به گزارش عدالت خواهان گلستان":چند ماه پیش که شورای شهر گرگان درمراسم معارفۀ شهردار جدید، زمامدار پیشین مدیریت شهری را با ظاهری عامه پسند و با خودروی پراید بدرقه کرد و در مقابل دیدگان ناظرین،از مردی شیک پوش، سوار بر خودروی گران قیمت خارجی رونمایی کرد، می شد حدس زد که چه روزهای پر زرق و برقی در انتظار تصمیم گیرندگان مدیریت شهری گرگان است.
دروغ و خیانت به اعتماد مردم
روزهایی که اگر یک ثانیه اش را با مطالبات و توقعات مردم و شعارهای سراسر تبلیغاتی و عوام فریب برخی اعضای فعلی شورای شهردر روزهای انتخابات مقایسه کنیم؛ جز دروغ و خیانت به اعتماد مردم چیز دیگری به اذهان عمومی متبادر نخواهد شد.
چند صباحی است که شهردار گرگان در اقدامی اعجاب انگیز، اقدام به خرید 9 دستگاه خودروی خارجی جک (jac)از بودجۀ بیت المال نموده و آن را به اعضای شورای شهر پیشکش نموده است تا به صورت امانت از آن استفادۀ اداری و شخصی نمایندکه البته عالی جنابان، گرزین، فدوی، جرجانی، قدس مفیدی، سبطی، کبیر، پزشکپور ونورا،این تحفه و حاتم بخشی شهردار را با جان و دل پذیرفته و آقایان، کلاتی، ربیعی و هزارجریبی از پذیرش آن امتناع ورزیده و بی شک این عمل را با مدیریت دینی و مردمی در تضاد دانسته و خود را مدیون و جیره خوار شهردار نکرده اند که این مهم با در نظر گرفتن رسالت واقعی شورای شهر، در جای خود سزاوار تحسین و تقدیر است.
نا گفته نماند جناب یوسفی هم که دست رد بر سینۀ خودروی خارجی زده است، با یک خودروی پژو و رانندۀ اختصاصی، عملا همان میزان هزینه را اما به شکل دیگر بر شهرداری تحمیل نموده است.
بر اساس قانون، کلیۀ اموال شورای شهر متعلق به شهرداری بوده و شهرداری موظف است مایحتاج شورای شهر را خریداری و در اختیار آنها بگذارد که در این گذار نقش شهردار در نحوۀ خرید و واگذاری اموال، غیر قابل انکار جلوه می نماید.
سوالاتی که در اذهان عمومی شکل گرفته این است:
1 - آیا شورای شهر دستور خرید چنین خودروهایی را داده است یا شهردار راساً نسبت به خرید آن اقدام نموده است؟ هر چند انجام این امر بی اِذن شورا غیر ممکن تصور می شود.
2 - ضرورت سوار شدن اعضای شورا بر خودروهای گران قیمت آن هم از کیسۀ مردم چیست؟
3 - مگر اعضای شورای شهر جز سفرهای درون شهری که غالباً هم شخصی است، سفر دیگری هم دارند؟
4 –ویا اگر هم بخواهند به ماموریت برون شهری اعزام شوند، آیا هر کدام با یک خودروی مستقل اقدام به سفر می نمایند؟
5 - آیا شهروندانی که هر یک از اعضای شورا را از نردبان اعتماد خود بالا برده و آنها را به نمایندگی از خود به ساختمان شورا فرستاده اند، خواستار آن بوده اند که پول عوارض و هزینه های دیگرِ شهری که از جیب مردم پرداخت می شود، صرفرواج تجمل گراییِ شورا نشینان شود؟
6 - آیا این شیوۀمدیریت همان است که بنیانگذارکبیرانقلاب اسلامی باتشکیل شوراهای اسلامی شهرو روستابه دنبال آنبود؟
7 - آیا این سیاق، مدیریتِ نا میمونِ تجمّل گرایان و کاخ نشینان را در ذهن تداعی نمی کند؟
8 - آیا پذیرش تحفه های پر زرق و برق، حاصلی جز کُرنش شورا در برابر شهردار در پی خواهد داشت؟
9 - آیا پذیرش این ذلّت، توهین به خواستها و آمال مردم نیست؟
10 - آیا این امر مصداق بارز خیانت در رای مردم نیست؟
11 - آیا این عمل، رشاء و ارتشاء نمایندگان مردم با ردای بیت المال تلقی نمی شود؟
12 - آیا سُست ارادگی اکثریت اعضای شورا در برابر خوش سلیقگی طمع آلود شهردار، جای رییس و مرئوس را در حوزۀ نظارت و پاسخگویی در نظام مدیریت اسلامی عوض نخواهد کرد؟
13 - آیا شان و منزلت شوراهای اسلامی با بروز چنین رفتارهایی محفوظ خواهد ماند؟
14 - آیا این رفتارهای سخیف، همان تبلور ارادۀ مردم است؟
15 - آیا کسانی که رضایت شهردار را به ثمن بخس(مقصود، لذتهای چند روزه است) بر رضایت مردم ارجح می دانند، شایستگی نمایندگی مردم را دارند؟
خانه از پای بست ویران است !
اگر بخواهیم صادقانه به قضایای حاکم بر شهرداری گرگان در چند ماه اخیر بنگریم، در می یابیم که خانه از پای بست ویران است.
در روزهای آغازین جلوس شهردار جدید بر کرسی مدیریت شهری، یک باب منزل مسکونی که در ازای طلب 650 میلیون تومانی شهرداری از یکی از شهروندان به املاک شهرداری افزوده شده و اکنون حدود یک و نیم میلیارد تومان ارزش دارد، در سکوت مطلق و معنا دارِ اعضای شورای شهر که اگر خدا قبول کند،! ناظر بر عملکرد و رفتار شهردار هستند، در اختیار جناب شهردار قرار گرفته است.
در صورتی که املاک شهرداری آن هم با این ارزش ریالی بالا،می تواند در راستای تهاتُر بهره برداری شده و یا منابع مالی حاصل از فروش آن، در حوزۀ عمران و توسعۀ شهری و یا هزینه های جاری مورد استفاده قرار گیرد؛و شهردار هم در منزلی استیجاری و حتی لوکس ساکن شود؛....اما صدایی از کسی در نیامد.
برای تکمیل ناتوانی و اغماض نمایندگان مردم در برابر فجایع متوالی در مدیریت شهری، می توان به خرید خودروی شاسی بلندِ یکصد و هفتاد میلیون تومانیِ شهردار از کیسۀ مردم اشاره کرد که دود سیاه از مُخ هر شهروندی به هوا روانه می کند.
البته شاید قضاوتمان عجولانه باشد و به قول نگارنده، با توجه به گستردگی شهر و سفرهای طلانیِ درون شهری و یا زبانم لال قیافه گرفتن در برابر شهروندانِ پیاده،وجود خودروی چشم نواز ضروری باشد. شاید هم جناب شهردار برای الگو برداری از شهرهای مدرن و شیک دنیا قصد دارد به سانِ ویلی فاک - جهانگرد معروف - با این خودرو در هشتاد روز به دور دنیا سفر کند.... کسی چه می داند !
16 - آیا نمی توان پذیرش ننگِ سوار شدن برخی شورا نشینان بر خودروهای خارجی را با سکوت در برابر یکّه تازیِ شهردار در یک راستا دانست؟
17 - آیا نمی توان گفت که شهردار برای اغنای وَلَع و ارضای تمایلات شخصی خود از جیبِ مردم، ابتدا ابزارهای نظارت بر شهرداری را نمک گیر کرده و سیستم های حفاظت از منافع مردم را از کار انداخته است؟
18 - آیا می توان بنا بر تعبیر عام این رفتار را اصطلاحاً " نان قرض دادن شورا و شهردار به یکدیگر " و یا به زبان خودمانی" بده بستان " تعبیر نمود؟
19 - یا اینکهمگر شهرداری مِلک شخصی است که جناب شهردار چوب حراج بر منافع مردم زده است؟بگذریم ...
20 -حال که شورا در برابر رفتارهای شهردار روزۀ سکوت گرفته و در انجام رسالت خود اهمال نموده است، چه کسی و یا چه نهادی باید از منافع مردم محافظت کند؟
21 - مهمتر از همه آنکه، آیا مردم از این مدل عملکرد و رفتار نمایندگان خود اطلاع دارند؟
22 - اصلاً مقصد شهردار کجاست که این چنین شتابان در مسیر حیف و میل منابع عمومی چرخهای خود را روغنکاری نموده است؟
23 - جایگاه شهردار بر تارک کدام قلۀ بی انتهاست؟ بد نیست آقای شهردار نگاهی به خودروهای اداریِ کرسی های رفیع تر از شهرداری در استان بیاندازد تا حساب کار دستش بیاید.
نگارنده معتقد است؛ بیشک این آخرین سکانسِ فشردن گلوی بلاصاحب شهر با دستان تجملخواهان نبوده ونخواهدبود.
ضروریست آنانکه با ردای مدیریت بر اموال عمومی، تخت گاز در اتوبان فخر فروشی و تحقق رویاهای جوانی در حرکتند بدانند که امانتدار مردم هستند و رفتارشان با مولفه های مدیریت در جامعۀ اسلامی همخوانی ندارد و چه بسا هر لحظه بیم آن رود که اسیر طوفانِ بی اعتمادی مردم وچشمانِ تیز بین نهادهای صالح نظارتی شوند. از ما گفتن بود و احتمالاً، از آقایان فرافکنی ! - اسماعیل البرزی
