چاپ صفحه

گویی دولت خود منتظر به نتیجه رسیدن بخش اول تحریم‌های آمریکاست!!

به گزارش پایگاه عدالت خواهان"روزنامه بهار در گزارش اقتصادی خود با عنوان «سکوت دولت، ناامیدی مردم» ضمن انتقاد از انفعال و بی‌عملی دولت تدبیر و امید در قبال حجم انبوهی از مشکلات اقتصادی موجود در کشور به ویژه در بحران ارزی اخیر نوشت:«اکنون همه منتظر پاسخگویی دولت هستند. چشم‌ها خیره به نهاد ریاست‌جمهوری است تا رئیس‌جمهور در گفت‌وگویی رو در رو با مردم، پاسخگوی این حجم از مشکلات باشد».


این روزنامه در ادامه نوشت: «به عقب بازنگردیم؛ این شعاری بود که حسن روحانی در خلال انتخابات ریاست‌جمهوری داد و از ابتدای ورودش به نهاد ریاست‌ جمهوری خود را مدافع امیدواری مردم اعلام می‌کرد، اما اکنون با گذشت چندین ماه از التهابات بازار همچنان می‌بینیم که نه تنها هیچ سخنی با مردم ندارد بلکه با بی‌توجهی به هشدارهای داده شده نمی‌خواهد اقدام موثری در جهت ترمیم کابینه خود کند.».


بهار در ادامه نوشت: «اکنون زمان پافشاری بر تصمیمات خود نیست چراکه در سایه سکوت رئیس‌جمهور، صداهای اعتراضی از گوشه و کنار شهرهای مختلف شنیده می‌شود که می‌تواند شرایط را برای دولت خطرناک‌تر کند... سکوت دولت در کنار تلاطم بازار این شائبه را ایجاد می‌کند که گویی دولت خود منتظر به نتیجه رسیدن بخش اول تحریم‌های آمریکاسـت. این چنین که دولـت بعد از خوابیدن گرد و خاک تحریم‌ها تازه ببیند ابزاری در دسـت دارد و چه می‌تواند بکند. هر چند سکوت دولت این شایعه را هم در جامعه متبادر کرده که دولت توان کنترل و هدایت شرایط موجود را ندارد و زمام امور را از دست داده اســت.»


گفتنی است بی‌عملی و انفعال رئیس‌جمهور و عدم پاسخگویی وی به سؤالات مردم و دغدغه‌های معیشتی آنان برخی از روزنامه‌های زنجیره‌ای حامی دولت را نیز به تکاپو انداخته و نسبت به آن منتقد ساخته است. گرچه مدعیان اصلاحات همواره در هر موقعیتی که دولت در تنگنا قرار گرفته و عملکرد آن زیر ذره‌بین منتقدان رفته است، برای فرار از هزینه‌های دولت و عبور از روحانی اقدام کرده‌اند. این جریان که خود را در منافع دولت شریک کرده بود در حالی که ناکارآمدی تیم اقتصادی دولت روحانی طی یک‌سال گذشته آشکار شده، با دنبال کردن سناریوی «فرار از مسئولیت» بعضا ژست منتقد به خود گرفته و در پی واگذاری مشکلات به روحانی هستند چرا که به گفته یکی از همین قماش مدعی اصلاحات، دولت برای این جناح سیاسی یک رحم اجاره‌ای بود.