به گزارش پایگاه عدالت خواهان"محسن مهدیان- فرق مبارزه با فساد، توسط "آمد نیوز" و "کلمه نیوز" با رسانه های عدالتخواه چیست؟؛ البته با فرض افشاگری های صادق نه کاذب.
عدالت خواهی باید جبهه ای باشد نه نقطه ای. به تعبیری اگر عدالت خواهی بدون توجه به "زمنیه ها" و "عوارضش" در جبهه حق باشد، می تواند خدمت به باطل باشد؛ اگر چنین شود مبارزه با ظلم، خودش ظلم بزرگتر است.
یعنی مقابل هر فسادی در نظام دینی سکوت کنیم؟ ممکن است تلقی برخی این باشد که با این مقدمه، هر مبارزه با فسادی می تواند منجر به تضعیف انقلاب باشد و محکوم شود به مصلحت اندیشی و سکوت. آیا این نتیجه گیری حق است؟
پاسخ روشن است. مبارزه با فساد هیچ محدودیتی ندارد. ما درباره "جهت" مبارزه تذکر می دهیم. جهت باید در خدمت جبهه حق باشد واگرنه به اسم عدالتخواهی مقابل نظام می ایستیم.
مبارزه با فساد هیچ حد و مرزی ندارد مگر با رعایت دو شرط؛
شرط اول؛
هر مبارزه ای باید در نهایت به نفع جبهه حق تمام شود.
یعنی چی؟
هر نوع مبارزه با ظلمی باید به تقویت انقلاب اسلامی منجر شود.
چرا؟ مگر ما کارمند حکومتیم که انقدر نگران انقلاب باشیم؟ یا نکند شعار می دهیم؟ خیر. این حرف ها بازی نیست و اینجا هم تریبون نماز جمعه نیست. داریم درباره یک حقیقت حرف می زنیم.
حق بزرگتر، حق "تشکیل" و "مراقبت" از حکومت اسلامی است. همین حکومت است که امام فرمود حفظ آن اوجب واجبات است؛ یا فرمودند جان امام زمان نیز فدای نظام اسلامی می شود. چرا؟
حکومت اسلامی را قدرت سیاسی گرفتیم؟ خطاست.
حکومت اسلامی را نظام تدبیر و معیشت مردم گرفتیم؟ بازهم خطاست.
حکومت اسلامی یعنی بروز و ظهور دین. دین بدون حکومت قدرت بروز ندارد. دینداری کامل ما بدون حکومت میسر نیست. حکومت "بستر ظلم ستیزی" و "رشد معنویت" اجتماعیست. دینداری بدون حکومت شوخی است. برای همینست که به تعبیر رهبری، همه انبیا و اولیا و اهل بیت در صدد تشکیل حکومت بودند؛ حالا یا توانستند یا نگذاشتند.
انقلاب اسلامی برای دینداری ما مثل جریان هواست؛ تنفس می کنیم و متوجه اش نیستیم.
پس نمی شود به بهانه عدالت خواهی و مبارزه بافساد، چنین حق بزرگی ضایع و تضعیف شود. هر نوع مبارزه با ظلمی که به تضعیف انقلاب منجر شود خودش ظلم اکبرست.
خلاصه و محسوس چه باید کرد؟
عدالتخواهی ما باید منجر به تقویت انقلاب شود. ساده تر یعنی هر نوع مبارزه بافسادی باید به تقویت امید به آینده و اطمینان مردم به انقلاب منجر شود. با همین دو شاخص می توانیم مشروعیت عدالتخواهی در جامعه قضاوت کنیم.
شرط دوم
دومین شرط برای عدالتخواهی اینست که دشمن نفع نبرد. ممکن است بگوئید دشمن همیشه از افشاگری در نظام اسلامی خوشحال می شود و با این استدلال بازهم افشاگری و عدالت خواهی تعطیل می شود. خیر؛ شاخص محسوس داریم.
دو نسبت میان عدالتخواهی ما با دشمن وجود دارد. یکبار دشمن ما را "تائید" می کند، یکبار ما دشمن را "تکمیل" می کنیم. دومی ملاک است. رهبری هم اگر انتقادی از انقلاب داشته باشند دشمن پوشش گسترده می دهد و همراهی می کند. این طبیعی است و ملاک نیست. ملاک این است که نقد ما نقشه دشمن را تکمیل کند. مثلا دشمن می خواهد بگوید ما تروریستیم، ما هم اماره خرجش کنیم.
اگر شرط اول درست رعایت شود ، عدالت خواهی ما نقشه دشمن را تکمیل نمی کند ولو اینکه تائید کند.
با این دو شرط از صدر تا ذیل حکومت را نقد کنیم، که هرچه عدالت خواهی کنیم به جیب انقلاب و جبهه حق می رود. والسلام.
