به گزارش پایگاه عدالت خواهان ایران" دومین جلسه از سلسله جلسات مجازی بر مدار انتخاب درست، به همت هسته مکتب امام خمینی رحمه الله علیه و هسته بازاریابی سیاسی مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه السلام و با حضور مصطفی غفاری عضو هیئت علمی دانشکده معارف اسلامی و علوم سیاسی دانشگاه امام صادق علیه السلام و مؤلف کتاب‌های «فتنه‌ی تغلب» و «از نیمه خرداد» برگزار شد.
مصطفی غفاری در این جلسه که با موضوع ایده و سیره انتخاباتی رهبر معظم انقلاب برگزار شد، ضمن اشاره به موضوع مشارکت حداکثری و انتخاب گزینه اصلح به عنوان دو لایه گفتمانی رهبر انقلاب اسلامی در انتخابات، از لایه‌ای دیگر از نقش‌آفرینی ایشان که معمولاً نادیده گرفته می‌شود، تحت عنوان «صیانت از اصل نهاد انتخابات» نام برد.
وی در توضیح این گزاره، کنشگری مقام معظم رهبری در انتخابات 88 را فراتر از موضوع مشارکت حداکثری مردم و انتخاب اصلح و در قامت صیانت از نهاد انتخابات تحلیل کرد.
غفاری در ادامه طرح بحث، ضمن اشاره به اینکه نهاد انتخابات در جمهوری اسلامی نهادی جوان است که به واسطه حرکت انقلاب اسلامی متولد شده، تصریح کرد: اگر مؤلفه صیانت از این نهاد نوپا را به عنوان یکی از ارکان نقش‌آفرینی مقام معظم رهبری در انتخابات لحاظ نکنیم، تحلیل برخی موضع‌گیری‌ها و عملکردهای ایشان ممکن نخواهد بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق علیه السلام در بخش دیگری در پاسخ به این سؤال که پرداختن دیرهنگام یا زودهنگام به موضوع انتخابات چه تبعاتی خواهد داشت، گفت: در این مسئله، متغیر مستقل ما حرکت عقلانی و بر اساس منافع ملی بودن است و نه ورود دیر یا زود هنگام.
وی ادامه داد: اگر ورود زودهنگام به انتخابات همراه با لحاظ مؤلفه‌های کنش عقلانی باشد، کمک‌کننده خواهد بود و اگر پرداخت ما به این مسئله همراه با معیارهای هیجانی و به دور از عقلانیت باشد، قطعاً به ضرر کشور تمام خواهد شد.
غفاری در تبیین بهتر دوگانه هیجان و عقلانیت در انتخابات، اظهار داشت: علی رغم آنکه ممکن است تحریک عنصر هیجان، منجر به افزایش مشارکت در کوتاه مدت شود، در بلند مدت با تبعاتی منفی همراه خواهد بود.
وی در ترسیم حالت اول، وضعیتی را مطرح کرد که در آن، چارچوب رقابت سیاسی به دستور کار رقابت سیاسی تبدیل و خطوط قرمز در فضای رقابتی نادیده گرفته شود و افزود: در این صورت، هرچند ممکن است شاهد مشارکت بالا باشیم اما همچون انتخابات سال 88 کام مردم تلخ خواهد شد.
غفاری در ادامه ضمن تاکید مجدد بر زیربنا بودن اصل نهاد انتخابات در نسبت با مشارکت بالا و انتخاب گزینه اصلح، تصریح کرد: عبور از خطوط قرمز توسط هر شخص و جناحی محقق شود، قطعاً خطا خواهد بود.
مؤلف کتاب فتنه تغلب، در توضیح حالت دوم وضعیتی را ترسیم کرد که در آن تلاش می‌شود با ایجاد دو قطبی‌های کاذب، آمار مشارکت مردمی بالا برود و این دست اقدامات را نوعی شوک درمانی برای جامعه توصیف کرده و گفت: نتیجه این شوک درمانی چیزی جز بی حس شدن جامعه در آینده نیست و لذا مشارکتی که با دو قطبی سازی‌های کاذب بالا برود مشارکتی اصیل نخواهد بود.
مصطفی غفاری در قسمت دیگر این جلسه مجازی، در تأیید این نکته که بین مشارکت یا عدم مشارکت در انتخابات و پذیرش یا عدم پذیرش چارچوب سیاسی موجود ارتباط وجود دارد، به سه دلیل به عنوان دلایل مشارکت پایین مردمی اشاره کرد.
وی شرایط عمومی و اجتماعی افراد جامعه و دو قطبی‌سازی‌های کاذب را دو عامل در جهت کاهش مشارکت مردم دانست و به عنوان سومین و مهم‌ترین عامل از کاهش کفایت سیاسی نظام موجود از نگاه مردم نام برد.
غفاری به فراخور موضوع، سه گزاره گفتمانی رهبر معظم انقلاب را در درمان مشارکت پایین اینطور احصاء کرد: عدم عبور از خطوط قرمز در رقابت‌ها، عدم بی‌تفاوتی مردم نسبت به سرنوشت کشور و در آخر نیز برجسته‌سازی نقاط کارآمدی نظام و نگاه به انتخابات به عنوان ظرفیتی برای افزایش این کارآمدی.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا مقام معظم رهبری در مورد ملاک‌هایی که در ارتباط با گزینه اصلح ارائه می‌دهند، مصداق خاصی را در نظر دارد؟ به تصریحات معظم‌له در این مورد اشاره کرد و گفت: در نگاه رهبر انقلاب، انتخابات متعلق به مردم است و رهبری صرفاً معیارها را روشن خواهد کرد و چه بسا ممکن است معیارهایی که ارائه می‌دهند، در مورد هیچ نامزدی صدق نکند.
غفاری ادامه داد: در ارتباط با این موضوع، رهبری در سال 88 فرمودند که حتی اگر کسی نظر من را حدس بزند، بازهم برای مردم حجت نیست و این مردم هستند که باید انتخاب کنند.
این استاد دانشگاه در نفی این نگاه که مشارکت پایین باعث حضور افراد هم جهت‌تر با موازین انقلاب اسلامی و در نتیجه انتخاب گزینه مطلوب ما خواهد شد، افزود: با رجوع به اندیشه‌های مقام معظم رهبری متوجه می‌شویم در نگاه ایشان مشارکت مردمی موضوعیت دارد و ما حق نداریم از کاهش مشارکت خوشحال باشیم.
وی در ادامه این بحث و به عنوان نکته‌ی پایانی گفت: البته هیچ تضمینی وجود ندارد که با کاهش مشارکت، گزینه مورد نظر ما از صندوق‌های رأی خارج شود و به فرض خروج نامزد مدنظر ما، اساساً دولتی که با پشتوانه مردمی پایین و سرمایه‌ی اجتماعی حداقلی وارد کار شود، روند مطلوبی نخواهد داشت.