صبح روز چهارشنبه، رییس جمهور در جمع مردم استان لرستان، بار دیگر بر یک اصطلاحی تاکید کرد که یکبار محمود احمدی نژاد به خاطر آن متهم شده بود.
به گزارش این پایگاه حسن روحانی با حضور در جمع مردم لرستان گفته است: « در آغاز این دولت تورم ۴۳ درصد بود که خوشبختانه امروز تورم نقطه به نقطه به ۱۶ درصد رسیده است، زیرا دولت در این زمینه قدم‌های بزرگی برداشته است.»
یک روز قبل نیز، در روز سه شنبه، علی طیب نیا، مرد اقتصادی کابینه دولت نیز به همین آمار استناد کرده و آن را نشانه ای از موفقیت دولتی ها دانسته بود. وزیر اقتصاد در جلسه ای که که ظهر امروز با حضور وزیر صنعت معدن و تجارت، تعدای از کارآفرینان برتر کشور، اعضا کمیسیون اقتصادی مجلس ، رئیس صندوق توسعه ملی، معاونان بانک مرکزی و تعدادی از مدیرعاملان بانک های کشور برگزار شد گفته بود: «دولت زمانی که کار خود را شروع کرد تورم نقطه به نقطه کشور به بیش از ۴۰ درصد رسیده بود و باتوجه به تورم بالا تولید هم در کشور با چالش رو به رو شده بود و ب دلیل بی ثباتی اقتصادی به شدت کاهش یافته بود اما حالا شاهد هستیم که با کارهای انجام گرفته در دولت جدید تورم نقطه به نقطه به ۱۶ درصد کاهش یافته است و حالا دولت به دنبال آن است که رونق را به تولید نیز باز گرداند.»
تورم نقطه به نقطه یک فرمول ریاضی است نه یک شاخص اقتصادی
تورم نقطه به نقطه اصطلاحی است که این روزها زیاد از زبان سیاستمداران و مردان اقتصادی دولت می شنویم . اگر بخواهیم تورم نقطه به نقطه را تعریف کنیم، اینگونه می شود: اگر مقایسه شاخص قیمت اردیبهشت ۹۲ ( میانگین موزون قیمت سبد خانوار) به شاخص قیمت مدت مشابه سال قبل یعنی شاخص قیمت در اردیبهشت ۹۱ باشد به آن تورم نقطه به نقطه می گویند . تورم نقطه به نقطه به زبان ساده به ما می گوید قیمت کالاهای مصرفی یک خانواده به طور متوسط در اردیبهشت امسال چقدر نسبت به اردیبهشت پارسال افزایش یا کاهش داشته است .
علیرغم اینکه دولتی ها بر کاهش چشمگیر نرخ تورم تاکید دارند، مردم اما از این کاهش چیزی را احساس نمی کنند. این موضوع دلیلی ندارد جز اینکه آن نرخی که سبب می شود مردم تورم را حس کنند، نرخ تورم سالیانه است و نه نرخ تورم نقطه به نقطه؛ چرا که تورم اصولا كميت و شاخصی دوره‌ای است بنابر اين محاسبه ايستای اين شاخص تنها در يك نقطه بي‌معناست.
در واقع اصلا نرخی به نام نرخ تورم نقطه به نقطه جایی در کتاب های اقتصادی و محاسبات معتبر آماری دنیا ندارد. حتی در خود ایران هم تا قبل از مناظرات انتخاباتی سال ۸۸، این نرخ تورم، یک نرخ تورم ناشناخته بود و جای آن در میان آمارهای اقتصاد خالی.
این موضوعیست که خود کارشناسان اقتصادی مطرح کشور بر آن تاکید می کنند. مهدی تقوی، هضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی پیش از این در گفتگو با افکارنیوز گفته بود: «مواردی که در ایران اتفاق می افتد بیشتر متعلق به اقتصاد های درب و داغون است. استفاده از تورم نقطه به نقطه نوعی پوشاندن خرابکاری دولت هاست. این موضوع دو علت دارد: یکی اینکه خیلی بد عمل کردیم که باعث افزایش نرخ تورم شده است و دلیل دوم به مطالبات نیروی کار بر می گردد. در ایران نرخ تورم ۴۰درصد است اما میزان حقوق ۲۰درصد زیاد می شود. در حقیقت در ایران دولت به دلیل فقدان اتحادیه های صنفی هرکاری بخواهد می کند. بنابراین آنچنان به نرخ تورم توجه نمی شود.»
آنچه که واضح است این است که در هیچ کجای دنیا تورم نقطه به نقطه را حساب نمی کنند و تورم معمولا به صورت ماهیانه، یا سالیانه یا حتی فصلی محاسبه و اعلام می شود. در حقیقت آنطور که کارشناسان می گویند «این نوع محاسبه از نرخ تورم در هیچ کجای دنیا متداول نیست.»
همچنین باید یادآور شد که تورم نقطه به نقطه وقتی ملاك عمل قرار می گيرد كه بخواهند تاثير اجرای يك سياست اقتصادي را در يك ماه نسبت به ماه مشابه در سال پيش بسنجند. درحقیقت در ارزيابي عملكرد دولتها ملاك كارشناسی، نرخ تورم سالانه است.
به نظر میرسد یک دلیل کودکانه دولتها را به استفاده از این شاخص "من درآوردی" علاقه مند می کند و آن اینکه عدد بدست آمده در محاسبه تورم نقطه به نقطه کوچکتر از شاخص تورم علمی است.
در تمام دنیا برای معتبرتر نشان دادن چهره اقتصاد و عملرد اقتصادی دولت ها، چشم اقتصاددانان و تصميم‌گيرندگان به روند تغيير شاخص معطوف است كه همان شاخص تورم در بازه زماني يكساله است و نه نقطه به نقطه يا فصلی.
