اسماعیل مهاجر مدیر کل محیط زیست استان گلستان در گفتگو با روزنامه چپگرای شرق مورخ اول شهریور 93 شماره 2094 گفت: از آغاز سال 93 به‌طور عمده دومورد آتش‌سوزی در پارک داشتیم که این دومورد هم با فاصله از جاده مرکزی پارک بود و پنج‌مورد دیگر که به نسبت وسعت کمتری داشتند در حول‌وحوش جاده روی داده است. یکی از آتش‌سوزی‌های بزرگ در قسمت مرکزی پارک رخ داده، در منطقه‌هایی که می‌توان گفت شمال شرقی و مرکزی پارک را شامل می‌شوند، محیط این آتش‌سوزی‌ها در مجموع 800هکتار بوده است، البته اگر بخواهیم مساحت این مناطق یعنی ارتفاع مسطح را در نظر بگیریم شاید بتوان گفت بالای دوهزارهکتار است؛ چون محیط را در نظر می‌گیریم و ارتفاعات مسطح لحاظ نمی‌شود مجموعا معتقدیم 800هکتار به خاکستر تبدیل شده که از این مقدار 30درصد پوشش جنگلی داشته از گونه‌های شیردال، افرا و کرکو، بلند مازو و... بوده است و 70درصد هم پوشش‌های مراتع مشجر است، یعنی مراتعی که درخت دارد اما کم است و بیشتر حالت مرتعی آن غالب است.

مهاجر گفت : معمولا در هر حادثه‌ای شایعات قوی‌تر از واقعیات دهن‌به‌دهن می‌چرخند، شاید برخی از مسوولان رده دوم یا سوم استانی همچنین شایعاتی را باور کنند و آنها را جایی هم نقل کنند، اما مسوولان ارشد استان مانند استاندار و دیگر مدیران به‌هیچ‌وجه دنبال این نیستند که آماری جعل بشود یا واقعیت‌ها کتمان شود، ما دقیقا آمارها را اعلام می‌کنیم حتی اگر نیم‌متر هم جایی باشد اعلام می‌کنیم، آخرین آتش‌سوزی در پیچ سلیمان کشته، اعلام شد 500هکتار است ما با جی‌پی‌اس اندازه‌گیری کردیم مشخص شد صدهکتار بیشتر نبود.

وی تصریح کرد : این امکانات برای مهار و مقابله با آتش و... در وضعیتی مثل جغرافیای پارک ملی گلستان شامل دره‌ها و صخره‌ها و ارتفاعات، واقعا ابتدایی است. شاید حتی بدون آنها و با کمک شاخه‌های درختان هم بشود چنین کاری را انجام داد. ولی اینها فقط یک مسکن موقت است، در صورتی که با وجود تکنولوژی‌ها و فناوری‌های روز دنیا برای مهار چنین آتش‌هایی به ما می‌خندند. البته وظیفه محیط‌زیست حفظ و حراست از گونه‌های جانوری و گیاهی است، وظیفه ما خاموش‌کردن آتش یا مثلا مقابله با سیل و در مجموع مقابله با بحران نیست، نه چنین امکانات و منابعی را داریم و نه وظیفه ماست، اگر هم چنین کاری می‌کنیم از وظایف اصلی خودمان فاصله می‌گیریم، به همین خاطر در استان و کشور تمام دستگاه‌های مرتبط با موضوعات بحرانی را جمع کرده و ستادی با عنوان ستاد مدیریت بحران در استان و با ریاست استاندار تشکیل شده است تا در چنین مواقعی وارد عمل شود.

مدیریت عملیات چنین بحرانی هم برعهده سازمان منابع طبیعی گذاشته شده است، بقیه اعضا مثل آب و فاضلاب شهری و اداره راه، سپاه، محیط‌زیست و... فقط عضو ستاد هستند که بتوانند در شناسایی و کشف و در پاره‌ای از مواقع کمک به حل این بحران‌ها همکاری کنند. این وسایل ابتدایی که استان بین بعضی دستگاه‌ها توزیع کرده است هم به‌هیچ‌وجه کفاف مقابله با چنین بحرانی را نمی‌دهد. الان که آتش‌سوزی رخ داده با همکاری منابع طبیعی سربازان ارتش و هلال‌احمر با چنگ‌ودندان و ایثار‌گری به مقابله با آتش رفته‌اند. در این بین مردم محلی هم با همکاری و اطلاع‌رسانی نقش بسیار زیادی در مقابله با آتش‌سوزی داشتند.

مدیر کل محیط زیست استان گلستان در خصوص  نیازهای اولویت دار برای مقابله با چنین بحران‌هایی گفت: پیشنهاد اصلی ما به ستاد مدیریت بحران وزارت کشور و مدیریت بحران استان تهیه حداقل دو بالگرد مجهز به بسکت آب و همچنین داشتن نیروهای آموزش‌دیده برای مهار آتش بوده است. ما به این ستاد اعلام کردیم در فصل گرما که خشکسالی هم به‌وقوع پیوسته، این وضعیت منجر به افزایش دما و کاهش رطوبت در منطقه شده و شرایط برای آتش‌سوزی فراهم شده است، همچنین باید در نظر داشت که با توجه به عبور جاده پرترددی که از وسط پارک می‌گذرد و خیلی از مسافران بی‌توجه به قوانین حفاظتی در وسط پارک توقف کرده و آتش روشن می‌کنند که همه اینها می‌تواند منجر به وقوع آتش‌سوزی‌های گسترده شود.

از طرفی به دلیل شرایط جغرافیایی منطقه و پستی‌وبلندی‌های صعب‌العبور پارک، امکان مقابله با آتش با امکانات ساده و ابتدایی وجود ندارد به همین دلیل باید به‌خاطر اهمیت‌های بسیار زیاد پارک ملی گلستان حساسیت بسیاری روی این موضوع باشد. اما با این حال هنوز در استان‌های اطراف پارک مثل استان ما مسوولان مدیریت بحران درک درستی از بحرانی مثل آتش‌سوزی در پارک پیدا نکرده‌اند و این موضوع را خودشان هم بیان می‌کنند. این در حالی است که در صورت آب‌پاشیدن از بالا روی آتش به‌راحتی می‌توان بسیاری از آتش‌سوزی‌های به‌وقوع‌پیوسته در پارک ملی را مهار کرد.