بهانه هایی از جنس حرف زور که نباید زیربار آنها رفت

پایگاه عدالت خواهان گلستان " روز 20 فروردین همزمان با روز ملی فناوری هسته ای، رهبر معظم انقلاب در دیدار رئیس، مدیران، متخصصان و کارشناسان سازمان انرژی اتمی، در بخشی از سخنان خود فرمودند: «اینکه گفته شود، تحریم ها و فشارها هزینه دستاوردهای هسته ای است، موضوع صحیحی نیست زیرا اگر موضوع هسته ای هم نبود، آنها بهانه دیگری می گرفتند، همانطور که اکنون و در حین مذاکرات، امریکاییها بهانه حقوق بشر را مطرح می کنند. اگر موضوع حقوق بشر هم حل شود آنها دنبال بهانه دیگری خواهند رفت، بنابراین تنها راه این است که به مسیر پیشرفت خود، با قدرت ادامه دهیم و زیربار حرف زور نرویم.»

برای روشن شدن بیشتر این موضوع، خوب است برخی از نکات مرتبط با بهانه های حقوق بشری علیه ایران که در حین مذکرات از سوی نظام سلطه دنبال می شود را مرور و مورد تحلیل و بررسی قرار دهیم تا ببینیم صاحبان گزارش ها و قطعنامه های حقوق بشری علیه ایران، چقدر در ادعاهای خود صادق هستند و این گزارش ها و قطعنامه ها با توجه به ماهیت وجودی از اعتبار لازم برخوردار است یا صرفا بهانه ای است برای پر کردن جای خالی بهانه های هسته ای؟

1ـ بان کی مون دبیر کل سازمان ملل که اواخر سال گذشته، گزارشی را درباره آنچه که نقض حقوق بشر در ایران نامیده شد، به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه داد، شخصیتی ضعیف و وابسته به کشورهای غربی دارد تا آنجا که امروز بسیاری از دولت ها وی را ضعیف ترین دبیرکل سازمان ملل معرفی کرده اند. وی ثابت کرده که در صحنه های حساس و بحرانی بین المللی، مترسک و عروسک غرب است و آنها هر طور که بخواهند با وی رفتار می کنند و او برای استحکام جایگاه خود چاره ای جز فرمانبرداری از فرامین نظام سلطه را ندارد. آنچنانکه در نشست ژنو 2 در حالی که از طرف سازمان ملل از ایران برای حضور در اجلاس و کمک به حل بحران سوریه دعوت رسمی شده بود، بان کی مون در لحظات آخر تحت فشارهای آمریکا و برخی دولت های اروپایی و طرف های منطقه ای، آن دعوتنامه را پس گرفت و با این کار وابستگی سازمان ملل و بی اعتباری و جانبداری گزارش ها و رفتارهای دبیرکل سازمان ملل را به جهانیان ثابت کرد.

2ـ با توجه به سفر اخیر کاترین اشتون به ایران همزمان با پیگیری موضوعات حقوق بشری و نیز اظهارات مداخله جویانه بان کی مون درباره وضعیت حقوق بشر کشورمان و گزارش جدید احمد شهید، به وضوح مشخص است اهرم فشارهای طرف غربی در آستانه مذاکرات جامع هسته ای شدت پیدا کرده است. نکته ای که در گزارش احمد شهید به چشم می خورد و در شبکه های ماهواره ای برجسته شده است، ایجاد اختلاف و تنش زایی در داخل است با این عنوان که دولت روحانی خواهان بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران است اما موانعی در برابر وی قرار دارد. این دروغ پردازی ها صرفا برای آن است تا در عین حال که از سرعت مذاکرات در زمینه هسته ای کاسته می شود، اختلافات و ابهاماتی در داخل ایران در میان طبقات مردم و نیز مسئولان به وجود آید.

3ـ مبانی حقوق بشر ایران، مبانی اسلامی است و حقوق بشر اسلامی امری مورد شناسایی و پذیرش سازمان ها و نهادهای بین المللی است. محکوم کردن ایران در زمینه حقوق بشر با مبانی غیراسلامی کاری سیاسی توسط غرب برای اعمال فشار و باجگیری سیاسی است و لزوما باید به این تفاوت مبنایی در برخورد با مساله حقوق بشر اشاره داشت. نکته ای که غربی ها نیز به خوبی نسبت به آن واقف هستند اما برای بهره برداری های سیاسی، خود را در برابر این واقعیات به خواب غفلت می زنند.

4ـ نوع تاکید بر موضوعات و مسائل حقوق بشری ایران حاوی مداخله در امور داخلی ایران و نقض اصل احترام به حاکمیت سیاسی کشورها توسط طرف های غربی است. به طور مثال تاکید بر آزادی زندانیان امنیتی بویژه تصریح بر آزادی سران فتنه توسط مقامات مختلف غربی، که این مساله (مداخله در امور داخلی کشورها) جزئی از خطوط قرمز حقوق بین المللی است که امروز کشورهای مدعی دموکراسی و روابط بین المللی نسبت به آن حقوق غافل هستند. آنچنانکه طی ماه های گذشته هیات پارلمانی اتحادیه اروپا و در سفری دیگر مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به ایران سفر کردند و بهانه آنها از این سفرها گسترش روابط بین المللی و پیشبرد اهداف مذاکرات هسته ای بود، اما حاصلی که از آن مسافرت های پر طمطراق به دست آمد، قطعنامه اخیر اتحادیه اروپا علیه ایران بود که در بخش هایی از آن همین مطالب در قالب ظاهری دفاع از حقوق بشر با عباراتی مداخله جویانه نگاشته شده است.

5ـ شبکه های ماهواره ای و رسانه های بیگانه فارسی زبان به بهانه این فضای حقوق بشری علیه ایران در سناریویی مشترک می کوشند تا در نهایت بهره برداری، از قوه قضائیه در برخورد با فتنه 88 انتقام بگیرند. از همین بابت این شبکه ها موضوع عدم استقلال قوه قضائیه را به پیش کشیده اند تا احکام و اقدامات این قوه را به اصطلاح مخدوش نمایند. همچنین در این پروژه انتقام گیری می کوشند تا قوه قضائیه و احکام  قضایی در ایران را یکی از عوامل نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی معرفی کنند تا ضمن تکدیر افکار عمومی نسبت به این نهاد انقلابی، زمینه های اختلاف و ایجاد شکاف در وحدت ملت و مسئولان را فراهم آورند.

6ـ مواضع احمد شهید و گزارشات وی (که تاکنون شش گزارش منتشر کرده است) به دلیل استناد به اظهارات منافقین و ضدانقلاب فاقد وجاهت و ارزش است، زیرا منافقین خود سازمانی تروریستی هستند که دستشان به خون هزاران بی گناه ایرانی و عراقی آلوده است و این امر کاملا مضحک است که یک ناظر بین المللی به تروریست های تحت تعقیب هم مشروعیت و وجاهت بدهد و هم جای شاکی و متهم در مساله حقوق بشر را عوض کند.

7ـ در مورد اقلیت های مذهبی در ایران مستندات فراوانی وجود دارد که نشاندهنده و بیانگر آزادی های قابل توجه سیاسی، مذهبی برای آنان است اما در مورد مواردی چون فرقه ضاله بهاییت باید اشاره داشت که این فرقه یک جریان منحرف و ساخته استعمار است و این امر یک مطلب مستند تاریخی است و از این رو فرقه ضاله بهاییت یک گروه مذهبی نبوده و سوابق سیاهی در خیانت علیه ملت ایران همچون اقدام علیه امنیت کشور از طریق جاسوسی برای رژیم صهیونیستی و مواردی از این دست دارد. بنابراین نمی توان آنها را همسان و در کنار اقلیت های مذهبی دیگر چون اهل تسنن، مسیحیان و کلیمیان دانست و به رسمیت شناخت. البته ناگفته نماند که تاکنون هم حقوق انسانی بهاییان به دلیل بهایی بودن نقض نشده است. حجت‌الاسلام سید ابراهیم رئیسی معاون اول قوه قضائیه نیز به تازگی درباره این موضوع اظهارنظر کرده و گفته است: «ما بهائیان را دست‌ساخته انگلیسی‌ها می‌دانیم و البته اگر کسی از بهائیان مورد محاکمه قرار گرفته به اتهام جاسوسی برای رژیم غاصب صهیونیستی است و این افراد به خاطر بهایی بودن محاکمه نشدند.»

8ـ در مورد میزان اعدام ها در ایران نیز باید اشاره داشت که بخش عمده آنها، متعلق به قاچاقچیان مواد مخدر است که در راستای مبارزه با این پدیده شوم صورت می پذیرد. چگونه است که نمایندگان سازمان ملل در امور مبارزه با مواد مخدر همواره از نقش و اقدامات ارزنده ایران در مبارزه با این پدیده تقدیر می کنند اما ناظران دیگر سازمان، ایران را به واسطه همان اقدام، به نقض حقوق بشر محکوم می نمایند؟ ضمن آنکه مجازات اعدام در بسیاری از کشورها پذیرفته شده است و اجرا می شود، حال باید پرسید که چرا تنها در ایران مورد نگرانی مجامع بین المللی شده است؟

9ـ در گزارشات حقوق بشری علیه ایران اشاره به عناوین اجتماعی افرادی می شود که با عنوان زندانی سیاسی طرح می گردند، حال آنکه عناوین مجرمانه این افراد موارد بسیار قابل توجه و تاملی است و هر انسان منصف و عاقلی محکومیت این افراد را پذیرفته و تایید می کند؛ عناوینی چون تجاوز به عنف، قاچاق و حمل مواد مخدر، اقدام علیه امنیت ملی، اخلال در نظم و امنیت، توهین به مقدسات اسلام و بسیاری عناوین دیگر از این دست از جمله موارد مجرمانه افراد یاد شده است و فرقی نمی کند که فرد یاد شده در هنگام ارتکاب به جرم چه عنوانی داشته باشد، مثلا دانشجو یا خبرنگار باشد؛ هر فردی در صورت ارتکاب جرم با هر عنوان اجتماعی که باشد، مجرم خواهد بود. این واقعیتی است که گزارش نویسان حقوق بشر علیه جمهوری اسلامی در برابر آن چشمان خود را می بندند و به موازات اراده باطل خود و دروغ های سفارشی و دستوری، قلمفرسایی می کنند.

تمامی این موارد که در بالا گفته شد، از طرفی روشنگر بهانه گیری های بی دلیل و ناموجه غرب علیه ایران اسلامی و از طرف دیگر ثابت کننده سخن مقام معظم رهبری است که فرمودند: « تنها راه این است که به مسیر پیشرفت خود، با قدرت ادامه دهیم و زیربار حرف زور نرویم.» زیرا به تدریج بر همگان ثابت شده است که نظام سلطه به دنبال حل مسائل خود با جمهوری اسلامی نیست بلکه به دنبال حل جمهوری اسلامی در بهانه های ساختگی خود است؛ بهانه هایی از جنس حرف زور که یک روز با عناوین مرتبط با انرژی هسته ای مطرح می شود و روز دیگر با گزارش های مشوش حقوق بشری.