حسن روحانی در ازای شعارهای حاکی از مشقت اقتصادی مردم، تلاش میکرد که صدای خالی از نشاط خود را بلندتر کند و اظهار دارد که: «با شعار راه به جایی نخواهید برد» و هنوز لحظهای از شنیدن آن سخنان نگذشته بود که دوباره فریاد تنگدستی و روزهای تیره و سخت بالا میرفت و رئیس جمهور نیز با صدایی پر از خستگی، از دزدیهای 2700 میلیاردی سخن به میان آورد.
نویسنده خارجنشین ادامه میدهد: سفر حسن روحانی حاشیههای قابل تأملی داشت که واقعیت زندگی مشقتبار مردم را واضح و علنی به رخ همگان و نیز شخص رئیس جمهور کشاند. مشاهده چندین باره سفر استانی حسن روحانی و حاشیههای تأمل برانگیز آن بیاختیار آدمی را در مقام مقایسه قرار میداد. مقایسه سرنوشت غمبار دو دولت اصلاحگرا در دو دوره متفاوت در ایران، مقایسه دولت اصلاحطلب خاتمی و دولت اعتدال روحانی.
سایت ملی مذهبی اضافه کرد: روحانی که با تأکید بر حل بحران بینالمللی و نیز بحران اقتصادی پا به میدان رقابت نهاد، اینک با بحران ناکامی پروژههایش مواجهه است و نیز پرونده سازی اقتصادی که افشای فیشهای حقوقی یکی از آن بحرانهاست. جریان محافظه کار سرنوشتی همچون سرنوشت دولت خاتمی را برای دولت حسن روحانی تدارک دیده است. محمد خاتمی باتکانههای سیاسی به حاشیه رانده شد و حسن روحانی با سونامی اقتصادی به حاشیه میرود و این حاشیه رفتن به معنای فرو رفتن جامعه در باتلاقی است که بیرون آمدن از آن محال مینماید.
تلاش گروهک ملی مذهبی برای هم سرنوشت کردن روحانی با دولت خاتمی در حالی است که روحانی چوب اعتماد فراوان بر افراطیون مدعی اصلاحطلبی را در کنار خوشگمانی به آنها خورده و فرصت دارد مسیرخطای خود را اصلاح کند اما نفاق قدیم و جدید اصرار دارند اجازه چنین اصلاحی را به دولت ندهند و آن را همچنان «رحم اجارهای» خود نگه دارند. از سوی دیگر خاتمی فعال فتنه و آشوب 88 است حال آن که روحانی با فتنهگران در آن سال همراهی نکرد.