به گزارش پایگاه عدالت خواهان ایران" مرتضی مبلغ، فعال چپ و عضو شورایعالی سیاستگذاری اصلاحطلبان به تازگی در بخشی از یک مصاحبه با روزنامه آرمان ملی درباره باخت انتخاباتی جریان چپ و کاهش مشارکت در انتخابات گفته است:
"مشکل کاهش مشارکت مردم را نمیتوان به هیچ وجه به رویگردانی مردم از جریان اصلاحات تفسیر کرد. این مغالطه بزرگی است؛ چون اتفاقا مردم بهخاطر اینکه طرفدار و خواهان اصلاحات سازنده در کشور هستند این رفتار را از خود نشان دادهاند. چون شاهدند که در انتخابات شرکت میکنند اما سازوکارهای ساری و جاری در مدیریت سیاسی کشور به گونهای است که برای نهادهای برخاسته از رای مردم مشکلسازی شده و اجازه ظهور و بروز واقعیت داده نمیشود. یعنی جریاناتی در کشور هستند که دارای قدرت گستردهای هستند که برای هرچه با منویاتشان تناسب نداشته باشد، مشکل ایجاد میکنند و این موضوع جدید هم نیست."
*اگر این موضوع جدید نیست و همواره در مقابل رأی مردم، مشکلسازی میشود؛ پس چرا اصلاحطلبان با علم به این معضل اما در سال 88 برای کسب قدرت، کشور را به آتش کشیدند و چرا برای رأی آوردن آقای روحانی آنهم در طول 2 دوره، خود را "فدائیان روحانی" قرار دادند؟!
مشکل اینجاست که جریان اصلاحات همچون پیکری که یک وزنه سنگین به پای آن بسته شده و در دریا رها شده است؛ قصد دارد نظام و مردم را نیز با خود به قعر بکشد. و از همین رو دست به بیان چنین بافتهها و اظهارات عجیبی میزند.
اما مردم گناهی ندارند که گزینههای چپها برای تمام مناصب انتخابی کشور، گزینههایی ناکارآمد هستند و نمیتوانند مطالبات مردم را محقق کنند.
به دیگر سخن اینکه آقای مبلّغ به جای این همه آسمان و ریسمان بافتن، فقط کافی بود گزینه "عذرخواهی از مردم" را بر زبان بیاورد تا مجبور به زیر سؤال بردن بدیهیات عقلانی نشود.
عدم شرکت کسانی از مردم در انتخابات نیز یک حق شهروندی است و کسی نمیتواند برای آن تعیین تکلیف کند.
اما بدیهی آنست که با حضور کسان دیگری از همین مردم در انتخابات و برداشته شدن "گام اول" با حضور اصولگرایان در مجلس؛ مشکلات کشور در مسیر مرتفع شدن قرار خواهد گرفت و طبیعتا امثال آقای مبلغ باید صورت جدیدی از ربط دادن نامتجانسها در سیاستبازی را آماده کنند زیرا اظهارات سابق آنها منسوخ خواهد شد!
به نفع "آبان 98" انتخابات را تحریم کردیم
صدای اشرار را میشنوند، صدای مردم را نه!
محمود میرلوحی، فعال اصلاحطلب و عضو شورای شهر تهران به تازگی در بخشی از یک مصاحبه با خبرآنلاین درباره چرایی تحریم انتخابات مجلس یازدهم از سوی اصلاحطلبان گفته است:
"برآورد کارشناسی ما این بود که جامعه و اکثریت رای دهندگان دیگر همراه نمی شوند. بالاخره بعد از ۹۶ حوادثی مثل دی ماه یا آبان ۹۸ رخ داد که نمیشود آنها را نادیده گرفت. ما گلایهها و شکایات مردم را در هرجایی می شنویم و نمیتوانیم این صداها را کتمان کنیم و نشنویم. به این ترتیب اصلاحات به این نتیجه رسید که اگر کنار اکثریت بماند بهتر از این است که به میدان بیاید!"
*ملاک صحّت یک انتخابات "قانون" است و اینکه کسانی از مردم در انتخابات شرکت نکردند؛ اگرچه یک رفتار ناصحیح اما حق انتخاب داشتند و کسی نمیتواند آنها را به چیزی مجبور کند.
حساب مردم نیز از صف اشرار آبان 98 جداست.
اما بحث انتخابات در میان سیاستپیشگان و رجال یک کشور، بحث دیگریست...
با استدلال آقای میرلوحی، منطقا اگر اصلاحات احساس کند که سمت حرکت عمومی به سوی هر رفتار اشتباهی باشد؛ پس اصلاحطلبان از همان رفتار حمایت خواهند کرد!
و این یک ابنالوقتی آشکار، خیانت به اکثریت و ضدّیت با حاکمیت سیاسی است.
اولا اصلاحطلبان مدتها پیش از انتخابات مجلس یازدهم، مردم را به عدم حضور در انتخابات تشویق میکردند
مقولهای که در کنار کارنامه بد اصلاحطلبان در مجلس، شورای شهر و دولت موجب نارضایتی مردم و عدم شرکت برخی از افراد در انتخابات شد.
ثانیا شأن یک رجل سیاسی و یک حزب، اینست که اهل صلاح و مصلحت باشد و خیر و شرّ را به مردم بگوید نه اینکه روزگار را با نان به نرخ روز خوری سپری کند.
در بحث آبان 98 نیز اعتراض مردم در همان روز اول و با کنار رفتن از خیابان، از صف اشرار و اوباش جدا شد و کسانی که ماندند و آتش زدند و حمله کردند، هیچ چیزی جز اشرار نبودند. در عین حال با خوانش اظهارات میرلوحی بهتر مشخص میشود که "فرماندهان فتنه اقتصادی" چه کسانی هستند، چرا درباره معضل گرانی که اعتراض اصلی مردم است و آنها عاملش هستند، عذرخواهی نمیکنند، چرا در سمت رفتارهای شرارتگونهای مثل اغتشاشات آبان و فتنه 88 قرار دارند و چرا از هیچ نکته مثبتی درباره نظام اسلامی، مردم و انتخابات سخن نمیگویند؟
پیش از این و 3 ماه قبل از بروز اغتشاشات آبان 98؛ علیرضا علویتبار، از تئوریسینهای اصلاحطلب در یک خط دهی به اشرار تأکید کرده بود که آنها پس از به خیابان آمدن بایستی مراکز حساس نظام را اشغال کنند.
لازم به تأکید است اینکه میرلوحی اغتشاشات اشرار در آبان 98 را سمت و سوی اکثریت مینامد، جای تأملات بسیاری دارد...