به گزارش عدالت خواهان گلستان"ایجاد تردید و شبهه مهم ترین عامل در جنگ روانی و بازی های سیاسی است. شیوه ای که دولت های غربی و رسانه هایشان در آن تخصص دارند و در دهه های اخیر بارها آن را علیه دولت ها و ملت های مختلف آزموده اند و اغلب هم به نتیجه رسیده اند.
در این شیوه با کمترین هزینه و تنها با طرح چند سؤال جنجالی و با حمایت و فضاسازی رسانه ای پس از آن، ممکن است به تدریج ذهنیت ملت هدف نسبت به موضوعی تغییر کند و در نهایت خود آن ها تحت تأثیر فضا قرار گیرند و بدون آنکه تأمل کنند، رواج دهنده آن تردید و ابهام شوند.
نمونه ای از این شیوه و رویکرد غربی را می توان در ایجاد شک، تردید و ابهام درباره برنامه هسته ای ایران مشاهد کرد. نگاهی به این جملات بیندازید:
- «انرژی هسته ای گران است و توجیه اقتصادی ندارد.»
- «ایران که نفت و گاز و زغال سنگ دارد، چه نیازی به برنامه هسته ای دارد؟»
- «بسیاری از مردم نسبت به ایمنی تأسیسات هسته ای نگران هستند.»
- «نیروگاه هسته ای بوشهر در مقابل زلزله آسیب پذیر است.»
و ...
بی بی سی پس از تمدید مذاکرات هسته ای ایران: انرژی هسته ای امنیت ندارد!
با ذکر مقدمه فوق، بهتر می‌توان رویکرد رسانه دولتی انگلیس بعد از اعلام به نتیجه نرسیدن مذاکرات هسته ای در ضرب الأجل تعیین شده را ارزیابی کرد.
شبکه بی بی سی فارسی (BBCPERSIAN) بلافاصله پس از پخش خبر تمدید مذاکرات هسته ای، مستندی از بخش انگلیسی خود را با عنوان "آیا انرژی هسته ای امن است؟" به نمایش گذاشت.
اینکه چرا در ترافیک اخبار مربوط به مذاکرات هسته ای ایران و 1+5، شبکه انگلیسی بی بی سی فارسی تلاش می کند به مخاطبانش القا کند که "انرژی هسته ای امن نیست" جای تأمل جدی دارد.
در این مستند با اشاره به حادثه نشت رادیواکتیو در سال 2011 از نیروگاه هسته ای فوکوشیما -که بر اثر سونامی رخ داد- بارها بر ناامن بودن انرژی هسته ای و رویگردانی مردم کشورها و دولت های جهان از آن تأکید شده و در نهایت گفته می شود: «از حادثه ای که در فوکوشیما اتفاق افتاد چه درسی باید آموخت؟... نکته ای که انرژی هسته ای را برای همه ما اینقدر حساس کرده، هراس از تشعشعات هسته ای است، ولی من امیدوارم که تصمیم ما بر اساس ارزیابی های علمی و منطقی باشد.»
اما آیا حقیقتا انرژی هسته ای امن نیست؟
اگر انرژی هسته ای امنیت مردم و کشور را به خطر می اندازد، قاعدتا دولت متبوع شبکه بی بی سی، یعنی انگلستان، نباید از آن استفاده کند و در عوض باید به منابع دیگر انرژی روی آورد.
این ویدئو را حتما ببینید
اکنون به آخرین روز مهرماه سال گذشته برمی‌گردیم که خبری با عنوان "آنچه برای ایرانیان حرام است؛ اما برای انگلیسی ها حلال!" را منتشر کرده بودیم.
بی بی سی فارسی در آن تاریخ (92/7/30) برخلاف مستند اخیر خود آورده بود:
«با وجود آنکه بعد از فاجعه هسته ای در فوکوشیمای ژاپن بعضی کشورهای جهان مثل آلمان عطای برق هسته ای را به لقایش بخشیدند، اما بریتانیا اعلام کرده که تأسیس اولین نیروگاه جدیدش را آغاز کرده است. این نیروگاه ده سال دیگر آماده می شود اما شروعی است برای ساخت یک سری نیروگاه های تازه در بریتانیا.»
در ادامه خبر سال گذشته بی بی سی فارسی آمده است: «انگلیس 16 رآکتور هسته ای دارد که در 9 نیروگاه مشغول به کارند. مشکل اینجاست که دو سوم صنعت تولید برق بریتانیا ظرف 15 سال آینده باید جایگزین شود؛ این یعنی 8 نیروگاه از این 9 نیروگاه عمرشان تمام شده و باید جایگزین شوند.»
در بخ پایانی، شبکه دولتی انگلیس تصریح می کند: «دولت بریتانیا امیدوار است با احداث نیروگاه های جدید هسته ای هم ظرفیت تولید برق خود را تا 60 سال آینده تضمین کند و هم میزان کربن تولید شده توسط صنایع سنتی را بکاهد. احداث هر نیروگاه جدید، 25000 شغل جدید در بازار کار بریتانیا ایجاد می کند. به همه اینها اضافه کنید نگرانی های مردم بریتانیا را که این روزها می شنوند شرکت‌های تأمین کننده انرژی حدود 10% قیمت هایشان را بالا برده اند.»
تنها چند نمونه از رآکتورهای اتمی آمریکا، انگلیس، آلمان، کره جنوبی
حال جای این سؤال است که: مگر به نظر بی بی سی انرژی هسته ای ناامن نیست؟
اگر انرژی هسته ای امنیت مردم را به خطر نمی اندازد، چرا در بحبوحه بحث مذاکرات هسته ای ایران، شبکه بی بی سی مستندی برای ایجاد تردید در به‌کارگیری از انرژی هسته ای پخش می‌کند؟ و اگر انرژی هسته ای بد است و ناامن، پس چرا دولت انگلستان 16 رآکتور هسته ای دارد و به فکر ساخت رآکتورهای جدید است؟
شبکه دولتی صدای امریکا (VOA) هم در اواخر سال گذشته اعلام کرده بود که دولت ایالات متحده در حال ساخت 2 نیروگاه هسته ای جدید در کارولینای جنوبی و 2 نیروگاه در جورجیا است که هرکدام در حال حاضر 7 و 6 نیروگاه فعال دارند.
با وجود آنکه طبق نظرسنجی‌ها بیش از نیمی از شهروندان امریکا مخالف ساخت نیروگاه های جدید هستند، اما دولتمردان این کشور همواره بر استفاده از انرژی هسته ای تأکید داشته اند.
پس با اینهمه مزایای انرژی هسته ای که دولت های غربی را به استفاده از آن ترغیب کرده، چرا رسانه ها و سیاستمداران غربی تا نام انرژی هسته ای برای ایران مطرح می شود انواع تردیدها را مطرح می کنند؟
اگر انرژی هسته ای ناامن و گران و غیراقتصادی است، دولت های غربی نیز باید از آن دوری کنند؛ یک بام و دو هوا که نمی شود.
رسانه ها و دولت های غربی چه اصراری دارند که خود از سوخت هسته ای استفاده کنند، اما مردم ایران از سوخت نفت و زغال سنگ؟!
