به گزارش پایگاه عدالت خواهان ایران" عباس قدیمی یکی از اعضای فعال کمیته پیگیری مطالبات مردم آشوراده در راستای جمع بندی آخرین نشست این کمیته با مردم جزیره آشوراده که در مسجد شهرک شیلات برگزار شده بود در فضای مجازی نوشت " سلام براهالی محترم آشوراده بنده سعی می کنم تا یک جمع بندی جامع از مجموع فعالیت های مربوط به پیگیری اراضی اهالی در جزیره آشور را تقدیم حضور نمایم که حاصل زحمات و تلاش عزیزان حاضر در جلسه و دوستانی که قبلاً همکاری داشتند مانند جناب آقای قلیچ میرزایی ، فرامرز جوادی عزیز ،جناب آقای شکور علیپور و افراد دیگری که ممکن است بنده فراموش کرده باشم.
کمیته پیگیری بصورت جدی فعالیت خود را بعد فاجعه تخریب بازمانده اراضی و املاک باقی مانده اهالی با استفاده از ابزار مکانیکی در تاریخ ۱۳۷۷,۰۹,۱۷ توسط بنیاد مسکن و همیاری مامورین مسلح نیروی انتظامی تخریب و تسطیح گردید. آغاز شد .
هدف از این اقدام تبدیل اراضی دایر اهالی به اراضی موات بود تا با تاسی به قانون مرتبط با اراضی موات کلیت زمین مردم را به تصرف خود در آورند ( لازم است اینجا داخل پرانتز عرض کنم که منظور از اراضی موات چیست ؟ اراضی موات به زمین‌های غیر آبادی گفته می‌شود که دارای سه عنصر «مجهول بودن سابقه مالکیت خصوصی»، «عدم مشغولیت به زراعت و مستحدثات در حال حاضر» و «عدم داشتن مالک در حال حاضر» باشد. در فقه و قانون، اراضی موات از مباحات شمرده شده و شخص با حیازت آن مالک زمین می‌شود(حیازت ، یعنی سلطه داشتن و دست نهادن بر چیزی به‌گونه‌ای که دیگران امکان تصرف در آن نداشته باشند، یا فراهم کردن مقدمات استیلا به‌کار رفته است).
- بعد از این اقدامات کمیته طی صورت جلسه ای مراتب را جهت دادخواهی در تاریخ ۱۳۷۷,۰۹,۳۰ به نهادهای قانونی دولت و مقام معظم رهبری تلفنگرام و در خواست رسیدگی نمود. و از سوی دیگر مدیریت امور اراضی استان گلستان هم زمین اهالی را اراضی موات تشخیص داده و از بنیاد علوی استان مازندران در تاریخ ۱۳۸۲,۰۶,۰۴ درخواست می کند که اراضی موصوف را به نام بنیاد مسکن انتقال دهند که خوشبختانه تا این لحظه بصورت قانونی طبق اطلاعاتی که داریم این عمل محقق نشده اما همواره در این سالها مانع رسیدن مردم به حقوق خودشان بوده اند
- اقدامات کمیته را در دو مقطع می شود فرموله کرد در مقطعی که هنوز استان گلستان تشکیل نشده بود و مقطع دیگر بعد از جدایی دو استان .در مقطع نخست پرونده ۱۴۰ خانوار به سازمان اموال تملیکی یا همان بنیاد علوی برای کسب مجوز صدور سند تحویل و از آنجا پرونده ها به اداره ثبت اسناد بهشهر ارجاع شد چون پلاک ثبتی آشور تحت حوزه آن اداره بود در گزارشی که در مسجد شهرک به مردم ارائه شد عرض کردیم اهالی باید به بهشهر مراجعه و بعد از واریز هزینه کارشناسی از طرف ثبت کارشناس به محل اعزام و املاک تعیین حدود خواهند شد و تقریبا بخش قابل توجهی از اهالی هم اقدام و کارشناس را آوردند.اما مافیای زمین خواری با بهانه دفاع از محیط زیست بعد از اطلاع از این اقدام سریع مانع حضور و تداوم کارشناسی شدند و حتی از توسعه اردوگاه دانش آموزی که در حال گسترش بود نیز ممانعت گردید که هنوز هم آثارش پا بر جاست.
علاوه بر آن در تمامی سفرهای استانی مقامات دولتی مکتوبات و تظلم خواهی ها به اطلاع روسای جمهور وقت ،وزیر کشور و مقامات استانی ابلاغ شده است که حاصل آن دریافت نامه ای است که بنیاد اذعان کرده مالک زمین های آشوراده نمی باشد این مطلب گویاست که پیگیری های کمیته این هوشیاری را به مقامات داده که اراضی ۱۲.۵ هکتار معارض دارد و به این سادگی قابل بالا کشیدن نیست اقدام و گام دوم کمیته از زمانی شروع شد که بحث گردشگری و طرح هادی آشور کلید خورد بعد از آنکه موضوع در گردهمایی نخست در اردوگاه طرح شد با حضور بیش از ۱۸۰ نفر از اهالی کمیته پیگیری مطالبات دوباره تشکیل و بر محور تعیین تکلیف زمین های اهالی شکل گرفت. در این گام هدف مقابله با زیاده خواهی های مافیای استان همجوار بود که هرگونه توسعه در آشوراده را بر نمی تافت در پیگیری های که در تعامل با استاندار وقت آقای حق شناس داشتیم به ایشان عرض شد تنها راه نجات آشور بازگشت اهالی اشور به آشوراده است در این صورت است که دوباره مانند زمانی که جزیره آشوراده نگین خلیج گرگان بود خواهد درخشید و بعد از آن دولت هم می تواند سرمایه گذاری کند برابر این دیدگاه بود که در آخرین گردهمایی که با عنوان « ما به خانه بر می گردیم» تشکیل شد امام جمعه و استاندار و سایر مقامات به آشور آمدند و استاندار سه راه حل را پیش پای اهالی گذاشت که یکی از آنها برگشت اهالی و زندگی در آشور بود بعد در جلسه ای که در دفتر نماینده شهرستان آقای ایری داشتیم موضوع اجرای طرح هادی در آشوراده و تصویب آن در کمیته شهرسازی طرح و توصیه شد در راستای تعیین تکلیف اهالی نسبت به تشکیل شورای اسلامی روستایی اهتمام گردد لذا در موعد مقرر ۱۴ نفر از اهالی که ۴ نفر آن از اعضای کمیته بودند ثبت نام کردند. اما با علنی شدن آن عده ای شروع به تخریب کردند که از ذکر موارد آن اجتناب می کنم اما حاصل این اقدام چیزی نبود جز لغو انتخابات روستایی در آشوراده ، که تا آن لحظه هنوز کد روستایی آن حذف نشده بود . این اقدام مشخص کرد که اهالی هنوز می توانند اقدام کنند. این اقدام مخالفان احیای دوباره آشوراده را وارد فاز تازه ای نمود و در اواخر سال ۱۴۰۱ منابع طبیعی مصوبه شورای شهرسازی که طرح هادی روستای آشوراده را تصویب کرده بود رد و اعلام کرد زمین های موصوف در عرصه ۳۸۰ هکتاری قرار دارد و جز منابع ملی است . و دیگر روستا محسوب نمی گردد و کد آن باطل شده است .
بار دیگر طرح توسعه با شکست روبرو می شود مدافعین آشور با یک گام عقب نشینی تصمیم می گیرند در ۲۲ هکتار از اراضی غیر از زمین های اشور طرح بوم گردی را کلید بزند و در این فاز ساکنان سابق آشوراده که هنوز خانه و یا مغازه هایشان رو پا و سالم است با مراجعه به میراث فرهنگی و گردشگری مجوز لازم جهت دریافت کد پستی از اداره پست و بنیاد مسکن را دریافت نمایند که با اطلاع رسانی حدود ۲۰ نفر مراجعه و گواهی گرفتند در مورد سایر اهالی نیز مقرر شد با طرح شکایت طبق بنچاق ها و نقشه اقامت در جزیره بعد از سال ۱۳۴۰ نسبت به احقاق حق خود اقدام کنند که کمیته برای تحقق آن برنامه ریزی و اقدام نمود که در صفحه بعد به عرض می رسد.
در تحقیقات میدانی برای طرح شکایت مطلع شدیم با استناد یکی از تبصره‌های قانون ملی شدن اراضی در سال ۱۳۴۰ تبصره ای وجود دارد که در صورت اسکان و سابقه سکونت در محدوده اراضی ملی دولت مکلف است به ساکنین سند بدهد لازمه کار این بود که اثبات شود بعد از تصویب قانون در اراضی ملی سکونت وجود داشته اما از آنجایی که با تخریب اراضی مردم توسط بنیاد مسکن در سال ۷۷ همانگونه که عرض شد تنها می بایست نقشه هوایی ارایه شود از طریق ارتباطات در سازمان نقشه برداری هوایی متوجه شدیم برای سال ۱۳۴۵ از آشوراده عکس هوایی وجود دارد و ضمن اینکه برای تهیه نقشه اصلی نیاز به آخرین عکس هوایی از آشوراده می باشد لذا با واریز هزینه درخواست رسمی دادیم که حدودا دو ماه طول کشید تا آماده شود. در این اثنا از طرف بنیاد مسکن بندرترکمن خانم رحمانی و بنده به یک جلسه در مورد تعیین تکلیف زمین های اهالی دعوت شدیم در جلسه مزبور آقای محمودی رئیس و فرد دیگر از کارکنان آن اداره حضور داشتند ماحصل جلسه این بود که متوجه شدیم دست بنیاد هم تو پوست گردو است و بدنبال این است که با دریافت زمین های معاوض از اهالی برای خود کلاه نمدی درست کند بنیاد که تا دیروز مردم را بحساب نمی آورد مصرانه در پی کسب اطلاعات از موقعیت زمین های افرادی بود که تعهد محضری داده بودند. بنده و خانم رحمانی به جد از حقوق اهالی دفاع کردیم و گفتیم زمانی که سلیمانی جزیره را شخم می زد فکر نمی کرد دستگاهش روزی چنین زمین گیر شود . در ادامه ما سناریوی خود را به ترتیبی که در بالا عرض کردم مطرح کردیم و ضمن دریافت یک نسخه از موقعیت جغرافیایی و نقاط طول عرض جزیره که سازمان نقشه برداری خواسته بود یک نسخه از جانمایی فعلی را برای جلب اعتماد به آنها دادیم و قرار شد برای مراحل بعد همکاری داشته داشته باشیم بعد از آن در جمع‌بندی جلسه با اتفاق کمیته تصمیم گرفت در مسیر اقدامات بنیاد قرار نگیرد و به تماسهای آنها جواب ندهیم بنده به کرج رفتم و خانم رحمانی هم درگیر بیماری بود تا اینکه بنده فایل عکس های هوایی را دریافت و نسبت به ظهور آنها اقدام کردیم که اکنون نزد خانم رحمانی و فایل آن نزد بنده است.
بیشتر بخوانید
عدالت خواه و مطالبه گر گلستانی جانباز محمد خادملو+اسناد و تصویر
بنیاد بعد از آنکه نتوانست از ما نتیجه بگیرد با گسیل فردی از کارکنان خود بنام فرهاد عسگری به جناب آقای فرامرز جوادی و آقا بیژن بیرنگ مراجعه می کند تا اهالی که تعهد داده اند را با این بهانه که می خواهند زمین های اهالی را تعیین تکلیف کنند مجاب کنند با تحویل مدارک هویتی و چند مورد دیگر به مسجد شهرک آشور مراجعه کنند متاسفانه این اقدام آنها مورد قبول این دوستان قرار می گیرد. بنده از طریق چند نفر از اهالی مطلع شدم لذا آقای سعادتی برای کسب جزئیات به بندر مراجعه و تا حدودی از نیات آنها آگاه شدیم خانم رحمانی هم به بنده گفت واحد حقوقی بنیاد به ایشان گفته صرفا از کسانی مدرک می گیرند که تعهد داده اند و برای سایرین هم اسناد اثبات مالکیت خواسته اند که برای نمونه ایشان مدارک خودشان که کامل بود را تحویل نماینده حقوقی بنیاد تحویل می دهند .
آقای عسگری کارمند بنیاد در شب تاسوعا با بنده تماس گرفت و قریب یک ساعت گفتگوی تلفنی داشتیم به ایشان عرض کردم اقدام بنیاد به این شکل وجاهت قانونی ندارد اولا ۳۲ سال از تحویل زمین به مردم آشور گذشته و اکثر دریافت کنندگان در قید حیات نیستند لذا اگر احدی از وراث بیاید برای رفع تکلیف بر زمین مانده موجه نمی باشد و بهترین گزینه این است بنیاد از همه اهالی درخواست انحصار وراثت کند تا مالک فعلی اراضی مشخص گردد بعد از آن مذاکره شکل بگیرد و تعیین تکلیف بشود بنیاد هم به حقش برسد اهالی هم همچنین ، نمی شود که بنیاد بیاید بخاطر تحویل کمتر از یک هکتار ۱۲,۵ هکتار از زمین های مردم را مالک شود . ایشان که دیگر دفاعی نداشت تسلیم شد بعد من پرسیدم حالا بفرمایید هدف چیست ؟ گفت والا بنیاد با منابع طبیعی به توافق رسیده در قبال ارائه مستندات چون هر دو اداره دولتی هستند با هم کنار بیایند .
پیشنهاد بنده این بود با تشکیل یک کارگروه متشکل از نمایندگان مردم آشور و بنیاد مسکن گرگان و منابع طبیعی و محیط زیست موضوع فیصله یابد و ایشان قول داد که پیشنهاد را به اطلاع مدیران بنیاد برساند و نتیجه را اطلاع دهد که تا این ساعت خبری به ما نرسیده که شنیدیم بنیاد باز مانند اقدام سال ۷۷ اقدام انتحاری کرده و با یک رفتار فریبنده مردم را به آشور کشانده است.
خلاصه کلام اینکه این گزارش بنا بود زودتر از این در مسجد آشور به سمع و اطلاع مردم برسد اما عملاً بخاطر اقدامات شتابزده اهالی عملاً ممکن نشد از طرفی هرگونه اقدام از سوی کمیته که شائبه مخالفت با مردم از آن متصور بود بصورت علنی میسر نگردید اما بصورت غیر علنی به بیش از ۵۰ نفر از اهالی عمق ماجرا شرح داده شد . لذا مشاهده می نمایید که فعالیت کمیته نه تنها بی نتیجه نبوده بلکه علی‌رقم همه مشکلات شخصی و بیماریهای جسمی چه از سوی خانم رحمانی با ضایعه و فقدان فرزند و بیماری و بنده با بیماری قلبی و جسمی از هیچ چیزی فروگذار نکردیم. اکنون نیز فضا روشن و دست مردم برای اقدام باز است انشاالله با یاری خدا و همکاری همگانی بزودی شاهد رفع مشکل ۳۲ ساله اراضی شده و همگان به حق و حقوق خود برسند. جزئیات و اقدامات خیلی فراتر از این گزارش بود که برای ایجاز در اینجا مختصر تقدیم حضور گردید.
با تقدیم احترامات کمیته پیگیری مطالبات مردم آشور
