کیهان نوشت: عارف در عین حال به خیانت این دو به ویژه میرحسین موسوی در دامن زدن به آشوب خیابانی و شورشگری علیه جمهوریت و اسلامیت که موجب ذوق‌زدگی بی‌سابقه جبهه استکبار و گسیل گروهک‌ها برای وارد کردن خسارات بیشتر به کشور و مردم شد، اشاره‌ای نکرده است. انگار که موسوی و کروبی مثلا سال ۶۰-۶۱ درگذشته‌اند و او از دو انقلابی مرحوم حرف می‌زند!!
اگر به بیان دقیق امام خمینی قائل به این باشیم که «میزان، حال فعلی افراد است» که عقل و شرع، این منطق را امضا می‌کند، آنگاه باید پرسید مدعیان اصلاح‌طلبی چرا مایل نیستند به خیانت ۸ ماهه فتنه‌گران که تا مرز شعار «انتخابات بهانه است اصل نظام نشانه است»، «مرگ بر اصل ولایت فقیه»، «نه غزه نه لبنان» و حرمت‌شکنی علیه امام حسین علیه‌السلام پیش رفت، بپردازند؟ چرا با سازمان تروریستی منافقین و سلطنت‌طلبان و حزب صهیونیستی- انگلیسی بهائیت همراه شدند؟ با کدام منطق، چنین عملکردی را می‌توان پای ایفای نقش وسهم برای انقلاب گذاشت؛ دشمنی با اسلام و مردمان خداجو خواندن حرمت‌شکنان روز عاشورا و اصل نظام را نشانه گرفتن، خبر از بوی ضدانقلابی‌گری می‌دهد.
