یه گزارش عدالت خواهان گلستان"؛ هشتمین جشنواره اقوام ایران زمین در گلستان به پایان رسید اما بررسی نقاط ضعف و قوتهای این جشنواره می تواند چراغی برای مسئولان برگزاری این جشنواره باشد ، مسئولانی که در این هفت دوره انتقادات را به گوش جان نخریدند و برای نقدهای دلسوزان ارزشی قائل نشدند و همچنان بر جاده تکرار و غفلت سیر می کنند .
اگر بخواهیم از نظر کمیت جشنواره امسال را بررسی کنیم با تعداد کشورهای شرکت کننده بیشتری مواجه می شویم و این نشان می دهد که جشنواره هشتم " بین المللی تر" از سایر دوره های گذشته برگزار شده و حضور مهمانانی از کشورهای سیرالئون ، ژاپن ، کوبا و آمریکای جنوبی ، عراق ، قزاقستان ، افغانستان و ... می رساند که بر روی این بخش کار شده است .
همچنین از لحاظ امنیت نیز که مصادف شده بود با هفته نیروی انتظامی ، بطور ملموس حضور مامورین در همه نقاط نمایشگاه احساس می شد که گفته می شود که بخشی از این اهتمام به خطرات احتمالی از ناحیه هواداران داعش بر می گشت که شاید بخواهند در کار اقوام اختلال و اختلاف ایجاد کنند.
اما امسال با توجه به اینکه از اوایل مهرماه فاصله گرفتیم و از طرفی موج سرمای هوا خیلی زود وارد استان شد ، مردم و تماشاگران در یک فضای سرد از محیط بیرونی بازدید کردند و شب آخر نیز بارندگی شدیدی جریان داشت اما استقبال همچنان ادامه یافت.
اما اگر بخواهیم به کیفیت برنامه های هشتمین جشنواره اقوام ایران زمین بپردازیم حرفی برای گفتن نداریم چرا که در مسیر تکرار گذشته قدم بر داشتیم .
نکته اول اینکه برای معرفی و تبیین گرگان زمین و استان گلستان کار خاصی صورت نگرفت و حتی غرفه ای برای معرفی بزرگان گرگان و گلستان مانند فخرالدین اسعد گرگانی ، حکیم جرجانی ، حکیم میرفندرسکی ، میرداماد ، استاد لطفی و ...نداشتیم . این در حالی بود که از آمریکای جنوبی آمدند و یک چپ گرای مارکسیست را با نقش برجسته ای تبلیغ کردند .
نصب چهره چه گوارا در بهترین مکان ورودی و پرجمعیت سالن نگاه کنجکاو هر مخاطبی را جلب می کرد که این شخصیت کیست و چه کار مهمی انجام داده است ؟
از طرف دیگر بنظر می رسد بانیان این جشنواره بایستی در شکل کار نیز تنوع و بازنگری داشته باشند مثلا برخی اقوام همزمان برنامه اجرا می کنند و این باعث می شود برخی تماشاگران نتوانند از برنامه ها استفاده بهینه کنند ، وانگهی هدف این جشنواره آشنایی اقوام ایران زمین با فرهگ و رسوم یکدیگر است اما وقتی مثلا قوم ترکمن رقص خنجر را اجرا می کند فقط خود ترکمن ها و تعدادی از رهگذران عبوری از آن بازدید می کنند و بقیه اقوام سرگرم کارهای خود هستند .
شاید خوب باشد که در سالهای بعد تدبیری اندیشیده شود تا وقتی یک قومی برنامه ای اجرا می کند بقیه اقوام آنجا باشند و با آن آشنا شوند و به همین منوال سایر اقوام نیز از برنامه های دیگری بادید کنند تا شاهد آشنایی قومیتها با یکدیگر باشیم .
نکته دیگر اجرای بدون مقدمه و عدم تبیین فلسفه آداب و رسوم است . باید بدانیم اکثر مخاطبین جشنواره جوانانی هستند که هیچ اطلاعی اندکی از فلسفه این بازیها ، رسوم و آداب کهن ندارند لذا خوبست در ابتدای هر مراسمی یک نفر به عنوان روایتگر از فلسفه و تاریخچه مثلا "رقص خنجر" یا "رقص کردی" بگوید تا بر دانسته های بازدید کنندگان افزوده شود وگرنه دیدن لحظه ای یک رقص به جای معرفت فقط هیجان اضافه می کند.
مشکل سرویس بهداشتی و پارکینگ نیز چندسالی است که به سوژه تکراری بازدیدکنندگان و غرفه داران تبدیل شده و هنوز راهکاری برای آن دیده نشده است البته در بحث سرویس بهداشتی شاید راه اندازی دستشویی صحرایی توانسته گره کار را تا حدودی باز کرده باشد .
نکته آخر اینکه حجاب به عنوان یک میراث فرهنگی برای مردم ما که مسلمان هستند به شمار می رود و خوب بود که در جشنواره نسبت به رعایت این مورد همت می کردیم تا هم در مقابل اقوام مختلف بر رسوم و میراث خود تاکید کنیم و هم الگویی باشیم برای سایر کشورهایی که در این جشنواره حضور داشتند اما گاها شاهد رفتار سبکی از جانب برخی بانوان بودیم که شان و منزلت یک ایرانی را در مواجهه با یک سیاهپوست سیرالئونی پایین می آوردند.
به هر حال هشتمین جشنواره اقوام ایران زمین به پایان رسید ، جشنواره ای که فقط باید اجرا می شد و شاید می بایست جایگاه برخی بانیان آن را تثبیت می کرد و امیدواریم برای سالهای بعد شاهد جشنواره بهتری باشیم .گلستان ما
محسن شربتی بازدید کننده از جشنواره هشتم
