در پی انتشار خبری از قول آقای واعظی رییس دفتر ریاست جمهوری مبنی بر تذکر آقای روحانی به ریاست سازمان صدا وسیما در حاشیه جلسه روز چهارشنبه هیئت دولت، یک منبع مطلع جزئیات بیشتری از این موضوع را منتشر کرد.
به گفته این منبع آگاه آقای دکتر روحانی از آقای علی عسگری خواسته است از این پس صرفا بسته های خبری تهیه شده در نهاد ریاست جمهوری عینا، بدون هرگونه دخل و تصرف و دقیقا آنگونه که در معاونت ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رییس جمهور تهیه می شود، باید از صدا وسیما پخش شود.
این منبع اضافه کرد رییس صدا وسیما در جواب با تاکید بر اینکه صدا وسیما تاکنون کمال همکاری را با دولت داشته و این امر برای همه مخاطبان مشهود است، با این درخواست مخالفت کرده و گفته است که چنین درخواستی در دوره هیچ یک از روسای جمهوری پیشین سابقه ندارد و با هویت رسانه و آرامش جامعه در شرایط فعلی نیز ناسازگار است.
آقای علی عسکری همچنین تاکید کرده چنین اقدامی به نفع خود دولت هم نیست و اعتبار فعالیت های رسانه ای دولت را به شدت نزد مخاطبان زیرسوال برده و آن را کم اثر میکند.
در همین زمینه فارس، در گزارشی نسبت به اعمال فشار دولت دوازدهم به رسانه ملی نوشت: تیم اطلاع رسانی دولت با فشار به صداوسیما دنبال ایجاد یک بدعت جدید برای رئیسجمهور است که تا به حال سابقه نداشته است؛ این تیم بعد از آنکه در تحمیل برخی مستندهای خاص خود به رسانه ملی ناکام ماند و برخی پروژههای عملیات روانی آن شکست خورد حالا بدنبال آن است تا بستههای خبری آقای رئیس جمهور در مراسم مختلف را خود تهیه و تدوین کند و فقط صداوسیما پخش کننده باشد.
بنا بر این گزارش، تذکری که از سوی رئیس جمهور به صداوسیما داده شده است و واعظی هفته پیش آن را رسانهای کرد نیز در همین زمینه بوده و رئیس جمهور خواستار پخش بستههای تبلیغاتی و خبری ویژه خود به جای آنچه به صورت معمول برای روسای جمهور مختلف گروههای مختلف خبری تلویزیون تولید میکردهاند، شده است.
شاید مسئولین صداوسیما وقتی این همه آنتن زنده به دولتمردان در مراسمها و شهرستانهای مختلف اختصاص میدادند آن هم در حالی که در هیچ دولتی سابقهای برای این کار با این حجم وجود نداشت باید فکر این لحظه را میکردند که رئیس دولت بقیه آنتن صدا و سیما را نیز برای خود طلب کند.
دولت از مدتها قبل به دنبال راهاندازی شبکه تلویزیونی اختصاصی برای خود بوده است تا بتواند دیدگاههای سیاسیاش را در بزنگاههای کشور به افکار عمومی منتقل کند اما به دلیل محدودیتهای قانون اساسی این کار میسر نبوده و نشده است.
وادادگی صدا و سیما هم حکایت دیگر ماجراست که دائم برای دولت رپرتاژ میرود و آنتن زنده خود را بیحساب و کتاب در اختیار روحانی و دولتمردانش قرار میدهد، در حالی که افکار عمومی از رسانه ملی توقع دارند دردها و نقدهایشان را بیان کند.
به عنوان مثال در همین سفر سیستان و بلوچستان رئیس جمهور، رسانه ملی به گونه ای سفر را برجسته کرد و پوشش داد که گویی حسن روحانی به محروم ترین و بدترین نقطه سیل زده رفته است در حالی که چابهار و منطقه آزاد باصفای آن در این فصل میزبان رئیس جمهور بود تا سفر به نام سیل و سیل زدگان باشد و به کام دولتمردان!
منتقدین معتقدند آقای رئیس جمهور در پیچ و خمهای اصلی کشور معمولا به میدان نمی آید یا آنگونه دوست دارد کاملا یک طرفه و مونولوگ با مردم حرف میزند و اجازه نمیدهد نماینده یا نمایندگانی از رسانه ملی با او گفتوگویی حتی نرم انجام دهند و بعنوان مثال در ماجرای سقوط هواپیمای اوکراینی نخست وزیر کانادا گوی سبقت را از رئیس جمهور ما در همدردی با بازماندگان ربوده بود.
خبرهای موثق حکایت از آن دارد که تا الان رئیس صدا و سیما این درخواست را نپذیرفته و گفته است ما برای هیچ یک از سران قوا چنین رویهای نداریم حتی برای خبر رهبری نیز گروهی از خود صداوسیما این کار را انجام میدهند و چنین درخواستی یک بدعت است و نوعی انحصارگرایی به شمار میرود.
رئیس دفتر رییس جمهور اما بعد از مقاومت علی عسکری فشار را به حداکثر رسانده و تاکید کرده است یا همان بسته خبری تولید شده ما را پخش کنید یا اصلا از رئیس جمهور خبری پخش نکنید.
یک کارشناس حوزه تبلیغات معتقد است حسن روحانی که از زمان ریاست جمهوریاش چند برابر روسای جمهور قبلی از آنتن صدا و سیما استفاده کرده است صدا و سیما را یک جا بهعنوان شبکه تبلیغاتی دولت خود میپندارد و برخی مشاورین وی تلاش دارند تا با طراحیهای رسانهای، ناکارامدیها را پشت التهاب آفرینیها پنهان کنند.