آقای قاضی زاده هاشمی چرا به جای دخالت در امور سردار قلم و حرم، بر سر حسن روحانی فریاد نمی‌کشد؟

دولت هنوز از موضوع برکناری علی جنتی، وزیر فرهنگ ارشاد اسلامی فارغ نشده که موضوع سخنان جنجالی وزیر بهداشت که به سرداران حرم، عَلَم و قلم در کنگره انجمن علمی روان‌پزشکی ایران حمله کرد نقل محافل خبری شده است.

سید حسن قاضی‌زاده هاشمی در سخنرانی که ایراد کرد از همه ایراد گرفت و گفت: «خودشیفتگی مسئولان کار دست مردم می‌دهد در کشور ما هر کسی اظهارنظری دارد مثلاً یکی سردار علم بوده، نوحه می‌خواند و رئیس‌جمهور و مسئولان را زیر سؤال می‌برد دیگری می‌شود سردار حرم و در همه حوزه‌ها اظهارنظر می‌کند؛ یکی نیز سردار قلم بوده و در همه حوزه‌ها حرفی دارد.»[1]

وزیر بهداشت در اظهاراتی عجیب‌تر می‌افزاید: «امیدوارم سیاست‌گذاران، دولت، مجلس، خطبا، ائمه جمعه و هر کسی که در کشور تریبونی دارد زحمات شما روان‌پزشکان را زیاد نکند و اعصاب مردم را تحت تأثیر قرار ندهد،‌ تهمت نزنند، اضطراب را تحمیل نکنند و اگر آبی برای شما نمی‌آورند کوزه را هم نشکنند تا شاهد کاهش اختلالات روان‌پزشکی باشیم.»

اما هاشمی در حالی از موضوع اظهارنظر شخصیت‌ها در غیر حوزه تخصصی‌شان با چنین لحن تندی گلایه می‌کند و در تله‌ای که خود از آن بیزاری می‌جوید گرفتارشده که اخیراً در حوزه استحفاظی وی چالش‌های مختلفی به وجود آمده است که وزیر بهداشت آن‌ها را بی‌پاسخ گذاشته است.

موضوع روغن پالم که پیش‌ازاین قاضی‌زاده آن را به‌شدت مضر دانسته بود و رئیس‌جمهور در سفر به مالزی آن را سالم توصیف کرده بود یکی از موارد مربوط به‌سلامت مردم است که آقای وزیر آن را بی‌پاسخ گذاشت.

ماجرا ازاین‌قرار بود که در دو سال گذشته برخی شرکت‌های لبنی از روغن پالم در محصولات خود استفاده می‌کردند که وزیر بهداشت در موضعی منفی نسبت به این کار گفت: «روغن پالم به دلیل نوع کیفیتی که دارد، برای سلامتی مضر است و تخلفات موجود نشان می‌دهد که به جای چربی طبیعی از بدترین نوع چربی صنعتی استفاده کرده‌اند.» اما چندی پیش رئیس دولت یازدهم در دیدار با نخست‌وزیر مالزی برخلاف نظر وزیر بهداشت بیان کرد که «مالزیایی‌ها از این روغن استفاده می‌کنند و سلامتی آنان نیز خوب است، برای تبیین ویژگی‌های این روغن از لحاظ سلامتی، ما منتظر سفر هیئتی از طرف مالزی به ایران هستیم.»[2]

حال سؤال مهمی که به وجود می‌آید این است که موضوع سلامت مردم دراین‌بین چه می‌شود و چرا وزیر بهداشت در موضوع تخصصی خود به میدان نمی‌آید و درستی سخنان دو سال پیش خود را به جای اظهارنظر درباره مواردی که در حوزه تخصصی وی نیست، ثابت نمی‌کند و چرا به جای داد بر سر سردار قلم و حرم و علم، بر سر رئیس خودش فریاد نمی‌کشد؟

موضوع دیگر به مسئله واکسن‌های آنفلوانزا مربوط است که شایعاتی در مورد کیفیت آن به وجود آمد. وزیر بهداشت در اینجا نیز به دفاع از محصولات پزشکی و صنف بهداشت پرداخت و حتی در این زمینه از رهبر معظم انقلاب برای پیشبرد اهدافش استفاده کرد. قاضی‌زاده هاشمی درحالی‌که بیان می‌کرد شأن وزیر بهداشت بیش از آن است که برای فروش تعدادی واکسن در انبار مانده تبلیغات کند، در اقدامی قابل‌تأمل بیان داشت: «مردم همان واکسن آنفلوانزایی را تزریق می‌کنند که رهبری تزریق کرده است.»[3]

وزیر بهداشت در اینجا نیز به قول خودش برای چند واکسن در انبار مانده خارج از حوزه تخصصی خود عمل کرد و وارد حوزه امنیت سلامت رهبر انقلاب شد که از فردی در سطح جایگاهی وی کاملاً بعید است. باید از وزیر بهداشت پرسید که این حوزه چه ارتباط به وی داشت که تا این سطح با بی‌مبالاتی و سهل‌انگاری به فرض صحت آن، اسرار محرمانه نظام را برای موضوع دسته چندمی فاش می‌کند؟

قاضی‌زاده هاشمی به عنوان فردی که بایستی با اظهارات خود نسبت به ایجاد سلامت روانی و سلامت تغذیه مردم ایران کوشا باشد بعضاً در حوزه تخصصی خود مانند محصولات تراریخته پاسخ صریحی به مردم نمی‌دهد و تنها از این محصولات دفاع کرده و مضرات آن را شایعاتی آمیخته به غرض توصیف می‌کند.[4]

به نظر می‌رسد وزیر بهداشت بایستی مردم را محرم دانسته و در مورد سلامت آن‌ها به جای گلایه از خطبا و ائمه جمعه و دادن نسبت‌های ناروا با آنان که در حوزه تخصصی وی نیست پاسخگوی مردم باشد. البته سال پایانی دولت است و بعضاً دیده می‌شود که سخنان جنجالی و حاشیه محور با اهداف سیاسی، تبلیغی و انتخاباتی از سوی سیاستمداران برای جلب افکار عمومی و بعضاً انحراف اذهان از موضوعات مهم دیگر ایراد می‌شود اما باید گفت که حوزه بهداشتی و سلامتی مردم جایگاه بسیار خطیری است که به یک متخصص سلامت نیاز دارد نه یک سیاستمدار.