به گزارش "پایگاه عدالت خواهان ایران" چندی پیش یکی از دوستان ِ جناب رئیس‌جمهور که زمانی هم شهردار تهران بود، در مقاله‌ای ایشان را «مدیر نشسته» نامید. به این معنا که جناب آقای روحانی، رئیس‌جمهوری است که عملاً پا به میدان فعالیت نمی‌گذارد. وقتی در معنای این عبارت دقت کردم، دیدم که ایشان حتی درباره آقای روحانی کم گفته است! گاهی احساس می‌شود که رابطه جناب رئیس‌جمهور باکارشان بسیار ضعیف‌تر از این حرف‌هاست! به نظر من باید ایشان را «مدیر خفته» نامید!
دکتر سید یحیی یثربی در ادامه یادداشت خود می‌نویسد: اخیراً ویدیویی دیدم از آقای روحانی که در جمع مردم زادگاه خود، با خیال راحت به لطیفه‌گویی مشغول بود! حتی من که چندان جدی نیستم و به شوخ‌طبعی شهره هستم، از دیدن این ویدیو احساس خفت و شرمساری کردم.
نمی‌دانم این قهقهه زدن‌های رئیس‌جمهور مملکتی که از طرفی وزیرش اعلام کرده که عده‌ای مملکت را غارت کرده، می‌خورند و می‌برند و از طرف دیگر بانگ فقر از درودیوارش بلند شده است، بیکاری و تورم غوغا می‌کند و جمع زیادی از شهروندانش به نان شب خود محتاج‌اند و از سوی دیگر هم ازلحاظ بین‌المللی در چنان شرایط حساسی قرارگرفته است که چشم‌های شیطانی قدرت‌های بزرگ از سر کینه و شرارت لحظه‌ای بر هم گذاشته نمی‌شوند، چه دردی را دوا می‌کند؟
اصلاً نمی‌دانم این‌گونه سفر رسمی به زادگاه خود و جمع‌کردن مردم برای استقبال و شنیدن سخنرانی، آن‌هم با هزینه‌های گزاف از بیت‌المال که می‌دانیم و می‌دانید، چه نیازی بود، جز اینکه نشان غفلت و بی‌خبری باشد:
شد عقل ما عقیم ز بس با تغافلیم
فریاد ازین تغافل و عقل عقیم ما (سنایی)
به گمانم من به‌عنوان یک شهروند ایرانی و یک انسان، حق‌دارم در برابر سایر مردم سرزمینم از چنین رفتاری از سوی رئیس‌جمهور شرمسار باشم.
والسلام