چاپ صفحه

لاریجانی به پایان حکومت 11 ساله بر مجلس نزدیک می‌شود؟

به گزارش پایگاه  عدالت خواهان ایران" مجلس دهم به سال پایانی فعالیت خود رسیده است؛ مجلسی عجیب، چندوجهی، ناهمگن، نامتوازن و به دور از مطالبات و مسائل اساسی مردم که البته در طی همه ی دوران خود تلاش کرد دست از حمایت حداکثری از دولت روحانی برندارد.   به گزارش پایگاه خبری - تحلیلی "خیبرآنلاین"، مجلس دهم در یک موضوع نیز استثنا بود و آن اینکه از میان 3 فراکسیون رسمی فعال در آن، هیچ فراکسیونی نتوانست به عنوان اکثریت معرفی شود. همین موضوع باعث شده انتخاب رئیس و هیات رئیسه مجلس طی 3 سال گذشته دستخوش تغییرات و تحولات شود و انتظار می رود این روند، در انتخاب ترکیب جدید برای سال پایانی مجلس دهم شدت بیشتری به خود بگیرد.   طبق اعلام، انتخاب آخرین هیات رئیسه مجلس دهم روز یکشنبه 5 خردادماه 1398 انجام خواهد شد و فراکسیون های 3گانه از هم اکنون مشغول تصمیم گیری برای چگونگی حضور در این رقابت درون پارلمانی شده اند.   امیدی‌ها باز هم با عارف می‌آیند   گزارش های دریافتی از فراکسیون امید (اصلاح طلب نماهای حامی دولت روحانی) حکایت از آن دارد که مانند سال گذشته، آنان تصمیم گرفته اند محمدرضا عارف را به رقابت با علی لاریجانی بفرستند. آنان در سال گذشته و در مرحله ی اول این انتخابات توانستند 114 رای را از آن خود کرده و از لاریجانی با 101 رای اکتسابی جلو بیفتند و رقابت را به مرحله دوم بکشانند؛ در مرحله دوم اما با انصراف یکی از کاندیداها، نهایتا با کسب 123 رای در رسیدن به هدفشان ناکام ماندند.   فراکسیون امید براساس دستور صادرشده از رهبر معنوی آنها که همان مرد "تَکراری" و پشت صحنه در خارج از مجلس است، موظف شده اند به صورت جدی از عارف حمایت کرده و با نمایندگان غیرفراکسیونی به ویژه در شهرستان ها برای انتخاب او لابی کنند. آنان برای سال پایانی مجلس برنامه های عجیبی را مدنظر قرار داده اند و می خواهند با به دست گیری هیات رئیسه، موضوع استیضاح چند وزیر، از حد نصاب انداختن دولت و یقه گیری از روحانی را به عنوان پروژه ی عبور خود از دولت روحانی اعلام نمایند تا بدین ترتیب، با فاصله گرفتن از دولت ناکارآمدی که خود بر سر کار آورده اند، به مردم نزدیکتر شوند و آرای آنان را برای انتخابات اسفندماه مجلس یازدهم از آن خود کنند.   این در حالی است که حمایت های مطلق، تمام قد و همه جانبه ی آنان از روحانی طی 2 انتخابات سال های 92 و 96 و کنارکشیدن کاندیدای جناحی به نفع روحانی (عارف و جهانگیری) و نیز نحوه ی مواجهه با رای اعتماد به وزیران دولت و عدم استیضاح و سوال از آنان در اذهان مردم باقی مانده است و نمی توان با چند رفتار سیاسی، شعور ملت را به سخره گرفت.   با این همه، انتخاب عارف به عنوان رئیس مجلس دهم در سال پایانی دور از دسترس آنها نیست و برای آن به صورت مجدانه مشغول تلاش و رایزنی هستند.   فراکسیون سینه چاک لاریجانی   دومین فراکسیون فعال در مجلس دهم که نام خود را "مستقلان" معرفی کرده، در واقع اجتماع سینه چاکان علی لاریجانی هستند. این طیف در تمامی تصمیمات خود فقط به لب ها و اشارات لاریجانی تمرکز کرده اند و هرچه او بگوید را به عنوان دستور لازم الاجرا، نصب العین رفتار خود قرار داده اند. این فراکسیون که آمیخته ای از اصلاح طلب نماها و اصولگرانماهای حامی دولت روحانی هستند، تنها گزینه ی همیشگی شان برای ریاست مجلس، علی لاریجانی است.   با این همه، روند مجلس طی 2 سال گذشته باعث شده فراکسیون مستقلان برای انتخاب رهبر معنوی خود جهت دوازدهمین سال ریاست در پارلمان، دچار مشکلات عدیده ای شوند. لاریجانی که در سال نخست مجلس دهم و در رقابتی نابرابر با مصطفی کواکبیان توانست 237 به 11 او را شکست دهد، در سال دوم و در حالی که هیچ رقیبی نداشت، 204 رای را آن خود کرد و در این رقابت یک نفره، 33 رای ریزش داشت! او برای سال سوم دچار چالش شد و در مرحله نخست فقط 101 را به خود اختصاص داد و اگر انصراف حاجی بابایی نبود، احتمال از دست دادن کرسی ریاست متصور بود.   این بار، در انتخاب رئیس برای سال پایانی مجلس دهم، مشکلات حامیان لاریجانی افزایش حداکثری پیدا کرده است. از طرفی، وکیل المله های انقلابی مجلس که از اقدامات او به ویژه در ماجرای لوایح استعماری مرتبط با fatf و نیز حمایت های بی شائبه از عملکرد دولت روحانی به شدت معترض هستند، با یارگیری از میان جمعی از نمایندگان مجلس، هرگونه حمایت از لاریجانی را غیرممکن اعلام کرده و حتی تهدید نموده اند در صورت لابی باند قدرت در مجلس مبنی بر عدم کاندیداتوری فرد مطلوب آنان، با رای سفید و منفی به لاریجانی، اعتراض خود را به اطلاع مردم خواهند رساند. از سوی دیگر، فراکسیون امید نیز که می خواهند در پایان راه، به پایگاه اجتماعی خود پالس مثبت و امیدوارکننده بدهند، تصمیم به انتخاب دیگری گرفته اند و می خواهند از این فرصت برای مانور تبلیغاتی در سال انتخابات استفاده حداکثری را ببرند.   آیا لاریجانی دوازدهمین سال متوالی حضور در ریاست مجلس را از دست خواهد داد؟   فراکسیون اقلیت اما سرنوشت ساز   سومین فراکسیون فعال در مجلس دهم که به نام "ولایی" شهرت یافته است، متشکل از وکیل المله های انقلابی هستند که از ابتدای مجلس با روند حاکم بر دولت روحانی و مجلس لاریجانی مخالفت داشته اند.   این فراکسیون که در 2 سال نخست مجلس دهم از کاندیداتوری جداگانه امتناع ورزیده بودند، اما در سال 97 حمیدرضا حاجی بابایی را به رقابت با لاریجانی و عارف فرستادند که این تصمیم منجر به عدم رای آوری 2 کاندیدای دیگر و کشاندن انتخابات درون پارلمانی به مرحله دوم شد. حاجی بابایی اگرچه تنها 54 رای نمایندگان را از آن خود کرد اما این اقدام فراکسیون ولایی پیام های مهمی را به بیرون و درون مجلس صادر نمود.   مردم متوجه شدند که پیگیری مطالبات اصلی آنها و نیز بار انتقاد از عملکرد دولت روحانی در مجلس تنها بر دوش 54 وکیل المله قرار دارد و از این جمع محدود نمیتوان تحولات بزرگ را انتظار داشت. پیام به درون مجلس این بود که با توجه به عدم حضور یک فراکسیون حداکثری، اگر به این جمع 54 نفره و انتظارات آنها توجه نشود، آنان می توانند بازی قدرت 2 فراکسیون دیگر را به هم زده و روند جالبی را برای پارلمان رقم بزنند.   وضعیت فراکسیون ولایی در سال پایانی مجلس متفاوت از 3 سال گذشته است. روند ضعیف حاکم بر دولت و مجلس، موجب تقویت جایگاه این فراکسیون در پارلمان شده و قطعا منجر به افزایش آرای کاندیدای اختصاصی آنها خواهد شد. اگرچه این رای، هرگز منتج به انتخاب رئیس مجلس از این فراکسیون نمی شود، اما با تقویت وزن آنها، کار وکیل المله ها را برای سال پایانی پارلمان جهت پیگیری مطالبات مردم از دولت تسهیل خواهد نمود.   لازم به ذکر است لابیگرها که موقعیت لاریجانی را در خطر می بینند، به شدت فعال شده اند تا با ترساندن نمایندگان انقلابی از اقدامات احتمالی اصلاح طلب نماها، آنان را مجاب به رای مجدد به لاریجانی نمایند که باید دید مقاومت، بصیرت، تیزهوشی و عزم بر تصمیم انقلابی فراکسیون ولایی ها تا کجا ادامه خواهد یافت؛ چرا که بعید است عارف اقدامات نابجایی که لاریجانی در مجلس مرتکب شده، را اجرایی می کرد.   لاریجانی به پایان حکومت 11 ساله بر مجلس نزدیک می‌شود؟   ***   به هرحال، آنچه که از راهروهای مجلس و جلسات فراکسیون ها شنیده می شود، احتمال یک رقابت سخت و نفسگیر برای ریاست مجلس دهم در سال چهارم را افزایش داده است؛ رقابتی که در صورت عدم توجه به لابیگری ها و سهمیه ها، و چنانچه تا پایان و به صورت سالم ادامه یابد، احتمال انتخاب عارف به عنوان رئیس جدید را دوچندان خواهد کرد.