احزاب عبارت از گروههای متشکلی هستند که با خط مشی و اهداف معین و اساسنامه هایی که دارند در جامعه اعلام موجودیت و تلاش می کنند، و بطور کلی بر دو دسته الهی و شیطانی تقسیم می گردند که اکثر آنها را احزاب شیطانی تشکیل می دهند، الهی و شیطانی بودن احزاب به نوع عملکرد و اهداف آنها بستگی دارد، البته احزاب در ایران بیمار متولد شدند و همواره در جهت استعمار و تفرقه بین مردم حرکت می کنند، احزاب اگر چه دارای عملکرد سالم و اهدافی صالح باشند اما تفرقه و دوئیت در ذات هر حزبی نهفته است دیوارهای بلند احزاب مردم را از یکدیگر جدا می کنند. حزبها در بین امت اسلامی مرز ایجاد می کند و مرزها دلها را از یکدیگر دور می سازد و اساساً انسانهای حزبی قدرت تحلیل و تفکر در خارج از چارچوب های حزبی را ندارند بلکه همه باید تلاش کنند بزرگان حزب به قدرت برسند، امام درباره نقش تفرقه آفرین احزاب می فرماید: (این حزبها مختلف هیچ وقت از اینها کار بر نمی آید جز این که یک تشتتی ایجاد بکنند و یک اختلافی ایجاد بکنند و موجب تشتت و اختلاف بشوند کاری از اینها نمی آید) (2) ایجاد احزاب مختلفه از صدر مشروطیت به این طرف تمام برای تفرقه بود و تمام برای این بود که مسلمین با هم مجتمع نباشد. (3) امام احزاب ایران را دشمن یکدیگر می دانست که عموماً با توجه به قدرتهای خارجی تشکیل گشته و آنها را یک بازی سیاسی تلقی می کرد و می فرمود:
اما احزابی که در ایران پیدا می شود جمعیت هایی که در این طرف ها پیدا می شود اینها (کل یلعن صاحبه) همه مخالفند با هم، آنها هم همین را می خواهند که از راه زیاد شدن احزاب زیاد شدن اختلاف درست کنند (4) اصل حزب بازی را به نظر من در صدر مشروطیت حزب را در ایران درست کردند حزب بازی را برای همین درست کردند که نگذارند این ملت با هم آشتی کند برای اینکه حزب را می دیدند که اینجا بنای اینها این است که وقتی این حزب شد (عدالت) و این حزب شد حزب (دمکرات) که در صدر مشروطه بوده اینها با هم دشمنند این برای آن می زند، این برای او می زند، احزاب در خارج این جور نیستند اگر نمایش بدهند این جور هستند برای این که کلاه سر ما بگذارند اگر نمایش بدهند که اینها اختلاف دارند اختلاف اساسی ندارند، اینها کلاه سر ما می خواهند بگذارند تا ما اختلاف پیدا بکنیم مثل یک بچه ای ما را حساب می کند که یک توپ می اندازند میدان که سر گرم کنند مردم را (5) من از پیشگاه خدای متعال و از پیشگاه ملت عزیز عذر می خواهم خطای خودمان را عذر می خواهیم ما مردم انقلابی نبودیم، دولت ما انقلابی نیست ..... پاسداران ما انقلابی نیستند من هم انقلابی نیستم اگر ما انقلابی بودیم اجازه نمی دادیم اینها اظهار وجود کنند، تمام احزاب را ممنوع اعلام می کردیم، تمام جبهه ها را ممنوع اعلام می کردیم، یک حزب و آن حزب (حزب الله) حزب مستضعفین (6) از این سخن استفاده می شود که امام اعتقاد داشت تنها حزب حزب الله باشد، امام خمینی همواره به توده مردم می اندیشید تا احزاب پس از انقلاب نیز دید خوبی به احزاب نداشت و با تکثیر آنها در کشور موافق نبود و می فرمود: نباید آن بگوید من حزب کذا، آن بگوید من حزب کذا، نباید این قدر حزب ها پیدا بشود این قدر جمعیتها پیدا(7) بشود. احزاب تفرقه ایجاد می کنند و تفرقه به دشمنی می گراید، امام می فرماید: دست های خیانتکار گروهای مختلف درست نکند، گروهای مختلف اسباب تفرقه می شود (8) جبهه بندی نهایتاً معارضه پیش می آورد. (9) امام هرگز توصیه به ایجاد حزب نکرد، تنها تشکیل یک حزب را در بدو انقلاب توصیه فرمود و آن حزب استثنایی جمهوری اسلامی بود که در رأس آن شخصیت کم نظیر زمان و عالم جلیل القدر چون شهید مظلوم آیه الله سید محمد حسین بهشتی و آیه الله خامنه ای و شهید آیه الله باهنر و بسیاری از شخصیت های دینی و علمی و سیاسی متعهد کشور بودند که بسیاری از آنها در مراکز حزب جمهوری اسلامی به مقام شهادت رسیدند حزب جمهوری اسلامی به تعبیر آیه الله بهشتی محل عبادت بود و بیشترین خدمت را نیز به انقلاب اسلامی ارائه کرد و پس از چندی که سران آن بویژه کل اول و دوم یعنی آیه الله بهشتی و آیه الله محمد جواد باهنر به شهادت رسیدند و سایرین به مسئولیت کشوری همت گماردند تعطیل گردید. تنها سخن همراه با نرمش امام در ارتباط با حزب جمهوری اسلامی و خطاب به مسئولین آن بود و بس که فرمود: این طور نیست که حزب بد باشد یا هر حزبی خوب باشد میزان ایده حزب است و اگر ایده چیز دیگر باشد این حزب شیطان است هر اسمی هم داشته باشد بنابراین ما باید کوشش کنیم که حزبمان را حزب الله کنیم، خودمان را جزء حزب الله قرار دهیم و من امیدوارم که آقایان موفق شوند در هر جا که هستند برای اسلام و برای خدا و برای رسیدن به مقصد الهی فعالیت کنند و اگر در بین خودشان دیدند که کسی انحراف دارد به آقایان اطلاع دهند (10) همه مردم آزادند مگر حزبی که مخالف با مصالح مملکت باشد. (11) فعالیت احزاب اگر چنانچه مضر نباشد آزاد است. (12) این تفاوت بسیار دارد که امام همانند نهادهای دیگر مثل بسیج از احزاب تعریف کند و محاسن آنها را به میان آورد و از خدمات اسلامی و مردمی آنها سخن بگوید و توصیه به تأسیس آنها نماید تا این که هیچ کدام از این سخنان که مثلاً در ارتباط با بسیج فرمود درباره احزاب نگوید و تنها توصیه بر رفع اختلاف و عدم مخالفت با نظام و نداشتن ضرر برای کشور بنماید احزاب همواره مشغول ایده های حزبی و گروهی خود بوده و منافع حزبی را بر مصلحت دیگر مقدم می دارند و فارغ از هر چیز دیگر سر مست از افکار حزبی خود هستند چه این که قرآن می فرماید: کل حزب بما لدیهم فرحون (13) همه حزبها به آن چه نزد خود دارند خوشحالند. توضیح بیشتر آیه این است که هر حزبی به افکار و آراء خود مسرور و از امتیازاتی که برای نوع عملکرد و موفقیت های خود می بیند شگفت زده است، البته تشکیل یک حزب اسلامی در کشورهای به ظاهر مسلمان یا غیر مسلمان که بتواند مسلمانان را که در اقلیت هستند از تشتت خارج کرده به آنها تمرکز کرده به آنها تمرکز وحدت و انسجام بخشد کار پسندیده ای است و غالباً این احزاب مضار احزاب داخل کشور اسلامی را ندارند.

حزب الله

حزب الله حزبی متعلق به الله است که اساسنامه آن اسلام و بر اساس موازین دین و برای حاکمیت احکام اسلامی تلاش می کند ویژگی اصلی این حزب و لایت خدا و رسول او و ائمه و فقهای دین است، خدای متعال می فرماید: و من یتول الله و رسوله و الذین امنو فان حزب الله هم المفلحون. (14) هر کس که ولی و فرمانفرمای او خدا و رسولش و اهل ایمانند حزب الله است و براستی که حزب الله پیروز خواهند بود.
در این آیه ولایت بعنوان مشخصه اصلی حزب الله معرفی شده است ولایت خداوند و پیامبر و مؤمنین و تفسیر آیه آمده است والذین امنوا فی هذا الموضع هم الموتمنون علی الخلایق من الحجج و الاوصیاه فی عصر بعد عصر. مراد از اهل ایمان در این آیه انسانهای امین بر مردم از حجت ها و سرپرستان هر عصری بعد از عصر دیگر است مصداق بارز این سرپرستان ائمه هدی علیه السلام و سپس فقهای جامع الشرایطند که یکی پس از دیگری در زمانی بعد از زمان دیگر سرپرستی خلق را به عهده می گیرند چه این که در آیه دیگر از آنها به اولی الامر نام برده شده است خدای تعالی حزب الله را به رسمیت کامل شناخته و آنها را رستگاران عالم می داند چه این که فرموده است: الا ان حزب الله هم المفلحون (15)بدانید که حزب الله رستگارانند، اگر چه مژده بزرگ برای اعضای حزب الله اعلام گردیده است در عین حال کسانی از این حزب الله فاصله می گیرد و بلکه با آن مخالفت می ورزد که البته مخالفت با این حزب بخاطر حزب الله بودنش موجب خروج از اسلام می گردد چرا که ارزش بودن حزب الله جزء ضروریات دین مبین اسلام در بین امت اسلامی است پروردگار ما الله دین، ما اسلام و حزب ما حزب الله است و در هر جای عالم تشکیل گردد حزبی الهی است و عملکرد و اهداف واحدی دارد از ویژگی این حزب این است که هر زیادتر شود و تکثیر گردد همچنان یکی است و دوتا نمی شود از این رو کمترین تفرقه ای را به همراه ندارد بله تشکیل این حزب بین انسانهای الهی و دین باور، و مسلمانان غیر اصیل مرز ایجاد می کند البته باید بین حزب الله و افراد غیر متدین مرز باشد و ما هرگز خواهان احزاب شیطانی که مرزی بین افراد با تقوا و فاسق ندارد نیستیم چه این که قرآن می فرماید: ان حزب الشیطان هم الخاسرون. (16) بدانید که حزب شیطان زیانکارند. احزاب شیطانی احزابی هستند که در مسیر حاکمیت دین خدا، عدالت تقوا و ولایت که اصول محکم حزب خدا را تشکیل می دهند حرکت نکنند زیرا هر حزبی که از این اصول فاصله گیرد ضمن این که این فاصله عین انحراف است شیطان نیز از این بستر فاصله استفاده کرده و آنها را در وادی هوس، اقتدار و اشتهار دفن می کند امام خمینی می فرماید: میزان ایده حزب است و اگر ایده چیز دیگری غیر از دعوت به خدا باشد این حزب شیطان است هر اسمی هم داشته باشد (17) تشکیل احزاب روشی غربی است احزاب در گذشته هلاک شدند و در آینده نیز هلاک خواهند شد و سر هلاک احزاب خود محوری، خلأ تقوا، عدالت و ولایت است. ولایت به همان معنایی که در آیه 56 سوره مائده بیان گردید، تخرب عین تفرق است و تنها حزب الله حزب توحیدی است حزب الله حزبی است که همه دین داران ولایت مدار در هر مکان و زمانی مشمول آنند این حزب، حزب انبیاء و اولیاء الهی است چه این که پیامبر اکرم علیه السلام فرمود: حزبی حزب الله عزوجل (18) حزب من حزب خدای عزوجل است. پیامبر اکرم علیه السلام حزب اللهی ترین فرد عالم بود، همه انبیاء حزب الله بودند، همه ائمه علیه السلام حزب الله بودند، پیامبری نیامد مگر آنکه حزب الله بود، سیمای امیرالمومنین سیمای کامل حزب الله است چه این که خود می فرماید: حزبنا حزب الله (19) حزب ما حزب الله است. حزب اللهی بودن سیرة محمد و آل محمد است که برای شیعیان خود به ارث گذاردند. همان گونه که امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: فنحن و شیعینا حرب الله (20) ما و شیعیان حزب الله هستیم، حزب الله بودن در متن تشیع نهفته است، محال است کسی شیعه باشد و حزب اللهی نباشد اگر حزب اللهی واقعی نیست و این حقیقت را جز خردمندان دین مدار نخواهند فهمید، امیرالمومنین علیه السلام در جمله ای دیگر می فرماید: کونوا من حزب الله (21) حزب الله حزب فطرت است حزب خداست حزب الله، حزب ارزشهای الهی است حزب الله حزب اصالتها، حقیقتها و لیاقتها، حزب الله حزب انبیاء، ائمه و اولیاء و همه ارزشمندان گذشته و حال و آینده است در این حزب صفا و صمیمیت صداقت، اخلاق و ایثار و ولایت محوری دین سالاری و خداخواهی موج می زند، در این حزب بر خلاف احزاب دیگر، شیطنت، مردم فریبی، هواپرستی، قدرت طلبی، ریاست و حزب پرستی راه ندارد تفکر حزب الله خط سبز تاریخ است که آدم آغاز گردید و به بهشت ختم می گردد و بهشت مجمع حزب الله است همان گونه که جهنم مجمع احزاب شیطانی است، استکبار حزب الله را نمی پسندند، ملی گراها حزب الله را نمی خواهند غرب و غرب گرایان با حزب الله بر نمی تابند، دنیاطلب ها حزب الله را نمی پذیرد، پیروان اسلام آمریکایی با حزب الله سر ستیز دارند، حزب الله را خدا می پسندد و منزلت او را خدا می داند و پاداش او را هم خدا می دهد، چرا که حزب اللهی یک انسان الهی است که جز در برابر خدا سر تسلیم فرود نمی آورد، جز ارزشهای دینی را به رسمیت نمی شناسد جز بر محور ولایت نمی چرخد و با همه جلوه های کفر و شرک و نفاق و گناه می ستیزد، حزب الله، شعورش الهی است، شعارش توحیدی است، دعوتش به خدا، علمش خالص، سخنش متین، گامهایش استوار، باطنش زلال و ظاهرش سیمای اهل ایمان است، دینش اسلام، مذهبش تشیع، روشش اعتدال، راهش سبیل الله و هدفش الله است، از خدا می ترسد با گناه می رزمد، به عبادت عشق می ورزد، با دل شب مأنوس است و مسجد را خانه دوم خود می داند در برابر خدا خاضع در برابر مردم متواضع و در برابر دشمنان دین چون سروی برافراشته است که برافراشتگی اش عزت و اقتدار، سرسبزی اش جاذبه و رحمت و زیبایش، زیبایی فضای جان اوست. حزب الله باید از خود دفاع کند و ریاست مداران، هنرمندان، نویسندگان و همه آحاد جامعه باید مدافع حزب الله باشند تا اسلام و دستاوردهای انقلاب اسلامی از میان نرود و فضیلتهای انقلاب باقی بماند، کنار رفتن حزب الله از متن نظام همان و نابودی حکومت اسلامی هم همان، پایان حاکمیت حزب الله همان و پایان دینداری اصیل هم همان، تضعیف حزب الله همان، و تضعیف باورهای دینی هم همان، محو حزب الله همان و نابودی انسانیت هم همان، حزب الله همه چیز کشور است حزب الله همه انسانیت است که شکوفه های ارزشهای الهی در گلستان جانش به تبسم نشسته اند و این گلستان بوستان خداست که در سرای آخرت به بهشت الهی می پیوندد. امام خمینی یک حزب اللهی تمام عیار بود که چهار چوبه های حزبی مصطلح را در هم شکست و ایران را در این حزب الهی وارد کرد او در این باره می فرماید: ملت ایران حدود و چهار چوب حزبی را در هم شکسته است و به صورت یک حزب در آمده است و آن حزب ملت مسلمان ایران یعنی حزب اسلام و حزب الله است (22) امام خمینی اعتقاد به کشور و بلکه جهان تک حزبی داشت که تنها حزب آن حزب الله باشد از این رو فرمود: اکنون که نمونه ای از پیوند مستضعفین در بلاد مسلمین تحقق پیدا کرد این نمونه باید به یک سطح وسیع تر در تمام قشرهای انسان های تاریخ تحقق پیدا کند به اسم حزب مستضعفین که همان حزب الله است و موافق اراده خدای تبارک و تعالی است که مستضعفین وارث ارض باید بشوند. (23) امام درباره دو حزب الهی و شیطانی می فرماید: از اول عالم تا حال دو حزب بوده است، یکی حزب الهی و یکی حزب غیر الهی و شیطانی و آثار هر یک هم جدا بوده است و آنی که مال الله بوده چون مقصد خدای تبارک و تعالی است، بسوی او در راه مستقیم است و آن که بر خلاف این راه بوده که اکثریت هم با اینهاست، حزب های شیطانی هستند از صدر عالم تا حالا، زمان رسول الله هم بوده است و در زمان خودمان هم حزب رستاخیز (شاه) را دیدید که مقصدشان معلوم بود. حزب الهی، آثارش این است که روح خداست، یعنی کوشش آن این است که دعوت به خود نکند و دعوت به خدا بکند، دعوت به طبیعت نکند و دعوت به الوهیت و ملکوت بکند و این علامتی است که انسان خودش می تواند بفهمد که کجا می رود. آیا طرف حزب خدایی و خدا می رود و جزء حزب الله است یا طرف حزب های دیگر، انسان می تواند تشخیص بدهد که چکاره است البته گاهی حجاب مانع می شود که انسان بفهمد چکاره است، آنها که در این راه پیدا کنند می توانند حجاب ها را پاره کنند و بیایند راه حزب الله را از باب اینکه حزب الله هم الغالبون و حزب های دیگر هم که فرضاً مدتی بماند و دست و پا بزنند مغلوبند و آن چیزی که لازم است برای همه افراد بشر این است که توجه کنند که خودشان را در حزب خدا وارد کنند، انبیا هم برای همین آمدند، یعنی اگر چنانچه جنگ می کردند برای خدا و اگر صلح می کردند برای خدا و اگر دعوت می کردند برای خدا.