به گزارش پایگاه عدالت خواهان ایران" با کناره گیری «سید حسن خمینی» از انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم اینبار بازهم نام «محمد جواد ظریف» به عنوان یکی ازنامزدهای بالقوه این جریان مطرح شده است. ظریف که از ابتدای حضور در دولت روحانی در قامت وزیر خارجه مورد توجه اصلاح طلبان بوده است، برای برخی گروه‌های این جناح سیاسی به عنوان آرزوی غایی نامزدی در انتخابات مطرح می شود.
البته ظریف بارها و بارها گفته است که در انتخابات شرکت نمی کند و عزمش بر نیامدن است. هرچند که برخی بیان می کنند که این تصمیم جدی نیست و می توان درفضای سیاسی کشور طوری مهره ها و اتفاقات را کنار هم چید که همه چیز به آمدن ظریف و کاندیداهای که عنوان می کنند علاقه ای به حضور در کارزار ندارند ختم شود.
در همین رابطه مطرح می شود که عصبانی کردن نمایشی ظریف یکی از راه‌هایی است که می تواند فضای سیاسی و تبلیغاتی برای حضور وی در انتخابات را فراهم کند و حتی به عنوان یک امتیاز تبلیغاتی از آن در انتخابات 1400 استفاده شود. خود وی در متنی اینستاگرامی تهدید کرد که اگر فرمان (تخریب وی و تیم هسته‌ای) را ادامه یابد، شاید هم نامزد بشود و در این باره بیان کرد: «بر عزمم برای نامزد نشدن استوارم ولی تداوم فشارها، آزارها، افتراها و تهدیدها در اقبال عمومی و در این، تاثیر معکوس دارد».
بنابراین امکان دارد که اصلاح طلبان طی سناریویی انتخاباتی با طرح «ظریف - بایدن» بخواهند وی را به عنوان کاندیدا جا بیندازند. شروع سلسله تخریب های ظریف و آنرا به اسم رقیب سنتی جا زدن از تاکتیک های عملیات روانی برای «راه بنداز، جا بنداز» کاندیداتوری ظریف خواهد بود.
اما اصلاح طلبانی هستند که با ظریف میانه خوبی ندارند و وی را محافظه کار، فردی که دائما قهر می کند و استعفا می دهد و ثبات مدیریتی ندارد و غیر مدیر می خوانند. نهایتا در خصوص ظریف در بسیاری از محافل سیاسی اصلاح طلب مطرح می شود که وی در حد معاون اولی است و باید در دولت آینده ادامه دهنده موضوع مذاکرات برجام باشد.
در همین رابطه، «اسماعیل گرامی‌مقدم» فعال سیاسی اصلاح طلب که پس از فتنه 88 مدتی از کشور خارج شده و سپس برگشت، درباره انتخابات 1400 گفت: «بهترین گزینه برای اصلاح‌طلبان فردی با هویت اصلاح‌طلبی است، نه ظریف.»
گرامی مقدم تاکید کرد: «در انتخابات 1400 باید نامزدی معرفی کنیم که بعد از انتخابات هزینه‌ای بر دوش ما نباشد. نه اینکه سرمایه اجتماعی خود را به حمایت از فردی اختصاص دهند که بعدا رئیس دفتر او بگوید که اصلاح‌طلبان نقش نداشتند. براساس این چارچوب می‌توان ارزیابی کرد که اصلاح‌طلبان با نامزدهای مطرح شده چطور مواجه شوند، حالا ظریف باشد یا هر فرد دیگری.»
بنابراین برخی اصلاح طلبان عنوان می کنند که تاریخ مصرف ظریف با همه تعریف و تمجیدهایی که از وی می شود به سبب عدم حصول نتیجه در برجام و انتظاراتی که در مردم ایجاد شده بود و محقق نشد، گذشته است.
همچنین «فیاض زاهد»، کارشناس سیاسی اصلاح طلبان درباره کاندیداتوری ظریف و ادامه راه روحانی توسط او می گوید: «حالا فرض كنيد آقاي ظريف وارد ميدان شود، آن هم به عنوان فردي كه حتما از خودش يك ارزيابي شخصي دارد و مي‌داند كه محبوب است و سرمايه اجتماعي دارد و آن را هم به كسي مديون نيست. اين اتفاق خوب است ولي يك نكته منفي هم دارد و آن اينكه در دنياي امروز هيچ‌كس نمي‌تواند به تنهايي يك دولت را اداره كند؛ آن وقت بايد سوال كرد كه آقاي ظريف بالانس با نيروهاي مختلف، نهادها، عناصر سياسي، نيروهاي ملي، گروه‌ها و نهادهاي حاكميتي را چگونه برقرار مي‌كند!»
وی می افزاید:« بسياري آقاي ظريف را كانديداي راي‌آور مي‌دانند ولي او را شخصيت توانايي در اداره كشور نمي‌دانند و مي‌گويند كه به هر حال او يك هندوانه نگشوده است و تجربه مديريت داخلي مثل استانداري يا وزارت داخلي را ندارد. اينها ابهاماتي است كه درباره محمدجواد ظريف وجود دارد.»
«علی محمد نمازی» عضو حزب کارگزاران سازندگی درباره شخصیت ظریف و توانایی او برای اداره کشور می گوید: «رئیس جمهور باید بتواند از اختیارات خود برای حل مشکلات اقتصادی و معیشتی کشور و ایجاد رفاه و آسایش برای مردم استفاده کند. من چنین شخصیتی در ظریف ندیده ام، البته شاید هم تاکنون زمینه برای او فراهم نبوده است.»
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب درباره علت اقبال اصلاح طلبان به ظریف گفت: شاید بیشتر مطرح شدن نام محمدجواد ظریف به عنوان نامزد اصلاح‌طلبان به این دلیل باشد که اصلاح‌طلبان به این نتیجه رسیده اند که گزینه‌های اصلی آنها از فیلتر شورای نگهبان عبور نخواهند کرد.
روزنامه اصلاح طلب آفتاب یزد هم با مطرح کردن این سئوال که «چرا ظریف گزینه مناسبی نیست؟» نوشت: «دلسردی مردم از جریان اصلاحات بسیار عمیق‌تر از این است که با تبلیغ گزینه ظریف و با تاکید بر گزینه‌هایی چون تقابل یا مذاکره به دو قطبی‌سازی بپردازند و به دنبال جذب مردم باشند. عملکرد اصلاح‌طلبان و منفعت‌طلبی آنها در این هشت سال باعث شده اعتماد مردم به آنها به کمترین حد خود برسد.»
این روزنامه اصلاح طلب با اعلام این هشدار به ظریف که « آقای ظریف؛ مواظب باش ابزاری برای در قدرت ماندن برخی نشوی که این ره یک قربانی دارد و آن هم شخص وزیر خارجه فعلی است!»، نوشت: «برای محمد جواد ظریف بهترین سناریو می‌تواند این باشد که بعد از 1400 بازنشسته شود و همانطور که خودش نیز پیش از این اشاره کرده بود به تدریس در دانشگاه ادامه دهد. از ظریف شاید در این صورت با نام کسی در تاریخ یاد شود که یکبار به میدان آمد و به عنوان وزیر خارجه برای حل مشکلات کشور گام‌هایی را برداشت اما مسیرش به دلیل مخالفت‌های داخلی و حضور ترامپ در آمریکا به بن بست رسید اما اگر او به کارزار انتخاباتی 1400 وارد شود احتمالا نه تنها شانسی برای پیروزی ندارد بلکه به عنوان کسی از او یاد می‌شود که سرنوشت سیاسی خود را به انتخاب یک رئیس جمهور در آمریکا (بایدن) گره زد. برخی اصلاح‌طلبان و اعتدالیون برای اینکه بازهم بتوانند در قدرت بمانند اینبار به ریسمان ظریف می‌خواهند چنگ بزنند و در این راه نسبت به سیاست‌های بایدن نیز ساده اندیشی‌هایی وجود دارد.»
در واقع روزنامه آفتاب یزد اعلام می کند که هشت سال مردم منتظر وعده گشایش اقتصادی برجام و مذاکره باکدخدا بوده اند و وضعیت امروز کشور نسیب آنها شده و دیگر نمی توانند 8 سال دیگر در این حوزه تحمل کنند و این موضوع بسیار کشور را فرسوده کرده و سرمایه اجتماعی زیادی را به باد داده است و ادامه روند فرسایشی مذکور برای کشور امکان پذیر نیست و مردم نیز وقعی به آن حتی با برند ظریف نمی نهند.