در مورد اینکه مربیان دوومیدانی قراردادی برای کار ندارند و انتقادها از فدراسیون نسبت به این موضوع زیاد شده است، گفت: حق دارند معترض باشند. این بی احترامی است که مربی تیم ملی که شاگردش قهرمان شده قرارداد 2، 3 ماهه داشته باشد، خیلی زشت است. مربیان که کار دیگری ندارند بخواهند درآمد داشته باشند. دوومیدانی یک رشته رکوردی است و برای موفقیت باید صبح تا شب در اردو باشید.

وی ادامه داد: اگر مربی خارجی این نتایجی که ما کسب کردیم را گرفته بود روی سرشان می‌گذاشتند و پولش را دو دستی و به دلار نقدیم می‌کردند. حتی اگر نتیجه هم نمی‌گرفت همین داستان بود، اما به مربی ایرانی که می‌رسد همه چیز برعکس می‌شود. نمی‌گویم آوردن مربی خارجی بد است، اما مربی توانمند ایرانی را هم کوچک نشماریم. به عنوان مثال حدادی باید مربی خارجی داشته باشد، چون مربی ایرانی در سطح او نداریم، اما این را باید قبول کنیم که در حق مربیان ایرانی اجحاف می‌شود.

قهرمان سابق آسیا و مربی موفق دوومیدانی عنوان کرد: وقتی مربیان دیگر شرایط ما را با این نتایج ببیند که حمایت نمی‌شویم آنها با چه انگیزه‌ای می‌خواهند بیایند.

وی در مورد اینکه مسئولان فدراسیون گفته‌اند مربیان این رشته همانند رشته‌های کشتی و تکواندو حقوق می‌گیرند، تاکید کرد: ورزش هایی مانند تکواندو و کشتی همیشه در المپیک و جهانی مدال می‌گیرند و پاداش‌شان هم سکه است و اگر حقوق شان یک میلیون هم باشد اتفاق خاصی نمی‌افتد.

مرادی ادامه داد: اگر قرار است مقایسه کنند چرا ما را با تنیس و گلف مقایسه نمی‌کنند؟ چرا نمی‌گویند به اندازه فوتبال و والیبال حقوق می‌دهیم؟ آنها قراردادهای 2، 3 ساله دارند، اما برای ما 2، 3 ماهه است. اصلا مقایسه کردن درست و قشنگ نیست. هر ورزشی احترام و زحمت خود را دارد و هرکسی هم به اندازه زحمتش نتیجه می‌گیرد.