سال 1392 با همه اتفاقات تلخ و شیرین آن سپری شد . نقطه اوج تحولات ایران در سال 1392 برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در کشور و انتخاب دکتر حسن روحانی به عنوان یازدهیمن رئیس جمهور ایران بود .
بدنبال این انتخاب نیز ترکیب جدید دولت و متعاقب آن مدیران استانی جدید برگزیده و معرفی شدند . در استان گلستان نیز بعد از چند ماه کش و قوس دکتر حسن صادقلو به عنوان استاندار گلستان تعیین شده و شروع به کار کرد .
استاندار جدید از همان روزها و هفته های اول چیدمان معاونان خود را ( بجز یک معاونت ) مشخص کرد . بعد از تعیین معاونان و مدیران کل برخی از ادرات کل استان نوبت به فرمانداران رسید. در هفته های پایانی سال گذشته انتصاب فرمانداران جدید هم کلید خورد . در این زمینه برخی از حاشیه های ایجاد شده در معرفی برخی از فرمانداران نشان داد که استاندار گلستان در آینده با چالش های جدی تری از مواجه خواهد شد .
در زمینه دخالت یا موضع گیری نمایندگان مناطق مختلف در فرایند انتصابات هم دو دیدگاه کلی وجود دارد :
- برخی بر این اعتقاد هستند که با توجه به جایگاه و منزلت نمایندگان مجلس و اینکه آنها وکالت همه شهروندان حوزه نمایندگی خود را بر عهده دارند می توانند در فرایند انتصاب مدیران ارشد شهرستانی اظهار نظر کنند و مدیران استانی باید با آنها هماهنگ باشند . این گروه در این زمینه سوگند نمایندگی وکلای ملت در جهت پاسداری از حقوق مردم را یکی از دلایل اصرار بر این اعتقاد خود ذکر می کنند.
- گروه دوم از تحلیل گران در بررسی موضع گیری های نمایندگان مجلس در قبال انتصابات استاندار اعتقاد دارند که در این زمینه حق مطلق با استاندار به عنوان بالاترین مقام اجرایی استان بوده و نمایندگان حق دخالت در این فرایند را ندارند. این گروه اعتقاد دارند برخی از دخالت های نمایندگان مجلس در این فرایند به منزله چوب لای چرخ دولت گذاشتن است . بنظر می رسد این گروه با نگرشی تقریبا سیاسی به مساله نگاه کرده و اعتقاد دارند همه مخالفت های نمایندگان جنس و ماهیتی سیاسی دارد.
مباحث مربوط به این مساله در روزهای پایانی سال با تحصن دکتر صابری نماینده آزاد شهر و رامیان در وزارت کشور وارد فاز جدیدی شد.
بدنبال این رویداد در محافل سیاسی استان برخی با نگاه منفی و منتقدانه به این تحصن نگاه کرده و آن را دخالت در کار اجرایی قلمداد کردند . برخی دیگر نیز با رویکردی توجیهی به این رویداد نگریسته و دخالت در انتصابات را را جزو حقوق ذاتی نمایندگان دانستند.
بنظر می رسد در این منازعه حق با هر طرف دعوا هم که باشد ، نتیجه تداوم این عدم تفاهم به ضرر استان خواهد بود .
در این زمینه ضروری است که مدیران اجرایی استان به ظرفیت و توان نمایندگان استان در حوزه های مختلف به عنوان یک فرصت نگاه کنند . ظرفیت و توانی که در صوررت استفاده بهینه از آن می تواند یاریگر مدیران اجرایی در اجرای برنامه های توسعه و پیشرفت استان باشد . نمایندگان بر اساس اختیارات قانونی خود ارتباطات بیشتری با مسئولان کشوری دارند . بودجه سالانه کشور هم در مجلس تصویب می گردد . بر این اساس ، استفاده بهینه از جایگاه نمایندگان می تواند برای استان ما مفید و پرثمر باشد.
طرف دوم مسائل اخیر ایجاد شده در فضای سیاسی استان ، نمایندگان استان در مجلس هستند . نمایندگان هم باید قبول کنند که بر اساس شرایط جدید ایجاد شده در کشور تغییر مدیران یک ضرورت انکار ناپذیر است .
این بزرگواران باید تلاش کنند بجای کشاندن مسائل به عرصه افکار عمومی مشکلات را از طریق رایزنی های پشت پرده مدیریت نمایند .
البته شنیده های ما حاکی از آن است که مخالفت های نمایندگان با برخی از انتصابات غالبا دارای ماهیت و جنس سیاسی نبوده و دغدغه اصلی آنها توانایی های افراد معرفی شده در انجام بهینه امور است . اما در صورت صحت این شنیده نیز باید نمایندگان استان در حوزه های مختلف از برخورد احساسی با مسائل خودداری نمایند .
در نهایت نیز باید قدردان عملکرد و رویه آن دسته از نمایندگان محترم استان در مجلس باشیم که علی رغم انتقاد نسبت به برخی از انتصابات تلاش دارند در یک فضای تعاملی مناسب در خدمت تعالی و پیشرفت استان حرکت نمایند.نویسنده : عبدالقیوم شکاری - ترکمن سسی
