به گزارش پایگاه عدالت خواهان"گذشت زمان از خیلی مسایل پرده بر می‌دارد و چهره واقعی اشخاص را نمایان می‌سازد، رویدادهای امتحان‌زا موجب می‌شود آن‌هایی که مشقِ مبارزه با فساد را درس می‌دهند خود در آزمونی ناخواسته قرار گیرند تا ادعاهایشان را در عمل تحقق بخشند.
بویِ تنفرانگیز فسادِ 8000 میلیارد تومانی در صندوق ذخیره فرهنگیان با رایحه‌ی حقوق‌های نجومی مدیرانِ ذخیره‌ی نظام درهم آمیخت و عده‌ای از سیاسیون به این مسئله واکنش نشان دادند لکن اکثریتِ چشمگیری نیز در قِبال این فاجعه سکوت اختیار کردند که نمونه‌های آن را می‌توان در مجلس شورای اسلامی یافت.
موج‌سواران «دَکل‌های نفتی» و «فساد 3 هزار میلیارد تومانی رئیس سابق بانک مرکزی» که زمانی سینه چاک می‌کردند و چنین وقایعی را زیبنده نظام اسلامی نمی‌دانستند اکنون چراغ خاموش جلو می‌روند و در برابر فساد 80 هزار میلیاردی دَم بر نمی‌آورند، آیا این برخورد دوگانه با فساد نیست؟
در خانه ملت کسانی بر کُرسی وکالت مردم تکیه زده‌اند که به معنای واقعی کلمه وکیل‌الدوله هستند و آن هنگامی که زمین و زمان برای اختلاس 80000 میلیارد ریالی می‌گرید، این جُرگه از نمایندگان حتی حاضر نمی‌شوند در نطق‌هایشان بدین موضوع اشاره‌ای نمایند. قضیه زمانی تاسف‌برانگیزتر می‌شود که نمایندگان دولت روی به تطهیر چهره‌ی خاطیان می‌آورند و درصدد توجیه امر بر می‌آیند.
یک‌بار دیگر به رقم جیم شده از صندوق فرهنگیان نگاه کنید، 80/000/000/000/000 ریال! با این پول چه کارهایی می‌توان انجام داد؟ هم‌اکنون چند پروژه در سطح کشور به خاطر نبود اعتبار خوابیده است و دولتمردان از فقدان اعتبار برای پیشبرد آن‌ها صحبت می‌کنند؟ با صفرهای این رقمِ درشت چه تعداد اشتغال پایدار در جامعه ایجاد می‌شود؟ با این پول‌ها چند واحد مسکونی برای نیازمندان ساخته می‌شود تا اصولِ قانون اساسی به نحوِ احسن اجرا شود؟
آن دسته از نمایندگانی که به خاطر تامین منافع جناحی مقابل این فساد مالی سکوت کرده‌اند با آن‌هایی که این فساد را به وجود آورده‌اند تفاوت چندانی ندارند، وکیل‌الدوله‌ها حداقل برای 3 سال و 7 ماه حق ندارند پشت تریبون‌ها حاضر شوند و شعار مبارزه با مفاسد اقتصادی را سر دهند و گذشتگان را سرزنش کنند، چراکه فساد، فساد است و چنانچه عده‌ای از صمیم قلب سودای نبرد با رانت را دارند، در برابر این فسادها نیز اردوکشی کنند و تنها به فکرِ املاک شهرداری تهران نباشند.آناج
جانباز محمد دامن باغ
چه بگویند.
خود کرده را تدیبر نیست