روز جمعه حزب ندای ایرانیان در کنگره خود یک مهمان ویژه داشت. وزیر خارجه ایران! محمدجواد ظریف در کنگره این حزب از ضرورت دیپلماسی گفت و از کیهان و صدا و سیما انتقاد کرد. مشابه صحبتهایی که شکوریراد و کرباسچی و صادق خرازی و مجید فراهانی مطرح کردند.
نمیتوان گفت ظریف متعادل حرف زد و دیگری تندتر. ظریف روز جمعه یک اصلاحطلب بود که از دیپلماسی دفاع میکرد. اما حضور ظریف در کنگره حزب ندا حامل چه پیامی بود؟ همه میدانند وزارت خارجه برای حضور وزیران در احزاب محدودیتهایی تعیین کرده است. اما نه تنها وزارت خارجه، که حتی سایر وزیران هم تمایلی به عضویت در احزاب ندارند چنانچه وقتی حزب کارگزاران سازندگی اعلام موجودیت کرد، با نظر بزرگان نظام، وزیران دولت هاشمی از عضویت در هیات موسس آن انصراف دادند و در دولت روحانی نیز، محمود حجتی و محمدعلی نجفی، از عضویت در احزاب اتحاد ملت و کارگزاران سازندگی اجتناب کردند.
در این شرایط، آیا محمدجواد ظریف به خاطر رودربایستی و رفاقت قدیمی با صادق خرازی به کنگره حزب ندا رفته یا باید منتظر افزایش کنش ظریف در سیاست داخلی ایران و ورود او به رقابتهای ریاست جمهوری ۱۴۰۰ باشیم؟
پیش از ظریف، ولایتی هم با سابقه حضور در وزارت خارجه، مدعی نشستن بر صندلی ریاست جمهوری بود. ولایتی البته از سال ۶۴ که به عنوان نخست وزیر به مجلس معرفی شد همواره یکی از گزینههای در سایه اصولگرایان بوده است. سال ۸۴ یکی از گزینههای جدی جریان اصولگرا بود، اما اعلام کرد تحت هیچ شرایطی با هاشمی رفسنجانی رقابت نمیکند. او در سال ۹۲ سرانجام نامزد انتخابات شد و از قضا از منتقدان سیاست خارجی جلیلی بود، اما با وفات هاشمی بار دیگر به ریشههای خود بازگشت و به خصوص در دانشگاه آزاد، عرصه را برای یاران قدیمی باز کرد.