به گزارش پایگاه عدالت خواهان"انسان خلیفه و جانشین خدا در روی زمین است. اما لازمه این مقام والا و راه نیل به عالی ترین درجات خلیفة اللهی تلاش و کوشش و مسئولیت پذیری و تصمیم گیری صحیح است. انسان ها با داشتن قدرت اراده و اختیار دائما و در تمام احوالات زندگی در معرض امتحانات الهی قرار دارند و با سپری کردن این امتحانات به دجات بالاتر کمال دست می یابند. در حقیقت انسان در این دنیا با مسئولیت های مختلفی روبرو است که هریک از آنها امتحانی است الهی و هرچه این مسئولیت بزرگتر و خطیرتر باشد بالطبع تکلیف و امتحان آن دشوارتر و البته حاصل و نتیجه آن دلنشین تر خواهد بود. به دیگر تعبیر اسلام دینی است تکلیف مدار. یعنی با پذیرش و انجام درست تکالیف محوله می توان گام به سوی کمال برداشت.
امام سجاد (ع) درباره مسئولیت پذیری و تعهد بیانی بسیار مهم و زیبا دارند. حضرت می فرماید:
«بدان که خدای عزوجل را بر تو حقوقی است که در هر جنبشی که از تو سر می زند و هر آرامشی که داشته باشی یا در هر حالی که باشی یا در هر منزلی که فرود آیی یا در هر عضوی که بگردانی یا در هر ابزاری که در آن تصرف کنی، آن حقوق اطراف تو را فرا گرفته است. بزرگترین حق خدای تبارک و تعالی همان است که برای خویش بر تو واجب کرده، همان حقّی که ریشه همه حقوق است.» (خصال صدوق، ص ۶۷۴)
***
سه نکته:
* مراقب مسئولیت های کوچک و بزرگ باشیم
حضرت نفرمودند تو بر گردن دیگران حقی داری که آنها باید رعایت کنند. بلکه می فرمایند تو حقوق مختلفی داری یعنی تو باید در حق دیگران حقوقی را رعایت کنی. همه اینها یعنی اسلام دین تکلیف گراست و نمی توان فردی را دیندار دانست در حالی که مسئولیت پذیر و متعهد نیست. لذا مراقب باشیم هر مسئولیت کوچک و بزرگی که بر گردن ما گذاشته شده با دقت از عهده آن برآییم.
** در خانه و اداره مسئول هستی
نکته دیگر اینکه حضرت فرمودند: "در هر منزلی که فرود آیی" یعنی در هر محیطی که هستی چه در خانه و چه در محیط کار، در اداره یا بازار تو مسئول هستی و باید مراقب باشی. سپس فرمودند "در هر ابزاری که در آن تصرف کنی" یعنی هرچه در اختیار تو قرار دارد -ولو اینکه به ظاهر ملکیت آن برای توست- امانتی الهی به شمار می رود.
*** امانت در امانت! / وای به حال بعضی هایمان!
با توجه به توضیح فوق اگر این ابزار و وسیله از بیت المال هم باشد می شود امانت در امانت! لذا باید کارمندان و کسانی که با بیت المال سر و کار دارند بدانند که چه امانت های سنگینی بر دوششان است و صد البته آنهایی که حقوق های آنچنانی دریافت می کنند یا می کردند مسئولیتشان سنگین تر خواهد بود! پس وای به حال بعضی هایمان!
