افشاکننده‌ای که اصلاح‌طلبان وی را سرکوب کردند

در ادامه به برخی از این نکات تاریک جریان اصلاحات می‌پردازیم.


رانتی و پولی بودن لیست امید
الهه کولایی فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو شورای هماهنگی مجمع زنان اصلاح‌طلب که با وجود سوابق کاری و داشتن چهره‌ای آکادمیک در جریان اصلاحات از فهرست امید در مجلس شورای اسلامی جا مانده بود در مصاحبه‌ای با خبرگزاری «آنا» اعلام کرد: «به هر حال افرادی که از امکان مالی و ارتباطات خوبی برخوردارند و چنین امکاناتی برای آنها فراهم است، قطعاً نسبت به بقیه افراد شانس بیشتر و بهتری برای حضور در همه لیست‌های انتخاباتی دارند. » وی دربخشی دیگر از سخنان خود اظهار داشت: «همیشه پول و قدرت در حوزه سیاست تأثیرگذار هستند. برخی کاندیداها از طریق رانت وارد لیست امید شدند و من این مسئله را تکذیب نمی‌کنم.‌»
در واکنش به این موضوع روزنامه اصلاح‌طلب آرمان نوشت: «ورود با رانت و پول به لیست امید؛ این خبر توسط الهه کولایی فعال سیاسی اصلاح‌طلب اعلام شد؛ خبری که اگر در برخی کشورهای منتشر می‌شد، پس از انتشار آن بلافاصله موجی از استعفا از فعالیت سیاسی و عذرخواهی را با خود به همراه داشت، اما اکنون در عرصه سیاسی ایران خبری از این دست نیست.»[۱]
موضوعی که هنوز اصلاح‌طلبان در مورد آن هیچ اظهار نظری نکرده و محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید نیز در این زمینه سکوت اختیار کرده است.


افشاگری از درخواست دو میلیاردی برای حضور در لیست اصلاحات
پیش از انتخابات سال ۹۶ بود که فاطمه دانشور، عضو شورای شهر چهارم تهران پیشنهاد ۲میلیارد تومانی کرباسچی و حقانی را برای گنجاندن نام وی در لیست اصلاح‌طلبان رسانه‌ای کرد، رسانه‌ای شدن این خبر اما برای خانم دانشور گران تمام شد و نام وی به طور کلی از لیست اصلاح‌طلبان حذف شد. لیست فروشی اصلاح‌طلبان به لیست دوم آنها نیز رسید و رقم‌های ۵۰ تا ۱۰۰ میلیونی از برخی افراد درخواست شده بود.
همین مسئله توسط یک روزنامه اصلاح‌طلب تایید شد. روزنامه آفتاب یزد در مطلبی با عنوان‌ «چه کسی پیشنهاد ۲میلیاردی برای حضور در لیست امید به نامزدها داده بود؟» نوشت: «یک منبع آگاه  توضیحاتی را در مورد ماجرای درخواست ۲میلیارد تومان از برخی کاندیداهای شورای شهر تهران جهت حضور در لیست امید ارائه داد. بنا به گفته وی چنین درخواستی از کاندیداهای اصلاح طلب مطرح شده اما نه از سوی اعضای شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان. گویا چنین درخواستی از جانب دبیرکل یکی از احزاب سرشناش اصلاح طلب مطرح شده است.»
در همان زمان، دانشور درهمایش دوباره اصلاحات، دوباره امید خطاب به عارف گفت: «الان بنده را شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان رد صلاحیت کرد.آقای عارف دست شما درد نکند، شما اخلاق را سر بریدید.»[۲] اما مرد سکوت اصلاحات پاسخی به این مورد هم نداد و این موضوع یکی از نقاط تاریک فعالیت اصلاح طلبان تا به امروز باقی مانده است.


صحبت‌های خرازی و اوج سرکوب اصلاح‌طلبانه
در سال ۹۴ صادق خرازی در صحبت‌های با یکی از رسانه‌ها عنوان کرد: «من اصلاح‌طلبی که نمادش خارج از کشور باشد و پول بگیرد را قبول ندارم؛ اینکه بروند و اتهام بزنند و بد و بیراه بگویند و شانتاژ کنند را قبول ندارم. کسانی را یادم است که در دورانی که سفیر بودم با خارجی‌ها مذاکره می‌کردند و به دشمن گرا می‌دادند؛ من آن‌ها را به‌عنوان اصلاح‌طلب قبول ندارم. لیست‌شان را هم دارم و اگر قرار باشد روزی ارائه دهم، ارائه خواهم داد. منتهی به سیستم امنیتی نخواهم داد و اگر بخواهم بدهم به مردم ایران ارائه می‌دهم که بدانید این آقا در دوره اصلاحات با فلان مقام ارشد اروپایی یا فرانسوی یا فلان مقام ارشد آمریکایی پنهان مذاکره کرده و گرا داده است.»[۳]
به دنبال این اظهارات معاون وزارت خارجه دولت اصلاحات، طیفی از افراطیون مدعی اصلاحات حملات و ناسزاهای شدیدی را در فضای رسانه‌ای و مجازی متوجه خرازی کردند.
این سخنان آنقدر برای اصلاح‌طلبان سنگین بود که وی را به قاچاق عتیقه و نسخ خطی متهم کردند تا شاید مخاطبان را به حاشیه ببرند. در ادامه نیز هم این موضوع با بایکوت خبری به وسیله سرکوب و اختناق جناحی همراه شد.


اعتراف حجاریان به پول‌های کثیف
در ماه پایانی سال ۹۳ عبدالرضا رحمانی فضلی، در جشنواره آثار مکتوب در حوزه مواد مخدر از خیز جدی باندهای خاص با پول کثیف برای حضور در عرصه قدرت خبر داد و در سخنانی هشدارآمیز اظهار داشت: «با حضور و ورود این پول‌ها به حوزه سیاست نیز روبه‌رو هستیم. اگر این پول‌ها کنترل نشود به همه حوزه‌ها وارد خواهد شد.»
همین موضوع بهانه‌ای شد که اصلاح‌طلبان با پروپاگاندای خبری آنرا به رقیب نسبت داده و چندین ماه ذهنیت افکارعمومی را علیه اصولگرایان خراب کنند. با افزایش موضع‌گیری‌ها در قبال این گزاره هشدارآمیز، وزیر کشور سخنان خود را در سطح «هشدار» دانست که برخی از رسانه‌ها تحریف کردند.
این موضوع اما بعدها توسط حجاریان در این جریان افشا شد. در این رابطه، تئورسین جریان اصلاحات یادداشتی با عنوان «قدرت به‌مثابه کالا» به «کالایی شدن» قدرت انتقاد کرده است و در همین راستا نوشت: «کالایی شدن قدرت بسیار سخت‌جان است و پیشینه‌اش به فرماسیون‌های ماقبل سرمایه‌داری در اشکالی همچون تیول‌داری بازمی‌گردد. در تیول‌داری پادشاه ایالتی را به یک فرد تیول می‌داد و این فرد موظف می‌شد هرساله مقداری از عواید آن ایالت را به شاه بپردازد و در ازایش هرچه می‌خواست بر سر رعیت می‌آورد.» اما بازهم فضای سیاسی و رسانه‌ای اصلاحات با سکوت از کنار این موارد گذشتند.


افشاگری‌های مداوم «جواد امام» درباره باند میدان آرژانتین
پس از برگزاری جلسه رای اعتماد وزرای دولت دوازدهم بود که «جواد امام»‌ مدیرعامل بنیاد باران و فردی که به رئیس دولت اصلاحات نزدیک است در توئیتی معنادار از جلسه‌ محرمانه میدان آرژانتین برای باج خواهی از بیطرف وزیر پیشنهادی نیرو خبر داد.
«جواد امام» درباره رای نیاوردن بیطرف نوشت: «بازهم گندم نماهای جو فروش لیست امید. رای عدم اعتماد بیطرف نتیجه سلامت و پاسخ منفی به خواسته های آقایان (ت،و،ح،ن) درجلسه میدان آرژانتین بود!»

در توئیت بعدی وی با ذکر برخی از اسامی نمایندگان اصلاح‌طلب آنان را شرکت کنندگان جلسه میدان آرژانتین معرفی کرد که اما بازهم این سخنان اصل موضوع و نوع درخواستی که این نمایندگان در آن جلسه از بیطرف داشتند را شفاف نکرد. در این جهت نیز بازار افشاگری‌های اصلاح‌طلبان داغ شد که اغلب مبهم و بیشتر سردرگم کننده مخاطب هستند و در انتها نه برخوردی با این افراد صورت گرفته و نه از سوی سران ای جریان به طور رسمی به این موارد پرداخته شده است.
به هر جهت جریان اصلاحات نقاط تاریک و سیاه فراوانی دارد که هنوز برای افکارعمومی و رسانه‌ها مکشوف نشده است و غیر از بازی سیاسی برخی گروه‌های این جریان علیه هم اراده‌ای برای افشا و شفاف‌سازی اصل این موارد دیده نمی‌شود.