به گزارش  پایگاه  عدالت خواهان ایران" با بخشی از توده‌های اجتماعی که وارد مباحثه می‌شوید، سؤال آنها این است که «چرا رأی بدهیم؟».

این امر مسئله‌ای منتج از عملکرد و مدیریت دولت‌ها و دولتمردان است و آسیب‌شناسی آن چند سال به طول می‌انجامد و اجرا و بازسازی آن سال‌ها.

مشارکت جامعه مدنی مهم‌ترین معضل انتخابات پیش‌رو به شمار می‌رود و هیچ تلاشی برای حل‌وفصل آن، حداقل به صورت علنی به چشم نمی‌آید. وقتی مردم به نتیجه برسند که مشارکت آنان در نحوه مدیریت تغییری ایجاد نمی‌کند شکی نیست که دچار «بی‌تفاوتی » شده و روی روزمرگی‌های خود متمرکز می‌شوند. این مهم خود دروازه «پاندمی مرگ جامعه پویا» است و تمامی سیاست‌گذاران موظف به جلوگیری از آن برای حراست از امید اجتماعی هستند.