امام حسین(ع)، فدک، اهل البیت(ع)، مرجعیت، الزهرا(س)، خدیجه، المهدی و نام‌های دیگر از مقدسات شیعیان عناوین برخی شبکه‌های ماهواره‌ای است که چهار روز قبل وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران، برخی عوامل رسانه‌ای آن را دستگیر و دفاتر آنها را در استان‌های تهران، قم، خراسان‌رضوی و اصفهان پلمب نمود؛ شبکه‌هایی که مطابق شواهد موجود و البته آنچه در بیانیه وزارت اطلاعات آمده است «مرکز پخش آنها در انگلیس و امریکاست»! بر اساس این بیانیه، «اختلاف‌افکنی بین پیروان مذاهب اسلامی از طریق توهین و افترا به مقدسات آنها، اهانت به علمای جهان اسلام، اعلام هفته برائت در مقابل هفته وحدت، تبلیغ و ترویج سبک‌های غلط، خرافی و خشن عزاداری، محور و رویکرد اصلی برنامه‌های تولیدی این دفاتر بوده است.»
اسامی و عناوین مذهبی، عمامه و ظاهر مذهبی داشتن مسئولان این شبکه‌ها، تأکیدشان بر امام حسینی بودن و. . . ظواهر فریب‌آلودی را برای بسیاری از افراد مذهبی و متأسفانه نا‌آگاه فراهم می‌کند که حسب اعتقاد جذب این شبکه‌ها و جریان منحرفی که ترویج می‌کنند، بشوند، بی‌آنکه در آغازین روزهای آشنایی با این جریان متوجه افکار انحرافی آنها به نام شیعه شوند. افراط در این شبکه‌ها تا جایی پیش رفت که چندی قبل هیئتی از سوی سیدحسن نصرالله با استاندار قم دیدار و پیام و گلایه سیدحسن نصرالله را به وی ابلاغ کردند. در آن پیام، سیدحسن نصرالله از استاندار قم خواسته بود که برخی از این شبکه‌ها را که از قم تغذیه می‌شدند، کنترل کند. سه ماه پیش نیز معاون امور ایران مجمع تقریب مذاهب اسلامی به این شبکه‌ها تذکر داده بود: «تذکر بپذیرند، تذکر می‌دهیم و دوستانه صحبت و بحث می‌کنیم تا قانع‌شان کنیم اما اگر قانع نشوند و باز در حوزه جمهوری اسلامی باشند از نیروهای امنیتی و سازمان‌های مربوطه کمک می‌گیریم.» به نظر می‌رسد آنچه اکنون وزارت اطلاعات انجام داده است، تحقق همین هشداری است که گویا مدیران شبکه‌های مذکور چندان آن را جدی نگرفته بودند.
این نوشتار مروری بر عقاید افراطیونی است که به نام شیعه فعالیت کرده و موجبات تفرقه بین مذاهب اسلامی و بدعت‌گذاری در دین و وهن مذهب شیعه را فراهم می‌کنند؛ جریانی که شاید لازم بود پیش از اینها سربازان گمنام امام زمان(عج) را در ایران مقابل خویش ببینند؛ سفره‌ای که دشمنان اسلام برای مذهبی‌ها پهن کردند، چون می‌دانستند با شیوه‌هایی دیگر نمی‌شود آنان را فریفت.
ترویج اسلام منهای سیاست
مدیران این شبکه‌ها و اداره‌کنندگان هیئت‌های مذهبی این جریان همواره تأکید می‌کنند که مشی آنان غیر‌سیاسی است و سیاسی بودن آنها همین «امام حسینی بودن» آنهاست. آنها معتقد هستند که هیئت‌های مذهبی به هیچ عنوان نباید وارد سیاست شوند. این در حالی است که اولاً اسلام احکام اجتماعی و سیاسی بسیاری دارد که اجرای آنان جز با ورود مسلمانان به عرصه سیاست و حکومت امکان‌پذیر نیست، ثانیاً مگر می‌شود امام حسینی بود و سیاسی نبود؟! اگر دغدغه تشکیل حکومت اسلامی و اجرای احکام اسلام از طریق تشکیل حکومت نبود، پس امام حسین (ع) برای چه دست به قیامی زد که می‌دانست پایان آن شهادت خود و خانواده‌اش و به اسارت رفتن زنان است؟!
به نظر می‌رسد ترویج این دیدگاه در راستای کوتاه کردن دست فقها از حکومت است تا حاکمانی که چندان دغدغه دین ندارند بر مسلمانان مسلط شوند. چنانچه مدیر یکی از این شبکه‌ها که خود معمم است، در گفت‌و‌گو با شبکه تلویزیونی VOA (صدای امریکا) و در پاسخ به این پرسش که اگر اکنون جمهوری اسلامی ساقط شود، شما در رژیم آینده چه نقشی برای روحانیون متصور خواهید بود، می‌گوید: «نقش تبلیغی و ارشادی» یعنی همان نقشی که بسیاری از روحانیون درباری زمان پهلوی هم ایفا می‌کردند، یعنی همین منبر رفتن‌ها برای روحانیت کافی است و نیازی نیست حکومت را دست بگیرند، آن هم منبر رفتن‌هایی که مطابق آنچه این جریان می‌خواهد، هیچ از سیاست نگوید و لاجرم صرفاً بیان احکام غسل و نماز و روزه باشد! و بیان اسلامی باشد که برای هیچ ظالم و مستکبری خطری ایجاد نکند.
توهین به مقدسات اهل سنت
قصه توهین‌های وقیحانه این جریان به مقدسات اهل سنت و آتش زدن بر همزیستی مسالمت‌آمیز شیعه و سنی در جهان اسلام قصه پر‌غصه و مفصلی است که جنگ و جدل‌های کلامی و حتی خونینی را میان شیعه و سنی رقم زده است. این جریان معتقد است که برائت از دشمنان اهل بیت(ع) باید علنی ابراز شود و البته مقدمه چنین عقیده‌ای هم آن است که تمامی اهل سنت دشمنان اهل بیت(ع) هستند. در همین راستا نسبت‌هایی وقیح و ناروا به عایشه، همسر پیامبر(ص) دادند و با الفاظی زشت درباره وی کتاب نوشتند (نوشته یاسر الحبیب) که آرامش شیعه و سنی را در کویت و عربستان و لبنان و عراق برهم زدند. گرچه این غائله با فتوای حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مبنی بر حرمت اهانت به همسران پیامبران و استقبال علمای الازهر از این فتوا به پایان رسید اما این تنها یکی از غائله‌هایی بود که این جریان ایجاد کرد. گرفتن جشن در سالروز فوت عایشه یا خلفای اهل سنت و پخش مراسم‌های آنان از شبکه‌های ماهواره‌ای مذکور غیر آنکه شدیداً بر آتش اختلافات مذهبی مسلمانان می‌دمد، چهره‌ای فحاش و توهین‌کننده از شیعه ارائه می‌دهد که به هیچ روی با حقیقت نظرات و اعمال علمای شیعه همخوانی ندارد. بسیاری از اهل سنت وقتی با چنین توهین‌هایی مواجه می‌شوند، چون نمی‌توانند دست به اقدام متقابل در توهین به مقدسات شیعیان بزنند (مثلاً خود را مجاز به توهین به دختر پیامبر نمی‌بینند) خشمشان در قتل شیعیان بروز پیدا می‌کند.
عالم وهابی، شیخ عبدالعزیز آل شیخ می‌گوید: «شکر خدا بعد از حرف‌هایی که یاسر الحبیب زد، بسیاری از جوانان اهل سنت که تازه شیعه شده یا تمایل به شیعه شدن داشتند، دوباره به مذهب حقه اهل سنت بازگشتند.» اعلام هفته برائت در ربیع‌الاول که مقابله‌جویی با اقدام جمهوری اسلامی ایران در اعلام هفته وحدت است نیز از دیگر اقدامات این گروه است که شدیداً اعتراض علمای شیعه و سنی را موجب شد در این هفته آنان به برائت از مقدسات اهل سنت می‌پردازند.
اصرار بر عزاداری‌های خاص و موهن
دیوارهای منازل بزرگان این جریان که ادعای مرجعیت دارند، در روز عاشورا با نایلون پوشیده شده و با جمع‌آوری فرش‌ها و وسایل، مکان در اختیار عزاداران قرار می‌گیرد تا اقدام به قمه‌زنی کنند! بعدتر هم بزرگان این فرقه روی همین خون‌ها راه می‌روند و این عمل را نه تنها مطابق فتوای مراجع تقلید می‌دانند (که دروغ است) بلکه قمه‌زنی را دارای تأییدیه از سوی امام زمان عجل‌الله‌فرجه می‌دانند! ادعایی که دروغ بودنش حتی نیاز به استدلال هم ندارد. تصاویر این خونریزی‌ها از شبکه‌های ماهواره‌ای این جریان و سایت‌های اینترنتی آنان با افتخار پخش شده و به موج شیعه‌هراسی و اسلام‌هراسی غرب دامن می‌زند. راه رفتن زنان روی خار، راندن اسب‌ها بر بدن عزاداران و. . . نیز از شیوه‌های موهن عزاداری این فرقه انحرافی است که هیچ استناد روایی نداشته و رسماً بدعت در دین خداست و نیز موجب وهن شیعه می‌شود. نکته جالب مصاحبه صدای امریکا با اینان در مورد قمه‌زنی است که آنها جمهوری اسلامی را به دلیل مخالفت با قمه‌زنی تقبیح می‌کنند و این خود تبلیغی برای جمهوری اسلامی است.
تقبیح کمک مالی به فلسطین
این جریان افراطی فلسطینی‌ها را ناصبی معرفی کرده و با چنین حربه‌ای کمک به آنان را حرام می‌داند و حتی تبلیغ می‌کند که به جای آزادی قدس باید برای آزادی بقیع تلاش کرد، یعنی دقیقاً تبلیغ می‌کند که به جای اسلحه کشیدن بر صهیونیست‌ها با مسلمانان دیگر درگیر شویم! تمسخر شهادت محمد الدوره، نوجوان فلسطینی در شبکه امام حسین(ع) از اقدامات آنان است. رهبر معظم انقلاب تأکید کرده‌اند که ناصبی معرفی کردن فلسطینی‌ها یک توطئه حساب شده از سوی دشمنان اسلام است.
توهین به علمای اسلام
توهین اعضای این جریان به علمای اسلام وجه تاریکی از عملکرد آنان است که همه آن قابل بیان نیست. کافر دانستن آیات عظام سیستانی و بهجت و مطهری و صدر و خامنه‌ای و لعن رهبر معظم انقلاب و سیدحسن نصرالله و. . . از اقدامات زشت این جریان است که ابایی از بیان علنی آن ندارند و در این مسیر از الفاظ زشت استفاده کرده و هیچ گونه حرمتی برای علمای بزرگ شیعه قائل نیستند. با این حال معلوم می‌شود که آنان نه فقط علیه اهل سنت فعالیت کرده بلکه علیه شیعه ناب نیز مواضع تند و اهانت‌آمیزی دارند و بذر نفاق و دشمنی را حتی میان خود شیعیان نیز بارور می‌سازند.
تأمین بودجه از لندن
به گفته مدیران یکی از این شبکه‌ها، اداره یک ماهه یکی از این ۱۳ شبکه چیزی نزدیک ۱۰۰هزار دلار هزینه دارد و وقتی پاتوق این آقایان لندن و شبکه‌های امریکایی است و شبکه‌هایشان هم هیچ برنامه تبلیغی برای تأمین مالی خویش ندارند و در راستای اهداف امریکا و انگلیس هم فعالیت می‌کنند، می‌توان دریافت منابع مالی این ۱۳ شبکه ماهواره‌ای و حوزه علمیه در لندن و سایت‌های متعدد از کجاست! مرور کنیم صحبت حضرت آقا را در شهریور سال ۹۲ که «آن تشیعی که از لندن و امریکا بخواهد برای دنیا پخش شود، آن تشیع به درد شیعه نمی‌خورد.» و این همه تازه بخشی از بدعت‌ها و تحریفات این جریان است.
کبری آسوپار
روزنامه جوان