فرهنگی ) می خواهد این ارتباط را برقرار کند و بدین ترتیب دفتر پژوهش های فرهنگی نقش خود را به عنوان یک حامی سازمان ایفا می کند .
خوشنویس در تماس خودبا رئیس کتابخانه ملی به وی خاطر نشان می کند که دفتر پژوهش های فرهنگی قصد دارد یک پروژ عظیم را آغاز کند و بسیار خوشحال می شود در کتابخانه ملی نیز برای تحقق اهداف ای پروژه به این موسسه یاری رساند .
پس از چندی خانم مانیکا به تهران سفر می کند و نتیجه این سفر این می شود که می توانیم به پله بعدی قدم بگذاریم . او پیشنهاد کرد که گام و قدم بعدی برگزاری یک نشست در مورد اطلاع رسانی مدرن است . مانیکا تأکید کرد ،ما با هزینه "آیفل" سه متخصص را از نقاط مختلف جهان دعوت می کنیم پیرامون این موضوع سخنرانی انجام دهند و قرار شد تعداد زیادی از دست اندرکاران در این حوزه را دعوت شوند تا در این نشست حضور یابند. پس از تأیید این طرح یک کارگروه که در دفتر پژوهش های فرهنگی تشکیل شده بود برای دعوت 100 کتابخانه دار از سراسر کشور وارد عمل شده مقدمات کار را فراهم آورد 0
طرح تشکیل اتحادیه کتابخانه ها
وقتی گروهی از آیفل به ایران آمدند اعلام کردند که آیفل حاضر است به گروه ایرانی کمک کند. آنها یک موسسه بین المللی با عنوان اطلاع رسانی مدرن را به گروه ایرانی معرفی کردند و گفتند ما می توانیم از این موسسه متخصصانی به ایران بفرستیم ، تا تمام احتیاجات شما را در این زمینه برطرف کند و شما را به روز کنند. اما پیش شرط آیفل برای ارائه این خدمات تشکیل یک انجمن و اتحادیه جدید با عنوان اتحادیه کتابخانه ها بود که تشکیل همچنین اتحادیه‌ای جمله اهداف بسیار بزرگ بنیاد سوروس در ایران بود که در جهان نیز بی سابقه ارزیابی بود.
طرح دوم :پروژه بهداشت عمومی
عامل ایران بنیاد سوروس در سفری که به نیویورک داشت از سوی آنتونی ریکتر دعوت می شود که جلسه ای را در دفتر او برگزار کنند از قضا در این جلسه چند پزشک ایرانی نیز برای گفتگو در خصوص چند پروژه بهداشتی در دفتر ریکتر حضور داشتند. دکتر عمران رزاقی و دکتر وزیریان که هر دو از اعضای مرکز ملی مبارزه با اعتیاد هستند ، از جمله حاضرین در جلسه فوق الذکر بوده اند . دکتر رزاقی در سال 81 یا 82 در دوره ای در دانشگاه "ییل" با چند پزشک آشنا می شود . این پزشکان در بخش بهداشت عمومی بنیاد سوروس مشغول به فعالیت بوده اند و در روابط متقابل رزاقی با این پزشکان ، دعوت می شود تا برای توضیح پروژه خود در ایران که همانا کاهش آسیب ایدز بود ، درمرکز بنیاد سوروس توضیحاتی را ارائه کند .
عامل ایرانی بنیاد سوروس در این جلسه بعنوان مشاور جدید بنیاد سوروس در ایران ، به این دو پزشک معرفی می شود . در پایان این جلسه قرار شد که دکتر رزاقی پس از بازگشت به ایران یک پروژه مقدماتی را تدوین کند و بنیاد سوروس در نیویورک ارسال کند و سؤالات و ابهامات خود را از طریق مشاور جدید بنیاد سوروس به مسئول این بنیاد انتقال دهد .
براساس برنامه دکتر رزاقی پس از بازگشت به ایران با کمک همکارانش این طرح را آماده کرد و زمانی که قرار بود این طرح را اجرایی کنند دو پیشنهاد می کند تا جلسه ای با معاون وزارت بهداشت برگزار کنند و به سرعت جلسه ای با حضور رزاقی ، عامل ایرانی بنیاد سوروس ، وزیران و معاون وزیر در ساختمان بهداشت در شهرک غرب تشکیل می شود .
پس از پایان این جلسه رزاقی این طرح را برای آمریکا می فرستد . اجرای این طرح نیازمند صد هزار دلار بودجه بود که پس از تأیید بنیاد سوروس این بودجه مستقیم از نیویورک به حساب دانشکده پزشکی دانشگاه تهران واریز شد. اما رزاقی در اجرای پروژه تعلل می کند و زمانی که مشاور ایرانی بنیاد سوروس چرایی این مسئله را از او جویا می شود او پاسخ می دهد که فرایند وصول پول طولانی است و نهایتا رزاقی پس از چند ماه از اجرای این پروژه صرف نظر کرده و پول را پس می فرستد .
اینجا این سؤال پیش می آید آیا بنیادهایی نظیر سوروس که زیر نظر شخص جرج بوش و دولت ایالات متحده فعالیت می کنندواقعا" برای وضعیت کتابخانه های ایران ، یا وضعیت بهداشت عمومی دلسوزی کرده اند یا اهداف دیگری را دنبال می کنند به نظر میرسد هدف از اجرای این پروژه در حد همان اجرا نبود بلکه با انجام این پروژه ها قصد داشتند شبکه ای از همفکران خود را ایجاد کنند تا در زمان بحران به آنها کمک کنند . چون آنها می توانند از طریق دفتر بروکسل ، هلند و لندن بصورت سریع وارد عمل شوند واین بحران ها را هدایت کنند . برای مثال در کشور اوکراین و صربستان، بسیاری از NGO ها 6 ماه قبل از انتخابات ، اعتبارات زیادی را دریافت کردند و بعدها در صربستان وزیر بهداشت جدید ، رئیس یک NGO بهداشت بود که توسط بنیاد سوروس تغذیه می شد و در حقیقت کار بنیاد سوروس یک ظرفیت سازی است تا در بحران از همه نیروها استفاده شود .
حضور NGO های بهداشتی ایران در کنفرانس ایرلند
بنیاد سوروس از ظرفیت آقایان رزاقی ، وزیریان استفاده کرده و NGO های بهداشتی را شناسایی و به کنفرانس ایرلند دعوت نمود.افراد مورد نظر برای حضور در کنفرانس ایرلند دعوت می شوند . هزینه سفر اقامت و ،به طور کامل توسط بنیاد سوروس تأمین شد ، هر چند که بنیاد سوروس با پوشش مؤسسه ای بنام مؤسسه بین المللی بهداشت این خدمات را ارائه کرده است اما در دعوتنامه قید کرد که بنیاد سوروس از این کنفرانس حمایت مالی کرده است . در این کنفرانس NGO های ایرانی با شرکت های خارجی آشنا می شوند و بالطبع قراردادهای جدید نیزمیان آنها منعقد می شود .
اعتبارات پروژه ها از کجا تأمین می شد؟
اعتبار این طرحها در ردیف بودجه سالانه وزارت امورخارجه کشورهایی مانند آمریکا و هلند قرار دارد. این بودجه ها زیر ردیف بودجه کمک به گسترش دموکراسی و حقوق بشر قرار دارد.
بنیاد هایی نظیر سوروس در ابتدا با اهدافی خیرخواهانه فعالیت خود را شروع می کنند ، اما پس از ایجاد یک شبکه در کشور هدف و اجرای پروژه های اولیه ، در گام بعدی خواسته هایی از این تشکل ها دارند . که این خواسته ها می تواند با ساختار حقوقی جمهوری اسلامی مغایرت داشته باشد یعنی این خواسته ها در ابتدا خواسته های فرعی است ، اما در گام بعدی نقش اصلی را ایفا می کند و در این شرایط افراد همسو برای پذیرفتن پیش فرض ها مشکلی ندارند و به راحتی این پیش فرض ها را می پذیرند .
ارتباط بنیاد سوروس با براندازی نرم
هدف نهایی بنیاد سوروس ایجاد یک جامعه به اصطلاح باز است که در آن ارزشهای غربی ، دموکراسی ا زنوع غربی و به اصطلاح حقوق بشر حاکم است . این جامعه باید با سیاست های غرب و آمریکا همخوانی داشته باشد تا همکاری های آینده شکل بگیرد .حمله به دین ، دین زدایی ، حمله به پایه های ارزشی بخشی از اهداف نهایی این جامعه باز است . در حقیقت براندازی نرم ابزاری است برای رسیدن به آن اهداف بلندمدت . موضوع براندازی نرم فراتر از دولتها در آمریکاست . براندازی نرم یک شیوه است تا از طریق آن حکومتی را تغییر داد و مخلمی بودن آن بخاطر این است که حمله نظامی در آن نیست و از طریق تقویت لایه هایی از جامعه که با نظام مخالف است صورت می گیرد .
فرآیند براندازی نرم
فرآیند ی که برای شکل گیری براندازی نرم صورت می گیرد را می توان اینگونه ترسیم کرد :
الف- شناسایی مخالفان نظام ،ب- حمایت از این مخالفان و ج- تقویت این گروهها و استفاده از این گروه ها در زمان بحرانهای پیش آمده .
البته برای براندازی نرم ، از تاکتیک های مختلفی استفاده می شود که برای مثال می توان با تاکتیک فشار از پایین و چانه زنی از بالا که توسط حجاریان مطرح شد، نام برد .انقلابهای مخملین معمولا" حول یک انتخابات صورت می گیرد یعنی از انتخابات برای تشدید شکاف بین حکومت و مردم جامعه استفاده می شود .روش های ایجاد شکاف نیز متفاوت است که تشکیک در خصوص اعتبار انتخابات تشکیک در مورد صلاحیت نماینده های رسمی برگزار کنند انتخابات ، تبلیغات سوء از طرف رسانه ها و برخی نهادها از جمله این روشها هستند .
دلایل شکست کودتای مخملی در ایران
علی رغم این که با توجه به تلاش کشورهای غربی ،وقوع کودتای مخملی در ایران میسر نشد،سوال اساسی این جاست که مهمترین دلیل در شکست این تلاش چه بوده است؟.
در این زمینه می توان موارد ذیل را به عنوان بخشی از دلایل این شکست مطرح کرد:
1- تعارض تلاش مخملی با جوهره و ساختار نظام سیاسی- اجتماعی ایران
نظام ایران نظامی برخاسته از اراده مردم است که از بدو تأسیس تاکنون ارکان آن با دهها انتخابات پارلمانی، ریاست جمهوری، شورای نگهبان قانون اساسی و شوراهای شهر تثبیت شده است. مردم ایران بیش از سه دهه است که دموکراسی را در منطقه تمرین کرده اند و شعار دموکراسی غربی برای اکثریت آنان جاذبه ای ندارد. همین برگزاری انتخابات متعدد نشان می دهد که نظام سیاسی ایران آن طوری که متهم می کنند، اقتدارگرا نبوده و حاکمان اقتدارگرا نمی توانند خود را بر مردم تحمیل کنند. درحالی که مردم اروپای شرقی، قفقاز و آسیای مرکزی از چنین امتیازی برخوردار نبودند و نمی باشند و رهبران آن ها همان اقتدارگرایان دوران رژیم های کمونیستی و پساکمونیستی هستند.
در ایران به دلیل داشتن تاریخ و تمدن کهن، فرهنگ پویا و نظام سیاسی مستحکم مانند کشورهای آسیب پذیر تازه تأسیس، بحران هویت وجود ندارد و به همین دلیل شکاف اجتماعی میان گروه های سیاسی، مذهبی و قومی نمی تواند نقش مؤثری در کودتای مخملی داشته باشد. در ایران حکومت بر مبنای دین و فرهنگ مردم استوار بوده و ریشه در نهادهای دینی و اجتماعی گسترده در سراسر این کشور دارد. نهادهای غیردولتی و جنبش های دانشجویی ناسازگار از چنان پایه ای مردمی برخوردار نیستند که بتوانند یک نظام مردمی را از پا درآورند.
به ناسازگاری کودتای مخملی با ساختار سیاسی و حقوقی در ایران و نقش تعیین کننده حکمرانی مذهبی در این کشور که مانع از رشد دموکراسی غربی و سکولاریسم می شود سید محمد خاتمی در گفتگو با جورج سوروس، طراح و مجری انقلاب مخملی در ایران و جهان اعتراف می کند. جورج سوروس رئیس هیئت مدیره موسسه جامعه باز(OSI) در مراسمی که به مناسبت هشتمین سالگرد حوادث یازدهم سپتامبر شامگاه 11 سپتامبر 2009 در سالن اجتماعات هتل بین المللی ترامپ (Trump International Hotel) در نیویورک برگزار شد در جمع مدیران و فعالان تعدادی از سازمان های غیردولتی آمریکا به اظهارات خاتمی در دیدار با خود اشاره کرد و گفت: خاتمی در این جلسه به من گفت که تعارض موجود بین ساختار حقیقی و ساختار حقوقی در ایران مهمترین مانع برای پیشرفت و توسعه روابط ایران با غرب است. سوروس افزود: خاتمی معتقد بود که دموکراسی و رواداری دولت با ساختار کنونی یک حکومت مذهبی که در رأس آن رهبر مذهبی حکمرانی می کند، به دست نخواهد آمد.
وی افزود: خاتمی انتخاب احمدی نژاد را حرکتی در جهت تثبیت بیشتر قدرت رهبر مذهبی ایران ارزیابی کرد و معتقد بود که در دوران احمدی نژاد جامعه مدنی تحت فشارهای بیشتری قرار گرفته است.
سوروس ادامه داد: خاتمی در این جلسه به من گفت که کلید قفل بسته شده سیاست در ایران تنها و تنها فشارهای اجتماعی و کمپین های وابسته به جنبش های دانشجویی، کارگری و زنان است که باید خواسته های گروهی و شعار تغییر را از درون دفاتر دربسته خود به سطح معابرعمومی منتقل کنند. وی اظهار داشت: خاتمی در این دیدار کاملا در نقش رهبر مخالفین دولت در ایران صحبت می کرد.( ایرنا، 30/6/1388)
2- درایت رهبری و ولی فقیه
نظام ایران، نظامی مذهبی است که در رأس آن ولی فقیه قرار دارد. ولی فقیه بصورت غیرمستقیم توسط مردم و مستقیم توسط خبرگان رهبری انتخاب می شود این سازوکار سبب شده است که شخصیت والا، لایق و توانمندی در رأس نظام قرار بگیرد. در ایران هم شخص رهبری و هم جایگاه قانونی او از مشروعیت و قداست مردمی و دینی برخوردار است. به این قدرت و مشروعیت رهبری آقای خاتمی در صحبت هایش با سوروس آنجا که می گوید «دموکراسی و رواداری دولت با ساختار کنونی یک حکومت مذهبی که در رأس آن رهبر مذهبی حکمرانی می کند، به دست نخواهد آمد» به شکل دیگری اعتراف می نماید. ولی فقیه کنونی شخصیت کم نظیری است که در طی بیش از دو دهه ایران و انقلاب اسلامی را به بهترین وجه رهبری کرده و از گردنه های سختی عبور داده است. چگونگی برخورد رهبری با کودتای مخملی و وضعیت دشواری که به وجود آورده بودند یک بار دیگر عظمت و درایت این مرد بزرگ را به نمایش گذاشت. در کشورهایی که کودتای مخملی پیروز شده است مردم از داشتن رهبر آگاه، آزاده و با درایت محروم بوده اند.
3- بیداری و وفاداری ملت ایران
ملت ایران علاوه بر سابقه تاریخی، در پرتو انقلاب اسلامی و به دوش کشیدن پرچم مقاومت و مبارزه با دشمنان داخلی و خارجی، در مقایسه با سایر ملت های منطقه از میزان آگاهی بالایی برخوردار است. تشخیص ترفندها، حمایت از منافع ملی و پاسداری از آرمان های دینی از مهمترین خصوصیات ملت ایران در حال حاضر است که آن را در زمان های مختلف به نمایش گذاشته است.
مهمتر از همه عشق به رهبری و وفاداری به آرمان های بنیانگذار جمهوری اسلامی اکثریت مردم ایران را به هم پیوند داده است.
