مهدی مهدیان: بعد از اتمام مذاکره حساس میان تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان با ریاست محمدجواد ظریف، با طرف آمریکایی و نماینده اتحادیه اروپا در مذاکرات ایران و 1+5 درمسقط، پایتخت عمان، سید عباس عراقچی، عضور ارشد تیم مذاکره کننده هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران، گفت: "دو موضوع کلیدی وجود دارد؛ یکی بحث چگونگی برداشته شدن تحریمها، تحریم‌هایی که از چهار مسیر شورای امنیت، اتحادیه اروپا، کنگره امریکا و رییس جمهور امریکا وضع شده و هر کدام از آنها برای خودش از نظر اجرایی متفاوت است و دوم میزان و حجم غنی سازی وموضوعات جانبی مربوط به آن..در رابطه با میزان ذخایر و تاسیسات و راکتور اراک و فردو و دیگر موارد مذاکرات همچنان به صورت فشرده جریان دارد".
با توجه به سخنان اخیر عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته ای ایران و همچنین با توجه به اینکه مهلت پایانی مذاکرات ایران و ۱+۵ برای رسیدن به توافق ۳ آذر ماه است و طبق اعلام قبلی، نشست آتی ایران و ۱+۵ از ۲۷ آبان ماه در وین برگزار می شود، به نظر می رسد بحث سخت و نفس گیر هسته ای میان تیم مذاکره کننده ایرانی و طرف غربی، آمریکایی همچنان در پیچ و خم اختلافاتی اساسی سیر می کند.این در حالی است که غربی ها و آمریکایی ها بارها و بارها ثابت کرده اند که نه تنها بدون دستاوردی چشمگیر در یک مذاکره از حق خود کوتاه نمی آیند بلکه سابقه آنها نشان می دهد بعد از امضاء توافق های مهم بین المللی این پتانسیل را دارند که به زیر میز توافق بزنند و رسما تعهدات خود را زیر پا بگذارند.توافق موقت هسته ای میان ایران و گروه 1+5 و تحریم مجدد ایران که خلاف توافق نامه بود از جمله اتفاقاتی است که خوی عهد شکنی طرف غبی و آمریکایی را به اثبات می رساند.
این در حالی است که ایران همواره در این مدت به تعهدات خود پایبند بوده است.از طرفی محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران بارها اعلام کرده است که ملت ایران به آمریکایی ها که عملا کدخدای گروه 1+5 هم هستند بی اعتماد است که این نشان می دهد عملا رئیس دیپلماسی کشورمان و تیم مذاکره کننده ایرانی هم در کنار مردم از خلق و خوی پیمان شکنانه آمریکایی ها مطلع هستند.
طبیعی است که در چنین شرایطی با توجه به اینکه زمان زیادی تا مذاکرات نهایی قبل از سوم اذرماه باقی نمانده است تیم مذاکره کننده ایرانی به منظور توافق جامعی که قرار است صورت بپذیرد باید به منظور اجرای بند بند توافق توسط کشورهای گروه 1+5 تدبیری به معنای واقعی کلمه داشته باشد تا بتواند طرف خود را ملزم به اجرای بند بند توافق کند.
سرسختی غربی ها و آمریکایی ها و به نوعی کوتاه نیامدن از مواضع خود در بحث های مختلف از جمله در بحث عدم قبول حمید ابوطالبی نماینده معرفی شده توسط دولت ایران به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل آن هم به دلیل سابقه انقلابی ابوطالبی علیه آمریکا در ماجرای لانه جاسوسی می تواند تجربه خوبی برای دولت مردان و بالاخص تیم مذاکره کننده ایرانی باشد.
در کشمکش سازمان مللی ایران با آمریکا اخیرا بالاخره بعد از 9ماه غیبت نماینده ایران در سازمان ملل و ایستادگی آمریکا ، دولت روحانی که یکی از شعارهای اصلی اش در ایام انتخابات بازگشت احترام به پاسپورت ایرانی بود، با وجود اینکه رسما اعلام کرده بود به غیر از ابوطالبی شخص دیگری به سازمان ملل معرفی نمی شود، در سکوت خبری ظاهرا حسین دهقانی را به عنوان سفیر و سرپرست نمایندگی ایران در سازمان ملل معرفی کرده است. این در حالی است که دو خبرگزاری نزدیک به دولت اخیرا اظهارات حسین دهقانی در جلسه مجمع عمومی سازمان ملل را به عنوان سفیر و سرپرست نمایندگی ایران در سازمان ملل منتشر کرده اند.
از این رو با توجه به اتخاذ چنین تصمیم هایی توسط دولت که تعداد آن در طول عمر این دولت کم نبوده است آن هم با وجود ثبت شعارهایی به یاد ماندنی در اذهان عمومی، می تواند این نگرانی را در اذهان عمومی که صاحبان اصلی نظام و دستاوردهای آن هستند ایجاد کند که در زمینه هسته ای هم چنین تصمیماتی اتخاذ شود.
با توجه به اهمیت موضوع هسته ای در کشور و اکنون با توجه به دربرگیری آن در میان آحاد ملت در جامعه و همچنین باتوجه به هزینه های معنوی و مادی که نظام به منظور دستیابی به دانش صلح آمیز هسته ای داده است روا نیست که با این موضوع هم مانند مسائل مختلف دیگر برخورد شود. فناوری هسته ای و پیشرفت های عظیمی که با خودباوری ملت و دانشمندان هسته ای و با حمایت نظام و رهبری تا کنون رقم خورده است قطعا باید شفاف تر از هر مسئله ای باشد؛ چرا که نه تنها در بحث توافق هسته ای بلکه در تمام مسائل مختلف برای ملت بی خبری خوش خبری نیست.
در روزهای پایانی مذاکرات هسته ای میان ایران و 1+5 گمانه زنی های زیادی مبنی بر توافق و یا عدم توافق و تمدید زمان توافق وقت مطرح می شود.اما با توجه به شواهد و قرائن و اظهارات برخی مسئولان طرفین مذاکرات، به نظر می رسد که مذاکرات اخیر در مسقط، اگر چه در ظاهر توافقی در بر نداشت اما موانعی را به منظور توافق نهایی در وین برداشته است. مذاکرات نهایی وین و نتیجه آن می تواند پایان دهنده این پیش بینی ها باشد.
مرم ایران اسلامی اما منتظرند تا توافقی عزتمندانه را مشاهده نمایند که در آن همه حقوق حقه آنان رعایت شده باشد و باج خواهی طرف آمریکایی را ناکام گذاشته باشد.
