به گزارش پایگاه عدالت خواهان ایران" حسین مدرس خیابانی، به تازگی و با حکم رضا رحمانی، وزیر صنعت، معدن و تجارت به عنوان قائم مقام وزیر در امور بازرگانی منصوب شده است.
حسین مدرس خیابانی، لااقل از ابتدای دولت روحانی، هیچ سمت رسمی دولتی نداشته و در عوض در این مدت، بیشتر بر مدیریت بر شرکتهای سیمانی و یا صنعتی متمرکز بوده است.
شرکتهایی همچون سیمان زنجان، سیمان فیروزکوه، مجتمع فولاد خراسان، (تراکتورسازی ایران)، سیمان مازندران، سیمان غرب و این اواخر هم شرکت توسعه صادرات سیمان.
بی شک، حضور او در دو سال پایانی دولت حسن روحانی و در سمت قائم مقام وزیر صنعت تا حدودی توجه ناظران را برانگیخته است چرا که عمدتا مدیران در دو سال پایانی دولتها میکوشند تا از بدنه دولتها خارج شوند تا حاضر!
حسین مدرس خیابانی را میتوان یکی از معدود مدیران حوزه صنعت به شمار آورد که در دو دهه گذشته تقریبا در همه دولتها مسئولیتی مرتبط با حوزه بازرگانی داشته است؛ از مدیرکل برنامهریزی وزارت بازرگانی گرفته تا مدیر کل تامین و توزیع کالا، مدیر کل دفتر تنظیم بازار و دست آخر هیات مدیره شرکت بازرگانی دولتی ایران.
اگر قبول مسئولیت او در زمینه مدیریت بازرگانی در دولتهای حسن روحانی و حتی اصلاحات، ملاک قضاوت قرار گیرد در اینصورت میتوان جمع بندی کرد که مشی و مرام سیاسی او تا حدودی به جریان اعتدال و اصلاحات نزدیک تر بوده که در این دولتها قبول مسئولیت کرده است.
اما واقعیت این است که او در دولت احمدینژاد هم مسئولیتی مشابه داشته، پس مدرس خیابانی را نمیتوان مدیری مربوط به یک فصل (جریان اصلاحات و اعتدال) دانست.
اما چرا قبول مسئولیتهای او در دو دولت اعتدال و اصلاحات نسبت به دولت دیگر پررنگ تر بوده و بیشتر به چشم میآید؟
بی شک حضور حسین مدرس خیابانی در هردو دولت از پیش گفته رابطهای معنادار با حضور محمد شریعتمداری در آن دولتها داشته است.
به عبارتی ساده تر، حسین مدرس خیابانی را میتوان یکی از نزدیکان و افراد معتمد محمد شریعتمداری به حساب آورد.
چه در زمان دولت اصلاحات و در دوره وزارت بازرگانی محمد شریعتمداری که مدرس خیابانی یکی از مهرههای کلیدی شریعتمداری بود و چه اکنون که او راهی وزارت صنعت، معدن و تجارت شده تا نقاط ضعف و پرشمار وزیر تازه برکشیده و کم تجربه صنعت، معدن و تجارت را پوشش دهد.
بی شک، رضا رحمانی دراین مدت نشان داده که در سیاستهای اتخادی خود برای حل مشکلات صنعت و تجارت کشور راهبرد چندانی نداشته و مشت خالی او، تا حدودی حضور مدرس خیابانی را در این سمت توجیه پذیر ساخته است.
از آن مهمتر، جایگاه مهم شریعتمداری در دولت و نزد حسن روحانی بوده که با فشار او مدرس خیابانی به رضا رحمانی در وزارت صمت تحمیل شد.
وزارتخانهای که تا همین چندی پیش خود شریعتمداری سکاندار آن بوده و با اجبار و دلخوری مجبور به ترک وزارت صنعت، معدن و تجارت شد.
باید دید که حضور مدرس خیابانی تا چه حد به هماهنگتر کردن رضا رحمانی در وزارت صمت با محمد شریعتمداری در وزارت کار منتهی خواهد شد؟