به گزارش پایگاه عدالت خواهان" زنگنه با پيمانكاران و شركت‌های نفتی جلسه‌ای برقرار كرد كه بی‌شباهت به اتمام حجت درباره پروژه فاز 11 نبود. به اظهارات #وزير_نفت توجه كنيد: در قراردادهای تازه نفتی اگر سهم داخلی‌ها كم باشد من از همه طلبكار می‌شوم كه چرا نرفتيد كار بگيريد. فضا فراهم است كه 100 درصد كارها ايرانی انجام شود.
- اينكه وزير نفت شركت‌های ايرانی را به حال خود رها كند و بگويد خود دانيد و #توتال، همان موضوعی بود كه كارشناسان بارها نسبت به آن ابراز نگرانی كرده بودند و آنطور كه از شواهد پيداست، زنگنه توتال را به مقامی رسانده است كه خودش انتخاب كند ولو با هر ابزار و توجيهی.
- شبيه همين روزها در دوره وزارت زنگنه در #دولت_اصلاحات وجود داشت؛ جايی كه شركت‌های خارجی موظف بودند بخشی مشخص از امور پيمانكاری را به شركت‌های ايرانی واگذار كنند ولي تعدادی از شركت‌های خارجی با سپردن اصل پيمان به يك شركت خارجی دیگر، شركت‌های ايرانی را پادوی پيمانكاري ديگر كرده يا با ارائه پيشنهاداتی خاص و برخي امور صوری، آنها را شريك پيمانكار معرفی می‌كردند در حالی كه يك كاغذ بازي صرف صورت مي‌گرفت.
- آنطور كه وزير نفت معتقد است ايراني‌ها بايد خودشان را به توتال ثابت كنند تا باشند. در واقع تعيين‌كننده توتال است و اين شركت با ارزيابي فني خودش تشخيص مي‌دهد مي‌تواند با چه شركت‌هايي همكاري كند و در وسعت عملي كه چه در پشت پرده و چه در عيان به آن تعلق گرفته است، تشخيص مي‌دهد چه كند و چه نكند، البته وزارت نفت قطعاً از بندهاي مهمي در قرارداد خواهد گفت كه توتال بايد و بايد از توان ايراني استفاده كند ولي آيا وزارت نفت در صورت بروز تخلفي از سوي توتال، اعتراض خواهد كرد؟ پاسخ ساده است، وزارت نفت هيچ‌گاه در اختلاف ايراني و خارجي، طرف ايراني را نگرفته است كه مصداق بارز آن، تجارب قراردادهاي بيع‌متقابل است.
