من اعتقادم اين است كه دولت، مسئولان كشور بخش‌هاي مختلف، قوه قضائيه و نمايندگان مجلس بايد در همه برنامه‌هاي خود، سرلوحه فكر و انديشه و تصور و دستورالعمل اجرا و برنامه‌ريزي خودشان را گراميداشت اين سرمايه‌ها قرار بدهند؛ نگذارند ياد شهداي عزيز ما و خانواده‌هاي مكرم آنها كمرنگ و فراموش بشود. رهبرمعظم انقلاب
الحمدالله از بدو انتصاب حاج آقا منصوری بعنوان امام جمعه بندرترکمن هرساله مراسم یادواره شهدا و تجلیل از جانبازان و ایثارگران و آزادگان برگزار میگردد که برگزاری پنجمین یادواره شهدا که همزمان با نماز مغرب و عشا روز پنجشنبه مورخه 17/11/92 در مسجد جامع این شهرستان برگزار خواهد شد از جمله عملکرد حاج آقا منصوری میباشد . و این حقیر بعنوان یک ایثارگر، جانباز و خانواذه شهدا قلبا از ایشان و دیگر عزیزان تقدیر وتشکر میکنم و دست تک تک این آقایان را بوس میکنم و و اما حضرت علی علیه السلام فرموده اند: فتحه اله خاصه اولیاء:
شهدا اولیاء خاص خداوند هستند و ما باید برای آنها و در حق آنها برنامه ریزی کنیم و کار انجام دهیم.در این زمینه باید توان خود را بالا ببریم و بیش از حد توانم کار کنیم همانگونه وقتی برای خدا کاری را انجام می دهیم در حق اوست نه در حد توان ما.
برگزاری مراسم معنوی یادواره شهدا یکی از کارهائی است که اگر فراتر از توانمان انجام دهیم در حق شهدا و برای شهدا صورت گرفته است هر چند این یکی از ابتدائی ترین کارهائی است که می توانیم انجام دهیم اما برکات و فضائل خاص خودش را به همراه دارد.
شهدا محدود به زمان و یا مکان خاصی نیستند پس نمی توان گفت با گذشت زمان روزهای دفاع مقدس و دوره عملیات والفجر ، کربلای5 بیت المقدس و ... شهید و شهادت پایان یافته است.
یاد و خاطره آنها و فرهنگ شهادت همیشه باید زنده بماند همانطور که خود شهدات زنده هستند.شهادت به مثابه خون در رگ یک جامعه دینی است اگر این فرهنگ وجودنداشته باشد و شهید و شهادت طلبی به پایان برسد آن جامعه مرده و بی ثمر است.شهدا در زمان جنگ برای خاک شهادت را انتخاب نکردند و شعارگونه پیش نرفتند بلکه به فرمان امام راحل و تحقق اهداف رهبرشان که نابودی حاکمیت ظالم بود به این مسیر راه یافتند.آنها برای همه مردم کشور خود جان فشانی کردند و سرمایه خود را که جانشان بود بی پروا تقدیم کردند بنابراین شهدا سهم گروه خاصی از مردم نیستند و به همه جامعه خود تعلق دارند و به گردن همه آنها حق عظیم دارند.شهدا به منزله راهی که انتخاب کردند دارند جهشی سیر می کنند و ثواب دنیا و آخرت را دارا هستند و خودشان هدف اول را می زنند ما باید این راه را ادامه دهیم و هدفمان زنده نگه داشتن این راه باشد و لازمه تحقق چنین مسئله ای کار عمیق دینی و فرهنگی انجام دادن و جهادی پیش رفتن ، برای شهداست.
یادمان باشد شهدا به دنبال این نیستند که ما کارشان را راه بیاندازیم ، خون شهدا حرف اول را می زند و این بهترین سرمایه کار ماست ما باید با تکیه بر این سرمایه و آثار وجودی آنها جهاد اسلامی که به پا کردند ادامه دهیم.
اما براستی راه شهدا را ادامه خواهیم داد یا نه ؟ نه فقط در شعار بلکه در عمل ؟آیا در راستای پاسداری و ادامه راه شهدا از مسئولین پاک دست و خدمتگزار حمایت عملی خواهیم کرد؟ آیا با منافقین انقلاب و رانتخواران ، مفسدان اقتصادی و کسانیکه پست خدمتگزاری به مردم را از راه رانت غصب نمودند و با عملکرد خودشان خون شهدا را پایمال نمودند مبارزه خواهیم کرد؟ آیا مطالبه به زمین مانده مقام معظم رهبری از مسئولین کشور در مبارزه با مفاسد اقتصای را بطوری جدی پیگیری خواهیم کرد؟
تا امروز چقدر توانسیم بند هشتم قانون اساسی و بند میم وصیت نامه امام ره را پیگیری کنیم ؟ چرا تا امروز مسئولین شهرمان در راستای تعویض عملی نماد بی هویت میدان امام خمینی بندرترکمن که هیچ سنخیتی با امام ندارد قدم عملی برنداشتند و اگر برداشتند چرا به مردم گزارش نمی کنند؟ و ده ها موارد ... دیگر ! در راستای عدالت و عدالتخواهی چه گامهای عملی برداشتیم ؟ هر جامعه ای برای استمرار حیات سالم , مقتدرانه و با عزت خود , به دو عنصر بیش از هر چیز نیاز دارد. یکی از این عناصر , چیزی است که بتواند مجموع افراد آن جامعه را از یکدیگر راضی نگه دارد تا همبستگی و اتحاد آن ها عملا در جامعه نمود پیدا کند; نشاط در جامعه ایجاد نماید و احساس تبعیض و ستم را از میان افراد جامعه ببرد; امیدواری به افراد جامعه بدهد; زمینه را برای بروز و ظهور همه ارزش های متعالی فراهم نماید; کینه نسبت به یکدیگر را از دل ها پاک کند; و…..
عنصری که می تواند چنین کارآیی و تاثیر سازنده ای را در جامعه داشته باشد , چیزی غیر از « عدالت» نیست . گذشته از آن که « عدالت » از درون , جامعه را حفظ کند و اجازه نمی دهد نابسامانی و آشفتگی و گسیختگی به درون جامعه نفوذ نماید و زمینه سقوط و اضمحلال آن را فراهم کند , اقتدار , محبوبیت و جذابیت جامعه عدالت محور را نیز در میان سایر جوامع افزایش می دهد.
به عبارت دیگر , جامعه ای که آمیخته به عدالت است , از یک سو درونی شاد و استوار دارد و از سوی دیگر , سیما و نمای بیرونی اش نیز بسیار زیبا و جذاب است و جوامع دیگر با عشق و علاقه و با احترام به آن می نگرند و به طور پیوسته تلاش می کنند تا آنجا که می توانند , با جامعه مذکور ارتباط و دوستی برقرار نمایند تا از تجربه و تدبیرش برای ساختن جامعه ای عدالت محور , بهره ببرند. در یک کلام , جامعه ای که در زمینه عدالت به مفهوم وسیع و همه جانبه آن , پیشتاز باشد , در جایگاه رهبری و الگوآفرینی قرار می گیرد و به همین دلیل , هر روز قدرت و اعتبارش در میان سایر جوامع بالا می رود. بنابراین , جامعه عدالت محور , به دلیل نفوذ و اعتباری که پیدا می کند , قدرتش نیز در برابر دشمنانش افزایش می یابد و به راحتی می تواند بر آن ها غلبه نماید. به همین دلیل است که در روزگاری که ما , در آن به سر می بریم , ابرقدرت ها و جهان استکبار که بقا و بنایشان بر بی عدالتی , تبعیض , ستم , چپاول , سرمایه داری و سرمایه سالاری نهاده شده است , اگر با ظهور جامعه عدالت محوری مواجه شوند , تمام توان نظامی , اقتصادی , سیاسی , تبلیغاتی و فرهنگی خود را برای از میان برداشتن آن جامعه بسیج می کنند; زیرا همان طور که اشاره شد , ظهور , حضور و تداوم حضور یک جامعه عدالت محور در جهانی که استکبار بر همه زوایای آن پنجه افکنده است , به طور طبیعی , جنگ علیه استکبار محسوب می شود و از نظر مستکبران و سرمایه سالاران , اصل ظهور و حضور جامعه عدالت محور در جهان , چیزی غیر از بسیج هزاران لشکر از پابرهنگان و محرومان علیه استکبار نیست .
عنصر دیگری که در نگهبانی جامعه و حفظ حیات عزت مند آن موثر است , چیزی است که بتواند جامعه را در برابر تهاجم بیرونی دشمنان حفظ کند و اجازه ندهد جامعه از طریق زور و قلدری دشمنان از میان برود. این عنصر , همان چیزی است که آن را سلحشوری , داشتن روحیه مقاومت در برابر دشمنان , انگیزه دفاع از دین و میهن در برابر متجاوزان , ایستادگی تا پای جان برای حفظ حیات و عزت جامعه و… می نامند , و در یک کلام , نامش « ایثارگری و شهادت طلبی » است . شهادت طلبی و ایثارگری عنصر بسیار مهمی است که می تواند حیات جامعه را در برابر تهاجمات دشمن تضمین کند.
بنابراین , عدالت و ایثار دو رکن بسیار مهم برای حفظ حیات جامعه است و هر جامعه ای که دو رکن مذکور در آن جامعه جایی نداشته باشد , قطعا محکوم به زوال است . برعکس , جامعه ای که این دو عنصر در آن از اهمیت برخوردار باشد , روز به روز قدرت مندتر , شاداب تر و سربلندتر می شود و همواره از مرز سقوط و اضمحلال فاصله می گیرد. همان طور که عدالت و عدالت محوری , جامع و مظهر بسیاری از ارزش های قوام بخش و سازنده برای جامعه است و زندگی بی دغدغه و خالی از آشوب , اضطراب و التهاب را در عرصه های مختلف اخلاقی , اقتصادی , اجتماعی و…. برای افراد جامعه تضمین می کند , ایثارگری نیز مظهر و اوج روحیه استقامت و سرسختی در برابر مصایب و مشکلات است و در نتیجه , اگر جامعه ای عدالت محور باشد , ولی روحیه تحمل در برابر مصایب و مشکلات را نداشته باشد و بحران ها و حوادث توفانی به سرعت بتواند مقاومت آن جامعه را در هم بشکند و افراد آن جامعه در برابر تجاوزات و مشکلات روزگار سستی نشان بدهند و روحیه مقاومت و شهادت طلبی نداشته باشند , قطعا چنین جامعه ای مضمحل خواهد شد و عزت و استقلال و ماهیتش به تاراج خواهد رفت . بنابراین , عدالت و ایثار دو بال مهمی است که هر جامعه ای که می خواهد پرواز کند , به آن دو بال نیاز مبرم دارد. به همین دلیل است که دشمنان ما همواره خواسته اند این دو بال را از ما بگیرند و اجازه ندهند ما به سمت افق های بلند پرواز کنیم .
امام خمینی معتقد است همان اندازه که دشمن از شهادت طلبی فرزندان غیور میهن اسلامی ما , در وحشت است , به همان اندازه نیز از عدالت طلبی جمهوری اسلامی ایران هراس دارد. امام خمینی در این باره می فرماید : « …. در حکومت اسلامی بهای بیشتر و فزون تر از آن کسی است که تقوا داشته باشد , نه ثروت و مال و قدرت و همه مدیران و کارگزاران و رهبران و روحانیون نظام و حکومت عدل موظفند که با فقرا و مستمندان و پابرهنه ها بیشتر حشر و نشر و جلسه و مراوده و معارفه و رفاقت داشته باشند تا متمکنین و مرفهین , و در کنار مستمندان و پابرهنه ها بودن و خود را در عرض آنان دانستن و قرار دادن , افتخار بزرگی است که نصیب اولیا شد و عملا به شبهات و القائات خاتمه می دهد , که بحمدالله در جمهوری اسلامی ایران , اساس این تفکر و بینش در حال پیاده شدن است .
و همچنین مسوولین محترم کشور ایران علی رغم محاصرات شدید اقتصادی و کمبود درآمدها , تمامی کوشش و تلاش خود را صرف فقرزدایی جامعه کرده اند و همه آرمان و آرزوی ملت و دولت و مسوولین کشور ماست که روزی فقر و تهیدستی در جامعه ما رخت بربندد و مردم عزیز و صبور و غیرتمند کشور از رفاه در زندگی مادی و معنوی برخوردار باشند. خدا نیاورد آن روزی را که سیاست ما و سیاست مسوولین کشور ما پشت کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایه دارها گردد و اغنیا و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار بشوند. معاذالله که این با سیره و روش انبیا و امیرالمومنین و ائمه معصومین ـ علیهم السلام ـ سازگار نیست , دامن حرمت و پاک روحانیت از آن منزه است , تا ابد هم باید منزه باشد و این از افتخارات و برکات کشور و انقلابو روحانیت ماست که به حمایت از پابرهنگان برخاسته است و شعار دفاع از حقوق مستضعفان را زنده کرده است . از آن جا که محرومیت زدایی , عقیده و راه و رسم زندگی ماست , جهانخواران در این مورد هم ما را آرام نگذاشته اند و برای ناتوان ساختن دولت و دست اندرکاران کشور ما حلقه های محاصره را تنگ تر کرده اند و بغض و کینه و ترس و وحشت خود را در این حرکت مردمی و تاریخی تا مرز هزاران توطئه سیاسی ـ اقتصادی ظاهر ساخته اند و بدون شک جهانخواران به همان میزان که از شهادت طلبی و سایر ارزش های ایثارگرانه ملت ما واهمه دارند , از گرایش و روح اقتصاد اسلام به طرف حمایت از پابرهنگان در هراسند و مسلم هر قدر کشور ما به طرف فقرزدایی و دفاع از محرومان حرکت کند , امید جهانخواران از ما قطع و گرایش ملت های جهان به اسلام زیادتر می شود و روحانیت عزیز باید به این اصل توجه عمیق داشته باشند و افتخار تاریخی و بیش از هزار ساله پناهگاهی محرومان را برای خود حفظ کنند و به سایر مسوولین و مردم توصیه نمایند که ما نباید گرایش و توجه بی شائبه محرومین را به انقلاب و حمایت بی دریغ آنان را از اسلام فراموش کنیم و بدون جواب بگذاریم».(۱ )
امید است پرچم عدالت و ایثاری که امام خمینی در جهان معاصر برافراشتند , هر روز فرازمندتر شود و سرانجام به نابودی همه مستکبران جهان منتهی گردد.
مآخذ :
۱ ـ صحیفه امام , جلد ۲۰ , ص ۳۱۱ تا ۳۴۶
امام خمینی : « …. در حکومت اسلامی بهای بیشتر و فزون تر از آن کسی است که تقوا داشته باشد, نه ثروت و مال و قدرت و همه مدیران و کارگزاران و رهبران و روحانیون نظام و حکومت عدل موظفند که با فقرا و مستمندان و پابرهنه ها بیشتر حشر و نشر و جلسه و مراوده و معارفه و رفاقت داشته باشند تا متمکنین و مرفهین .
امام خمینی : همه آرمان و آرزوی ملت و دولت و مسوولین کشور ماست که روزی فقر و تهیدستی در جامعه ما رخت بربندد و مردم عزیز و صبور و غیرتمند کشور از رفاه در زندگی مادی و معنوی برخوردار باشند. خدا نیاورد آن روزی را که سیاست ما و سیاست مسوولین کشور ما پشت کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایه دارها گردد و اغنیا و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار بشوند. معاذالله که این با سیره و روش انبیا و امیرالمومنین و ائمه معصومین علیهم السلام ـ سازگار نیست , دامن حرمت و پاک روحانیت از آن منزه است , تا ابد هم باید منزه باشد .
امام خمینی : این از افتخارات و برکات کشور و انقلاب و روحانیت ماست که به حمایت از پابرهنگان برخاسته است و شعار دفاع از حقوق مستضعفان را زنده کرده است . از آن جا که محرومیت زدایی , عقیده و راه و رسم زندگی ماست , جهانخواران در این مورد هم ما را آرام نگذاشته اند .
امام خمینی : بدون شک جهانخواران به همان میزان که از شهادت طلبی و سایر ارزش های ایثارگرانه ملت ما واهمه دارند , از گرایش و روح اقتصاد اسلام به طرف حمایت از پابرهنگان در هراسند و مسلم هر قدر کشور ما به طرف فقرزدایی و دفاع از محرومان حرکت کند , امید جهانخواران از ما قطع و گرایش ملت های جهان به اسلام زیادتر می شود
