گرچه آمار دقیقی از تعداد این کودکان دردسترس نیست؛ اما آماری که بر اساس جمع آوری بخشی از این کودکان تهیه شده بیانگر اهمیت وعمق این فاجعۀ عظیم ملی است که صرف نظر از مشکلات ومسائلی که در حال حاضر ایجاد می کند،پیامدهای ناگوارتری درآینده های نه چندان دور برای جامعه در پی خواهد داشت.
باید گفت مسأله کار کودکان عمدتاً با فقر خانواده ها در ارتباط است؛ کودکان خانواده های کم درآمد و بی بضاعت ناگزیرند که یا با شرکت در کارهای دسته جمعی و یا یافتن کاری در خارج از منزل به نحوی در افزایش درآمد خانواده تأثیر گذار باشند.
فقر خانواده ها یکی از جنبه های عقب ماندگی اقتصادی اجتماعی و فرهنگی است که امروزه گریبانگیر بسیاری از جوامع و کشورها شده است. عامل عمده دیگری که موجب روی آوردن کودکان به بازار کار می باشد، فقدان یا نامطلوب بودن مراکز آموزشی و یا دور بودن این مراکز از محل زندگی کودکان است.
اما در این میان برخی از افراد برای اینکه به زعم خود کمک و نوآوری داشته باشند، دست به برخی اقداماتی می‌زنند که در رابطه با کمک به هم‌نوع هیچ توجیهی ندارد.
در همین زمینه مدتی است که برخی از هنرمندان کمپین سلفی با کودکان کار را به منظور حمایت از انها در برخی از نقاط شهر تهران به راه انداخته اند و بلافاصله در صفحه های اجتماعی منتشر می کنند تا پست های آنها لایک خورده و چهره خودشان محبوب تر شود و حتی شاید بتوان گفت که با این کار به نوعی کودکان کار را تحقیر می‌کنند.
به نظر می‌رسد این اقدام نیز در ادامه برخی از اقدامات بیهوده و به ظاهر روشفکرانه عده‌ای است که آن را ابزاری برای خود نمایی کرده‌اند. کمپینی که در حمایت از کودکان خیابانی راه افتاده است آیا واقعا می تواند مرهمی بر دستان پینه بسته کودکان کار بزند.
کار در خیابان علاوه بر اینکه گریبانگیر هزاران کودک این سرزمین است نشان دهنده ناکارآمدی سیاست های اتخاذ شده در خصوص مسائل و معضلات اجتماعی است؛ که متاسفانه کمک این کودکان به ابزار دست برخی از چهره هایی تبدبل می شوند که برای جلب توجه بیشتر حاضر می‌شوند کودکان کار را جلوب دوربین ها بیاورند.
به هرحال شاید دلسوزی با کودکان کار امری شایسته باشد اما شایسته تر از این موضوع همدلی با آنها است؛ به طوری که با کمک به مؤسساتی که در این زمینه فعالیت می‌کنند و یا تأسیس کانون های آموزشی برای این کودکان می‌توان سرنوشت بهتری را برای این کودکان رقم زد.
اگر این بازیگران و هنرمندان به جای گرفتن عکس سلفی با کودکان کار که هیچ مشکلی از آنها را حل نمی‌کند، درصدی از درآمدهای خود را برای کمک به این کودکان در نظر می گرفتند و مراکز آموزشی و بازپروری این کودکان را یاری می‌دادند اکنون مشکل کودکان کار حل شده بود.
