باید با گروه‌های آشكار و پنهان كه ثبات و امنیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را تهدید می‌كنند امام گونه برخورد كنیم و اجازه ندهیم تحت عناوین فریبنده متخصص ولو غیرمتعهد، سرمایه‌داران بزرگ كه مسلما در بین آنها جاسوس‌ها هم هستند، برای گردش چرخ های اقتصاد كشور در بدنه نظام نفوذ كنند. اینجانب چند سال قبل هشدار دادم كه مذاكره با سرمایه‌داران بزرگ برای به گردش درآوردن چرخ اقتصاد كشور خطر بزرگی برای انقلاب است! امروز هم سرمنشا گرانی و اخلال در امور را نفوذ سرمایه‌داران بزرگ در پیكره اقتصاد كشور می‌دانم. ما اگر بخواهیم با كسبه جزء و خرده فروشان برخورد كنیم به بیراهه خواهیم رفت. باید با تروریست‌های اقتصادی و سرمایه‌داران وابسته به خارج به شدت برخورد كنیم. آنها كسانی هستند كه خود و ایادی متخصص‌شان در رشته‌های مختلف در ارگان‌های اقتصادی، فرهنگی و دانشگاهی نفوذ كرده‌اند و در مواردی با نفوذ در دستگاه‌های دولتی عملرد انقلابی نظام و فرزندان امام را زیرسوال می‌برند. در كارخانه‌ها و ادارات همه تلاش خود را می‌كنند تا مردم را نسبت به نظام اسلامی و انقلاب بدبین كنند…
از اول گفتیم كه اینگونه سرمایه‌داران به غیر از منافع شخصی به چیزی معتقد نیستند. چون جو عمومی كشور مذهبی است، با یك ته ریش و تسبیح، خود را مسلمان دوآتشه جا می‌زنند و به كار خودشان مشغول می‌شوند. اینكه در ادارات فساد و رشوه‌خواری است به این علت است كه ما از اول برخورد قاطعی با اینگونه افراد نداشته‌ایم. وقتی می‌بینید عده‌ای بی‌ضابطه و از برخورد آرام نظام سوءاستفاده كرده و وارد كشور می‌شوند، اموالشان را پس می‌گیرند و به راحتی فعالیت‌های گذشته خود را ادامه می‌دهند و كم‌كم به صورت شبكه‌های حرفه‌ای وارد مراكز اقتصادی و تولیدی، ادارات و دانشگاه‌ها می‌شوند، باید انتظار داشت كه جوان‌های انقلابی كه تا دیروز در برابر گلوله‌های دشمن می‌ایستادند امروز بی‌تفاوت شوند!»
حذف حصارهای خودسانسوری لازمه تحقق جامعه سالم است. مردم ما، انقلاب، نظام، امام، رهبر و كشورشان را دوست دارند. بنابراین لازم است در كمال آزادی حرفشان را بزنند. این جوی كه الان درسته كرده‌اند و مردم را از دستگاه اطلاعات می‌ترسانند به مصلحت انقلاب و نظام نیست. نباید این جو باشد. چرا مطبوعات و نمایندگان مجلس بعد از موضع رییس محترم جمهوری جرات پیدا می‌كنند و حرف دلشان را بیان می‌كنند! همین حرف‌ها را كه قبل از سخنرانی رییس جمهور می‌دانستند، چرا نمی‌گفتند؟» ۷۳/۷/۱۸
ت اقتصادی نیست… البته ممكن است بعضی از سیاست‌ها و برنامه‌ها غلط باشد، اما بی‌انصافی است كه بخاطر چند تا اشتباه كارهای زیربنایی بزرگی را انجام شده منكر شویم و آنها را نادیده بگیریم. ۷۳/۱۲/۴
به هرحال مجموعه‌ای از عوامل مختلف از جمله سیاست‌های اشتباه دولت بویژه در بخش‌های اجتماعی و اقتصادی و عدم توجه كافی به عدالت اجتماعی و شیوع اشرافی‌گری و نیز عدم تحمل صدای مخالف، علت بسیاری از انتقادهای فرزند امام بودند. البته این انتقادها تنها مختص به حاج سید احمد آقا نبود و بسیاری از مردم و حزب‌اللهی‌ها و حتی رهبری انقلاب هم نسبت به این وضعیت گله و شكایت داشتند. اما متاسفانه شرایطی در كشور حاكم بود كه هرگونه انتقادی را به منزله مخالفت با نظام تلقی می‌كرد! برای درك این مساله، باید وضعیت آن سالها را به خاطر آورد.
این مساله گاه باعث رواج شایعات مختلف درباره افراد مختلف می‌شد. (درست در همان زمان، شایعاتی درباره برخورد با حاج صادق آهنگران به علت مداحی معروف «شیعه علی» ورد زبان‌ها شد. «شیعه علی» مجموعه اشعاری بود از مرحوم آقاسی كه آهنگران با سوز خاصی درباره وضعیت روز جامعه و اشرافی‌گری مسئولان خوانده بود)
همان طوری كه نوشتم، عده‌ای از آدم‌های مریض بعد از درگذشت حاج احمد شایعاتی را درباره علت فوت او مطرح كردند. این افراد حتی سعی كردند سید احمد خمینی را شخصیتی مخالف با رهبری معرفی كنند! این تلاش مزبوحانه در سالها و مخصوصا ماه‌های اخیر مجددا زنده شد، اما باز هم نگاهی به گذشته، همه این درو‌غ‌ها را خنثی می‌كند. با مروری بر مواضع آن روز رهبر انقلاب متوجه می‌شویم كه مواضع حاج سید احمد خمینی تا چه میزان به رهبری نزدیك است. فراموش نكنیم كه اولین منتقد آن وضعیت، شخص رهبری بودند كه بارها درباره اشرافی‌گری و عدم توجه كافی به بحث عدالت اجتماعی به مسئولان مخصوصا دولت تذكر داده بودند:
جامعه اسلامی با عدل و قسط است كه قوام پیدا می‌كند. بدون عدل ممكن نیست. ولو همه ارزشهای مادی و ظاهری و دنیایی فراهم شود، اگر عدالت نباشد، در حقیقت هیچ كاری نشده است. ۷۱/۳/۳۰
هدف اصلی در كشور ما و در نظام جمهوری اسلامی عبارت از تامین عدالت است و رونق اقتصادی تلاش سازندگی مقدمه آن است. ما نمی‌خواهیم سازندگی كنیم كه نتیجه‌ی این سازندگی یا نتیجه رونق اقتصادی این باشد كه عده‌ای از تمكن بیشتری برخوردار شوند و عده‌ای فقیرتر شوند. این به هیچ وجه مورد رضای الهی و رضای اسلام و مورد قبول ما نیست. ۷۲/۱/۱
آنچه كه عمومی است – مثل فرصت‌ها و امكانات- متعلق به همه كشور است و باید در اینها تبعیضی وجود نداشته باشد. معنی ندارد كه یك نفر پای خود را بگذارد روی دوش مامورین دولتی و با ترفند و خدای نكرده با اعمال روش‌های غلط امتیاز بگیرد. رشد افسانه‌ای بكند و بعد بگوید آقا من ثروت را خودم به دست آورده‌ام. ۷۲/۵/۱۲
آنچه كه در این بین بایستی با وسواس و دقت دنبال آن باشید مساله عدالت اجتماعی است كه با رشد و توسعه هم سازگار است. بعضی اینطور تصور می‌كردند – شاید حالا هم تصور كنند- كه ما بایستی دوره‌ای را صرف رشد و توسعه كنیم و وقتی كه به آن نقطه مطلوب رسیدیم ، به تامین عدالت اجتماعی می‌پردازیم. این فكر اسلامی نیست. عدالت هدف است و رشد و توسعه، مقدمه عدالت است. آن روزی كه در كشور عدالت اجتماعی نباشد، اگر بتوانیم، باید آن روز را تحمل نكنیم. ۷۴/۶/۸
آنچه خواندید سخنان حاج احمد آقا خمینی بود
