یکی از خبرهایی که روز گذشته به سرعت در فضای مجازی استان پخش شد برخورد بسیار نامناسب یکی از حاضران درمراسم بزرگداشت 24 خرداد در گرگان با یکی از روحانیون در جلسه بود.
ماجرا از این قرار بود که زمانی که در این مراسم مصطفی کواکبیان رئیس حزب مردم سالاری درباره علل و دلایل گرایش مردم به دکتر روحانی در انتخابات سال گذشته در حال سخنرانی بود یکی از حضار به بخشی از صحبت های ایشان اعتراض کرد.فرد متعرض از روحانیون گلستانی بود.
در این میان یکی از افراد منتسب به جریان سیاسی حامی دولت یازدهم با مشت بر دهان این روحانی می زند.شدت ضربه فرد مذکور در حدی بود که عمامه این روحانی از روی سر وی می افتد.
در زمینه این خبر دو مساله مهم و قابل توجه وجود دارد:
مساله اول ضرورت دقت در رعایت شان و مقام روحانیون است.همانگونه که همه می دانیم رعایت حرمت همه افراد امری لازم است، اما باید در برخورد با برخی از اقشار و افراد به علت کسوت و جایگاه خاص شان دقت بیشتری داشته باشیم.بدون شک علما و روحانیون در زمره اقشاری هستند که باید در برخورد با آنها احترام کسوت و مقام شان را رعایت کنیم.
البته در کمال تاسف در جامعه به سرعت در حال پوست اندازی ما در برخی این گونه حرمت شکنی ها انجام شده و افراد قبحی نیز برای این کار خود قائل نیستند.این دیدگاه از جنس همان نگرانی های فرهنگی است که باید مورد توجه مسئولان فرهنگی کشورقرار گیرد.یعنی دلایل اصلی ریختن قبح برخی از رفتارهای نامناسب و بی قیدی بخشی از جامعه نسبت به ارزشهای سنتی .
بعد دوم این مساله نیز نگاه به این جریان از زوایای اجتماعی و سیاسی است.در سالهای گذشته بارها در سایتها و روزنامه های مختلف دیدیم و شنیدیم که افراد مختلف از کم تحملی برخی از دولت مردان گلایه داشتند.
این افراد بارها گفتند و نوشتند که چرا در جامعه ظرفیت شنیدن صدای مخالف را نداریم.بر اساس همین رویکرد نیز دولت یازدهم به درستی شعار زنده باد منتقد من را به عنوان یکی از اصول راهبردی خود انتخاب کرد.الحق و الانصاف نیز در ماههای اخیر گشایش قابل توجهی در زمینه فضای نقد در جامعه انجام شده است .حال در این فضا یکی از افراد منتسب به یکی از تشکل های حامی دولت اقدام به انجام این عمل نامناسب می کند.پیام صریح این کار این است که ما بعد از این توی دهن مخالف خود می زنیم!!!
در ماههای اخیر در برخی از موارد و موضوعات مانند مذاکرات ایران با گروه 1+5 تلاش شده است رسانه های کشور به سمت حمایت از گروه مذاکره کننده هسته ای تشویق شوند.حتی شنیده شده در این زمینه به برخی از روزنامه ها و سایتهای منتقد تذکراتی نیز داده شده است.
این تذکرات نیز در راستای ایجاد همدلی و وفاق ملی در فضای سیاسی کشور بوده و قابل درک می باشد .اما آیا می توان این برداشت ورویه را به نقد سایر عملکردهای دولت نیز تعمیم داد؟قطعا خیر
ما اگر درصدد باشیم این رویه را به سایر حوزه های عملکردی دولت تعمیم دهیم نتیجه اش می شود استبداد رسانه ای .همان شرایطی که بسیاری از منتقدان دولت گذشته به انتقاد از آن فضا می پرداختند.بر این اساس بهتر است نقد پذیری و پذیرش انتقادات را نه در شعار بلکه در عملکرد خودمان هم در سرلوحه کارهایمان قرار دهیم.انتقاد در هر شرایط خوب است چه بر له ما باشد چه بر علیه ما . / ترکمن سسی
