با گذشت زمان، علاقه مردم به دروغ هایی که شنیده اند کمتر و کمتر می شود. تقریبا دو ماه پس از تغییر حکومت در کیف، مطبوعات لهستان از نقش دولت "دونالد تاسک" نخست وزیر لهستان در وقوع کودتا در اوکراین پرده برداشتند. این افشاگری ها چهره دیگری از گفتمان غربی به تصویر کشید و موید نقش ناتو در نقض قوانین بین المللی از سوی دولت موقت "الکساندر تورچینف" بود.
هفته نامه "پولیش لفت وینگ" گزارش مستندی از آموزش هایی که به شورشیان داده می شود، منتشر کرده است.
به نوشته این منبع خبری، در سپتامبر سال گذشته 86 نفر از اعضای حزب راست اوکراین در قالب برنامه تبادل دانشجو به دعوت "رادوسلاوسیکورسکی" وزیر امور خارجه لهستان به این کشور سفر کردند. این در حالی بود که هیچ یک از این افراد دانشجو نبوده و سن بسیاری از آنها بیش از چهل سال بود. مدعوین پس از ورود به لهستان برخلاف برنامه اعلام شده به جای دانشگاه ورشو مستقیما به مرکز آموزش نظامی در شهر "لگینوو" اعزام شدند که در فاصله یک ساعتی از پایتخت قرار دارد. در این مرکز آنها طی چهار هفته به صورت فشرده در زمینه کنترل جمعیت، شناسایی، تاکتیک های جنگی، فرماندهی، نحوه رفتار در موقعیت های بحرانی، محافظت از خود در برابر گازهای استفاده شده توسط پلیس، احداث سنگر و تیراندازی به ویژه تک تیراندازی آموزش هایی دریافت کردند.
نکته قابل تامل این است که چنین اقداماتی در سپتامبر سال 2013 به صورت گرفت در حالیکه تظاهرات معترضان در میدان مرکزی شهر کیف در21 نوامبر، یعنی دو ماه بعد در پی صدور فرمانی از سوی نخست وزیر اوکراین "میکولا آزاروف" مبنی بر تعلیق امضای توافقنامه با اتحادیه اروپا به وقوع پیوست.
این هفته نامه در اثبات اظهارات خود به تصویری استناد می کند که اتباع اوکراینی را در یونیفرم نازی ها در کنار مربیان لهستانی آنها نشان می دهد که لباس غیر نظامی به تن دارند.
با توجه به افشاگری هایی از این قبیل باید از منظر دیگری به قطعنامه ای نگریست که در اوایل دسامبر 2013 به تصویب پارلمان لهستان رسید. در این قطعنامه تصریح شده است با آن دسته از شهروندان اوکراینی که با عزم و اراده راسخ تمایل خود را برای پیوستن کامل اوکراین به اتحادیه اروپا نشان می دهند، همبستگی کامل وجود داشته باشد. بدیهی است نمایندگان پارلمان در زمان تصویب این قطعنامه اطلاع نداشته اند که دولت آنها با هدف تصاحب قدرت در اوکراین وانجام اقدامات خشونت آمیز ؛ به آموزش گروهی ازشهروندان این کشور پرداخته است.
این رسوایی بزرگ موید نقشی است که از سوی ناتو برای لهستان در اوکراین تعیین شده است؛ نقشی که ترکیه در بحران سوریه به عهده گرفته بود و هم اکنون نیز دولت دونالد تاسک به عنوان یک دولت طرفدار لیبرال اروپایی به طور کامل خود را متعهد به انجام آن می داند.
"رادوسلاوسیکورسکی" وزیرامورخارجه لهستان- روزنامه نگاروپناهنده سیاسی در انگلستان - مغزمتفکربرنامه پیوستن این کشور به ناتو بود. او به عنوان نماینده کشور لهستان در "مثلث وایمر" – مجموعه کشورهای فرانسه، لهستان و آلمان- یکی از سه نماینده اتحادیه اروپا بود که 21 فوریه 2014 به میانجیگیری میان رئیس جمهوروقت اوکراین، "ویکتوریانوکوویچ و سه تن از رهبران اصلی معترضین پرداخت. طبعا رئیس جمهور اوکراین از ارتباط تنگاتنگ نماینده لهستان با آشوبگران بی اطلاع بود. مشابه همین اتفاق در مورد "بارتلومیج سینکوویچ"، مسئول امور خارجه و مسئول هماهنگ کننده خدمات ویژه نیز روی داد. سینکوویچ در تاسیس دفتر امنیت ملی لهستان که هم اکنون به عنوان سرویس اطلاعاتی این کشور شناخته می شود، همکاری داشت. او همچنین به عنوان معاون رئیس جمهور در تاسیس مرکز مطالعات شرق مشارکت داشت؛ مرکزی که به عنوان یک پژوهشگاه ملی با تاکید ویژه بر روی مسائل اوکراین و ترکیه به مسائل اروپا و منطقه بالکان می پردازد. طبق توافقی که میان این مرکز و بنیاد کارنگی صورت گرفته است، اقدامات آن تاثیر زیادی بر روی تلقی غرب از رویداد های جاری در شرق داشته است.
الکساندر تورچینف در زمان ریاست جمهوری تیموشنکو در فاصله سال های 2010-2007 در سمت رئیس اطلاعات و معاون نخست وزیر خدمت کرده است. او در آن زمان مراوداتی با دونالد تاسک( نخست وزیر فعلی)، سیروسکی ( وزیر دفاع دولت بعد) و بارتلومیج سینکوویچ (مدیر شرکت اطلاعاتی خصوصی ASBS) مراوادتی داشت.
همانطور که ترکیه با اتکا به نیروهای القاعده در جهت سرنگونی دولت سوریه اقداماتی انجام داد، لهستان نیز از فعالان نازی به منظور سرنگونی دولت همسایه خود بهره می برد. به همین دلیل بکارگیری نوادگان نازی هایی که روزگاری سیا از وجود آنها در ناتو بهره می برد تا با دولت شوروی مقابله کند از سوی مقامات لهستان چندان تعجب برانگیز نیست. به علاوه نباید فراموش کرد که با افشاگری های "ژاک کورسکی" در جریان انتخابات ریاست جمهوری لهستان در سال 2005 مشخص شد پدربزرگ "دونالد تاسک" به صورت داوطلبانه به عضویت "ورماخت" درآمده بوده است. تاسک در ابتدا منکر واقعیت موضوع شد اما در نهایت اعتراف کرد که پدربزرگ او به اجبار در ارتش نازی ها خدمت می کرده است. این مورد به خوبی موید این حقیقت است که واشنگتن چگونه عوامل دست نشانده خود در اروپای شرقی را انتخاب می کند.
بطور خلاصه می توان گفت، لهستان با آموزش عده ای از اراذل و اوباش اقدام به سرنگونی رئیس جمهور قانونی اوکراین کرد. در واقع در حالیکه به طور همزمان در فوریه 2014 وانمود می کرد که در تلاش است تا به توافقاتی با دولت اوکراین دست یابد؛ شورشیان آموزش دیده در صدد بودند که قدرت را در دست گیرند.
به علاوه؛ با توجه به مکالمه تلفنی بین معاون وزیرامورخارجه "ویکتوریانولاند" و سفیرلهستان "جفری آر پایت"، می توان نتیجه گرفت که آمریکا هم در شکل گیری این کودتا دست داشته است. بدین ترتیب، روشن است که دیگراعضای ناتو،ازجمله لیتوانی (درگذشته،اوکراین تحت استعمارامپراتوری لهستانی تبار لیتوانی بود)، واسرائیل به عنوان سازمان دهنده ساختار نظامیان، دراین کودتا نقش داشته اند. چنین ساختاری نشان می دهد که هم اکنون ناتو درحال راه اندازی یک شبکه گلادیو جدید در شرق اروپا می باشد. علاوه براین، بعد از کودتا، عوامل شرکت "گری استون" که زیرمجموعه فرهنگستان است به همکاری با سازمان سیا پرداختند. بیان این حقایق می تواند برداشت ما از کودتای 22 فوریه 2014 اوکراین را تغییر داده و توضیحات ارائه شده از سوی وزارت امور خارجه آمریکا به مطبوعات را زیر سوال ببرد و تحت لوای قوانین بین المللی خود آغاز گر یک جنگ باشد. بنابراین، استدلال غرب از حوادث اخیر به ویژه الحاق کریمه به روسیه و شورشهای فعلی درشرق وجنوب اوکراین چندان قابل استناد نیست.
